saygı duruşumuzu yaptık, marşımızı okuduk.

son sözümüz mustafa kemal'in askerleriyiz.

unutturamayacaksınız!

unutmak aklın eylemi gibi dursa da işin içine bazen beş duyu bazende en büyük karşıt güç olan kalp karışabiliyor.
size zarar verme boyutuna ulaşan tüm insan/ olay / durumlar unutulmaya mahkûmdur...

unutmak, insanoğlunun içinde verdiği savaşı kazanması adına atılan ilk adımdır.  unutmak kolay, zor olan hatırlamamak...

ve ne demiş  schiller:

yazın hıncahınç dolu ve fıkır fıkır, capcanlı (başka ?) olan kasabamız,aktif tatilcilerin gidişiyle normal kışlık düzenine yani emekli kasabası olma yolunda emin adımlarla ilerliyor.

geri dön tülaaaay!

fidyeci ismail:

- alo... naaber?
...
- ha... bana bak yemin ediyom eğer oğlunu canlı görmek istiyosan hemen buraya çabuk bin dolar getir.
...
- yanlış söylemişim, özür, iki bin istiyorum...
...
- bir şey diycem hacı... üç bin getirme ihtimalin nasıl?
...
- beş yüz bin dolar getirsene sen buraya, beş yüz bin dolar getirsene sen buraya...

her bölümü güzeldi, hala seyredilir... lakin yalan yok, arda'lı ve orjin leyla'lı bölümleri bir başkaydı

yaşamaya dair hevesim

kadın şöyle.
erkek böyle.

19 nisan 2250 gezegenler arası seyahat rezaletidir.

vasat siyasi görüşler ayrıştırıcı ilkel düşünceler vıcık vıcık partizanlık taraftar bulmuyor. sonu olmayan saçma sapan tavuk mu yumurtadan çıktı yumurta mı tavuktan tartışmalarına pirim verilmiyor diye bir sözlük vasat olmuyor. bunların yapıldığı başka mecralar var. dileyen oralarda taraftarlarıyla goy goy yapabilir. burası gayet de iyi gidiyor şuan. tabi bence.

türklerin ilk yazılı eserleridir. 2. göktürk kağanlığı'na aittirler.


--- alıntı ---

1893 yılında danimarkalı dilbilimci vilhelm thomsen tarafından, rus türkolog vasili radlof’un da yardımıyla çözülmüş ve aynı yılın 15 aralık günü danimarka kraliyet bilimler akademisi'nde bilim dünyasına açıklanmıştır.

--- alıntı ---

bir tanpınar, eco romanını göz önünde bulundurmadan roman türünü küçümsemek hayli adaletsiz. daha kimler kimler var. bu isimler eserleriyle, içerikleriyle kişiyi kültürlenmeye zorlar. üslupları dahi başlı başına bir kültür kazandırır. bu kazanımı almayan/alamayan kişi tarafından okunamaz zaten, ancak gözlerle takip edilir. roman okumanın kendisi ya da herhangi bir türü okumak insana kültür getirir mi hakikaten? kültür o insanın algılayabildikleriyle ilgili bir mevzu. kültür kazanabilen, buna açık olan insan chick lit okuyarak da kültürlenir.

ne alacağını, nasıl alacağını bildikten sonra kültür romandan da alınır arap kağıdından da.

deneyimlemeyenlerin "elinde oltayla o kadar saat beklenir mi ya?" şeklinde tepki verdikleri; oysa çok eğlenceli olan bir aktivite.
size zimmetli olan oltaların mantarlarını bi sağ baştan sola kısa bir süre sonra sol baştan sağa tekrar tekrar saymak anlatılmaz yaşanır. hele o arada mantarlardan birinin suya gömülmesi ve sizin hemen oltaya sarılmanızı anlatmıyorum bile.
su kenarına geçersiniz, elinize semaverde demlenmiş çayınızdan alırsınız. yanınızda varlığından memnun olacağınız biriyle sohbet edersiniz. bu durum sizi kısa bir süreliğine de olsa "yaşıyorum ulan bu hayatı galiba" hissi yaşatır.

atla gel şaban filmin de kocasının başının etini yiyen şirret kadın olarak tanıdık onu. daha sonrasında vay anam vay dizisinde damatlarını büyük küçük ve ortabaş olarak adlandıran zeynep kamil isimli tavuğa sahip belalı kayınvalide. en bilinen rolü ise dudu peridir.

kendim hariç herkese gereksiz fazla değer veriyorum. onlara zor olmamak için o kadar basitleşiyorum ki sonra kendim ziyan oluyorum.

ülkemizde psikolojisi bozuk insanların sayısı yüksek ve ne yazık ki normalmiş gibi ortalıkta dolanıyorlar. yolda giderden durup bir kediye tekme atan, sokak ortasında karısının boğazını kesen, ahırdaki hayvanına tecavüz eden, teklifini kabul etmediği için karşısındakini bıçaklayıp öldüren, ailesini tek tek pompalıyla başından vurup sonrasında kendini vurarak intihar eden ve daha pek çok olayları duymaktayız. dostlar bunlar normal değil. hem de hiç değil. normalize ediliyor. bu tarz haberleri sık sık duyduğumuz için artık şaşırmamaya başlıyoruz. ancak bu çok ciddi bir sorun. mutlaka müdahale edilmeli.

dertliyken rahatlatır, her şey yolundayken korkutur. bir şeylerin altından kalkamayacağınızı hissettiğinizde ya da içiniz bunaldığında "zaten ölüp gideceğiz, bunu bu kadar dert etmek neye yarar?" diyerek içinizi rahatlatabilirsiniz. her şey yolundayken bir anda ölüm aklınıza gelince ise istemeden durgunlaşırsınız. yine "zaten ölüp gideceğiz" dersiniz ama bu cümle bu defa rahatlatmaz sizi, korku ve endişe oluşturur. bir şeylerin yarım kalacağı hissi, sevdiklerini bir daha görememe düşüncesi ve en önemlisi kalacak son duygunun pişmanlık olabileceği ihtimali çok korkutur insanı. dengeyi kurmak içinse her anı layıkıyla yaşayabilmek gerekli sanırım. içindeki ölüm korkusunu bütün eserlerine yansıtan ırvin yalom'un da dediği gibi:
"yaşarken yaşayın! insan, yaşamını tamamlayıp öldüğü zaman, ölüm, taşıdığı dehşeti yitirir! insan doğru zamanda yaşamazsa asla doğru zamanda ölemez."

diş fırçalamayan milletime slogan şeklinde söylemek istediğim başlık. neyse ki artık maskeler ve sosyal mesafe var da kimsenin ağız kokusunu çekmiyoruz.

pandeminin küçük avantajları

birkaç tane sertifika programına katılıp memnun kaldığım son derece yararlı bir site. çoğu içeriği ücretsiz, ücretli olanlar da inanılmaz pahalı değil. ve birçok alanda farklı sertifika programları bulunuyor.
ve en önemlisi canlı ders şansı var. dilerseniz ders kayıtlarını kendinize göre izleyip sınavlara katılabilirsiniz, dilerseniz de canlı derslere katılım gösterebilirsiniz. özellikle şu karantina günlerinde canlı ders seçeneğini öneririm, hem interaktif bir şekilde dersi dinleme şansınız oluyor. aklınıza bir şey takılırsa hocanıza sorma şansınız bulunuyor, benim denk geldiklerimin hepsi de soruları güzelce tek tek cevaplıyordu.

altı kelimelik hikayemi dergilerinde paylaşarak gönlümü daha çok kazanmış dergidir. seçtiği yazarların çoğunu severek okuyorum.

hep destek, tam destek. (bkz: cinnet geçirten yazım yanlışları)

suratsızlık değil de alışkanlık. bu coğrafya gülümsemeyi kaldırmaz. kuyruk sallıyor der, iş atıyor der, yollu der... der de der. hiç dikkat ettiniz mi; kadınların çoğunda "aman yanlış anlaşılmayayım" kaygısıyla ergenliğinden beri kaş çatmaktan ötürü oluşmuş alın kırışıklıkları vardır.