severek takip ettiğim, kibar yazarımız. kadın olduğunu nasıl düşündünüz yahu? güzel dilekleri ile günümü daha da güzelleştirdi. tanımlarını eksik etmesin efenim okurken tebessüm etmeyi seviyorum.

kişinin cinsel anlamda kendini tatmin etmesini ifade eder. son derece normal, sağlıklı ve güvenli bir davranıştır. pek çok kişi ergenlikten itibaren kendi cinselliğini mastürbasyon yaparak keşfeder. mastürbasyon yaş sınırlaması olmayan bir eylemdir ve sadece ergenlerin değil ancak yetişkinlerin ve yaşlıların cinsel hayatında ve tatmininde önemli rol oynar.
mastürbasyon fizyolojik ve psikolojik faydaları nedeniyle tavsiye edilen bir eylemdir.
sanıldığının aksine kişinin seksüel hayatını azaltmaz aksine partnerine yönelik seksüel isteklerinin artmasını sağlar.
stresi azaltır.
kişinin kendini cinsel anlamda keşfetmesini, nelerden hoşlandığını anlamasını sağlar.
daha iyi uyumanızı sağlar.
kadınlarda krampların azalmasına yardım eder.
seks sırasında salgılanan hormonlar ağrı ve acının daha az hissedilmesini sağlar.
cinsel stresi azaltır.
kimi araştırmalara göre prostat kanserinin azalmasına yardımcı olur.
hamilelik dönemimde kimi kadınların cinsel istekleri artar. bu dönemde güvenli bir şekilde cinsel tatmini sağlarken aynı zamanda stresin düşmesini sağlar.
yaşlılarda depresyonun azaltılmasında ve yaşlı çiftlerin cinsel tatmininde önemli rol oynar.
erkek egemen baskıcı toplumlarda mastürbasyonun yasaklanması, cinselliğin tabu olarak görülmesi, cinsellik üzerinden toplumun ve bireylerin kontrol edilmesidir.

biyolojiden habersiz kişi beyanı.

gayem zat-ı alinizi taciz etmek değil,
efkar-ı umumiyede muhabbet kurmaktır. cevabı müspetiniz kalb-i hazalimi tamir-i temin edeceğinden, desti muhabbetinize talibim. ne incelik,ne kibarlık..
yani demek istiyorki: amacım sizi rahatsiz etmek değil, aramızda özel bir sevgi bağı kurmaktır. olumlu cevabınız beni çok mutlu edeceğinden size arkadaşlık teklif ediyorum. yani her harükarda güzel cümleler kurulabiliniyormuş diyorum.

26 aralık 1996'da evinin bodrumunda ölü bulunan 6 yaşındaki amerikalı çocuk güzellik kraliçesi.

25 aralık 1996 akşamı ailecek bir akşam yemeğinden dönerlerken jonbenét arabada uyuyakalıyor. eve varınca da anne babası onu yatağına yatırıyorlar kendileri de gidip yatıyorlar.

26 aralık sabahı jonbenét'i yatağında bulamıyorlar. anne(patsy ramsey) büyük bir telaşla 911'i arayıp kızının kayıp olduğunu haber veriyor. 911'le yapılan telefon konuşmasına buradan ulaşabilirsiniz. telefon konuşması daha sonra ayrıntılı incelendiğinde son 6 saniyede annenin babaya (john ramsey) dönüp "tamam, polisi aradık. şimdi napıyoruz?" dediği duyuluyor.

polis geliyor evin etrafını arıyor. babaya ise evin içini araması söyleniyor. baba bodrumda jonbenét'in cesedini buluyor. ağzında bir bant, elleri bileklerinden başının arkasına bağlanmış ve boynuna sıkıca bir ip bağlanmış şekilde. çocuğu ağzındaki bandı çıkardıktan sonra kucağına alıp yukarı çıkarıyor. tabi bu da olay yerindeki bazı kanıtların bozulmasına neden oluyor.

polis 2,5 sayfalık bir kaçırılma notu buluyor. notta fidye isteniyor. notun yazıldığı kağıdın patsy ramsey'nin defterinden alındığı, kullanılan kalemin patsy ramsey'nin olduğu ve nottaki el yazısının patsy ramsey'nin el yazısına çok benzediği ortaya çıkıyor.

otopside jonbenét'in iç çamaşırında bir erkek dna'sı bulunuyor ama bunu kimseyle eşleştiremiyorlar. iç çamaşırında kendi kanı da bulunuyor fakat cinsel saldırıya uğradığına ilişkin bir onay çıkmıyor. aile polisle bir görüşme yapmayı reddediyor. kızlarının ölümünden sonra 3 hafta hiçbir şekilde polisle görüşmüyorlar. tv programlarına çıkıp kızlarının ölümü hakkında konuşuyorlar. bir yıl sonrasına kadar da polisin jonbenét'in kıyafetleri üzerinde inceleme yapmasına izin vermiyorlar. ilerleyen yıllarda jonbenét'i öldürdüğünü iddia eden bazı kişiler ortaya çıksa da bu itirafların doğru olmadığı ortaya çıkıyor. jonbenét'in katilinin kim olduğu hâlâ bilinmiyor.

bu entryde aşağıdaki kaynaklardan yararlanılmıştır.
buradan
buradan

alman otomobillerinin çok rahat kazanacağı versustur.

adamlar otomobil değil tank yapıyor.

anadolu’nun bağrından kopar, yolu paris’e düşer. bi başına, karnı aç. elleri cebinde dolaşırken, bakar ki, sokak çalgıcıları var, müzik yapıyorlar, para topluyorlar. çöker bi köşeye, cura’sını tıngırdatmaya, yanık yanık söylemeye başlar:
“aç kulaklarını dinle sözümü,
yalan söz gerçeğe tuzak değil,
insan hakkını hak bilen kişi,
özünde nur doğar yalan ateşi,
kamili taşlamak cahilin işi,
cahilden kötülük hiç uzak değil…”

tesadüfen ordan geçerken, durup, dinleyenler arasında abidin dino da vardır.
tanışırlar… kasketli, pala bıyıklı, buram buram anadolu kokan ozan’ın kalacak yeri olmadığını öğrenir, koluna girer, evine davet eder.

güzin dino, sofrayı kurar. otururlar, sohbete koyulurlar. laf lafı açar, ozan der ki, "beni yarın çarşıya götürür müsünüz?"
"hayrola?" derler, "ne lazımsa biz sana alalım…"
“bale ayakkabısı alacağım” der.
dino’lar şoke olur. kara yağız ozan, o şahane şivesiyle devam eder:
“benim oğlan balet de… ona göndereceğim.”

çünkü…
nesimi çimen’dir o.
türkü derleyen, ilk plak çalışmasını 1964’te yapan, almanya’da fransa’da isveç’te albümler çıkaran, dünyanın en önemli müzikhollerinde sahne alan, türkiye’de ha bire gözaltına alınan, işkence gören, sürüm sürüm süründürülen, yılmayan, ömrünün sonuna kadar hiç sosyal güvencesi olmayan, yurtdışından gelen teliflerle mütevazı yaşamını sürdürmeye gayret eden…
sazın, sözün, üç telli cura’nın ustası...
"yılmaz özdil"

into the wild

doğukan özdemir

bir sese hasret kalmanın hüznü, böyle güzel mi anlatılır... mesele, aslında o sesi duymamak değildir yalnızca. aramak isteyip arayamamak. varlığına, yaşamasına dair meraktan hezeyan içinde olmaktır. hezeyan dedim çünkü ara ara vurur insanı, çıldırmak üzeresinizdir. ve sessizlik sağır edici gelmektedir. acıtır...
bu dağ, bu karları taşımıyordur artık. o ses.. o sesi duymak zorundasınızdır.

durup seyretmek, öğrenmenin bir yoluymuş.

el-fetih adıyla da bilinen filistin ulusal kurtuluş hareketi'nin liderliğini yapan mısır doğumlu filistinli lider. 1988'e kadar israil ile sürekli bir çatışma halindeyken, birleşmiş milletler güvenlik konseyi'nin kararları sonrasında o seneden itibaren israil'in varlığını tanıyarak filistin kurtuluş örgütü ile israil arasındaki anlaşmazlıkları sona erdirmek için çalışmaya başladı ve bu nedenle nobel barş ödülü'ne layık görüldü.

gerçek adı muhammed abdurrahman abdürraûf arafât el-kudve el-hüseynî'dir ve bunun içerisinde arafat'ı seçerek lisedeki takma adı yâsir ile birlikte kullanmaya başlamıştır.

arafat, filistinliler tarafından bir kahraman olarak görülürken, israilliler için terörist olarak tarihe geçmiştir.

özellikle 90'lı yıllarda kendisinin ismini sık sık duyardık televizyonlarda.

detaylı bilgi burada


(görsel, milliyet. com'dan alıntıdır.)

edit: anlam kayması düzeltildi.

bazı yörelerde yemeği, salatayı ekşitmek için kullanılır. koruk, olgunlaşmamış üzüme denir. acımtrak bir ekşisi vardır. yaz sıcağında harareti almak için içilmek istenirse, biraz sulandırırak içilmelidir.

ben nefret edemiyorum bu coğrafyadan. garip bir bağ var bu topraklarla aramda.

gezdim, gördüm, dolaştım yine döndüm soluğu kürkçü dükkanında aldım.

nefes alamadım buralardan uzakta.

ne yaparlarsa yapsınlar olmuyor. nefret ettiremiyorlar beni bu coğrafyadan...

çocukluğum geliyor aklıma, birlikte japon kale, dokuz taş, yakan top, saklambaç oynadığım rum ve ermeni arkadaşlarım...

hele ki plastik borularla oynadığımız külah atmaca yok mu?

ucuna iğne iliştirilirdi külâhların. külah adres sormazdı. kime isabet ederse etsin acıtırdı. hemde ne fena acıtırdı. herkes yandım anam diye bağırırdı...

isimlerimiz, tabiyetlerimiz , mezheplerimiz, oyumuz, buyumuz fark etmezdi.

mahalle maçlarında tek vücuttuk. mahalle kavgalarında voltron'ı oluşturmadığımız tek bir an olmadı.

son demleriydi, bizimkisi sanırım bu güzelliklerin, haliyle bu güzellikleri yaşayınca unutamıyor insan. içinde bir umut taşıyor. nefrette edemiyor. hatta nefret etmekten utanıyor.

burukluk sadece benimkisi, üzüntü, keder...

bir şeylerin yarım kalmışlığı.

işte o yarım kalmışlık varsa insanın içinde, ne yapsalar ne etseler de nefret ettiremiyorlar. mavi gökyüzünü size dar etseler de, içinizden hep güneşin yeniden doğacağı o anı bekliyorsunuz.

gideniyle, kalanıyla, acısı ile sevinci ile buradayım işte...

bu memleket benim neticede, kimilerinin zoruna gitse de, buradayız... tekkeyi bekliyoruz bizim gibilerle.

sanmayın çorbayı da içmeyeceğiz. içeceğiz elbette.

'dur nereye daha karpuz kesecektik.' dediğim yazar.

evet seni pek yakından tanımıyorum. ama takip ediyor ve tanımlarını keyifle okuyorum. bence buralarda güzel bir renksin bizi neden o renkten mahrum edesin? kim ne demiş bilmiyorum ama ben hayatı birilerinin söylediklerine göre şekillendirmiyorum. sana da tavsiyem bu yönde olacak.

belki yoğun bir döneme gireceksin, kabul. ara ara gel git. burası sana nefes alma yeri olsun. bizlere bir selam çak, iki kelam edelim, havan değişsin, son yine dön yoğunluğuna. ama böyle birilerine kızıp kendini cezalandırma. yazmak senin yaşama biçimim değil mi? bak benim öyle...

duymamış olalım bu dediklerini. çık bir nefes al, kafana izin ver, az uzak kal sonra tekrar gel aramıza. biz seni bekliyor olacağız.

hadi hadi biz görmedik sen de yazmadın o vedayı. çok öptüm.

geçen kış.

mezun tayfa üyesi olarak katılacağım sınav.

rezaletin dik alasıdır.
https://twitter.com/volkan_gazioglu/status/1399468848651321345
volkan gazioğlu kimdir? kendisi kayyum rektör melih bulu'nun danışmanı olup, bu tweeti ile direnen eğitim görevlilerine hakaret etmiştir.
bu hızır paşalar yürüyor, ama padişahları devrilince hangi deliğe kaçacaklar, allah bilir. karikatürü kimin çizdiğini bulabilirseniz çok sevinirim.
silinirse diye:

çok kimseler bilmez ama aniden alınan kararlar, hesapsızca atılan adımlar, her daim sürprizli sonlara gebedir. kalemi kuvvetli iki yazarın, hitabetinin de kuvvetli olacağı kesin.
spontane radyo yayınının uzun ömürlü olmasını dilerim
canlı yayın yaptığınız için macbook' sahibi olmadığınızı fark ettik, bütün sözlük ahalisi anlık üzgün * )

büyüsü çözülemeyecek eser