hanginize yazayım bilemedim
şiir yazanları başka başlığa gönderelim
er meydanı burası kafaları görelim
atışacak varsa alt alta... beklerim

dındırırırıdırırım(divan sazı ile)

günaydın sözlük.

inanamıyorum, bugün cuma!

çok sevdiğim ve gerçekleşmesi muhtemel bir kitap. hatta çoğu şeylerinin gerçekleştiğini düşünüyorum. bravo be bize bir ütopyayı gerçekleştirdik resmen diye övünüyorlar mıdır acaba kendileriyle insanlar...
çok sevdiğim bir söz bırakarak gidiyorum.
--- alıntı ---

"akıllılık çoğunluğa bakılarak ölçülmez."

--- alıntı ---

twitter'da bir kullanıcı tarafından paylaşılmıştır. özellikle gençlik fotoğrafı etkileyici olmuş.
buradan görülebilir

ilkokuldaki piyeste kafama fes geçirip; sınıfın en güzel kızına “geri kafalılar fes giyerdi” dedirten öğretmenime cevabım: “il genelinde yapılan atatürk ile ilgili kompozisyon yarışmasında birinci olmak.” kutlama öpücüklerin halen yanaklarımda sınıfın en güzel kızı.

karşımdaki beni sarmıyorsa yaparım alırım o telefonu elime neticede o da beni takmıyordur ya da öyle hissettiriyordur. sevdiğim hoş sohbet biri olsun bak bakalım.. telefonumu nereye koymuşum onu bile unuturum.

hangisi daha fazla yüzsüzdür? bilemedim.
-komünist amerika’ya demediğini bırakmaz, ama orda yaşar. bütün teknolojisinden yararlanır.
-müslüman batıdaki insanlara kafir der, cehennemde yanacak der, ama onların ülkesinde sosyal haklarından, teknolojisine kadar her şeyinden yararlanır.

yaşam tarzı ve müziğe kattığı ruhla bütün ön yargıları parçalayan, özellikle ırkçılığa ve tür despotizmine karşı hunharca savaşan, yegane müzik dehası.
(bkz: queen)
(bkz: bohemian rhapsody)

sözlükte ''çentik çentik olan şey'' anlamına gelen kelimedir.

keşke başka zaman her tarafa yayılan kelimelerim buraya da yetse?
bu gece maalesef sesim kısıldı, kusura bakmayın..

yazan herkese teşekkürler.
sağolun..

kendi adıma alacağım kararı önceden almış olması çok kötü oldu. aklımda dönüp dolaşan düşünceleri* düzenli bir şekilde yansıtmış olması ise inanın bana üzerimden kalkan bir yük gibiydi.

haklı olması ise ne yazık ki kafamıza vurula vurula öğretilen bir gerçek oldu. buradan yetkililere sesleniyorum; bizler sözlüğü böyle bulmadık ve ne derler bilirsiniz; nasıl bulmak istiyorsan öyle bırak. elimizden geleni yapıyoruz* güzel bir şekilde bırakabilmek için fakat maalesef ki; bu işler sadece ayrıştırıcı başlıklara tepki göstermekle olmuyor/bitmiyor.

umarım tez zamanda geri döner. okyanus dibinde kuru kum aradığımız şu dönem gidişi hiç iyi olmadı. *

yapılan bir araştırmaya göre insanların haftada 1-2 defa bir araya gelip geyik muhabbeti dediğimiz boş muhabbeti yapacağı sosyal ortamı olması insanın ömrünü uzatıyormış.

ben uzun yaşamaya kafayı takmış değilim sadece bazen günlük rutin konuları boş boş konuşmak için de insanın insana ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.

bu nedenle daha bu akşam merve boluğur'un murat dalkılıç ile ayrılması sonucu nasıl kendini dağıttığını tartıştım. yetmedi büyüdüğün ev kaderindir dizisinde neden mehdi karakterini şişlemiş olabileceklerini tartıştım.

ne diziyi izlerim ne de merve boluğur'un hayatı umrumda ama bazen kalabalığa karışmak ihtiyacı hissediyorum.

yaşamak.

hem beyaz hem kırmızı şarap ile güzel giden bir ispanyol yemeği.

annem dünyanın en güzel kadını gibi geliyor ona bakınca, onun suratını seyredince içim kıpır kıpır oluyor, saatlerce bıkmadan onu seyredebilirim. sesi, suratı, her şeyi mükemmel ve ona aşığım. güzellik algımın ölçütü o. herkes kötü bişiler söyler ama beni aadece onun kötü sözü üzebilir. herkes benden ümidi keser umrumda olmaz ama yalnızca o benden umudunu keserse üzülürüm, kahrolurum ki şimdiye kadar her hatamı sorun etmedi ya da başta etti ama asla uzatmadı. belki de uzatıp hatalarımla bırakması, benden ümidini kesişini daha önce kararlaştırması lazımdı. yakın zamanda benden ümidini kestiğini, benden bisi olmayacağını söyledi ki daha önce asla inancını yitirmemişti ama yine arkamda, belki de artık tavrını ortaya koymalı ama her hatam affediliyor ve ben asla hata yapmadan duramıyorum. yakında vicdan azabından ve kahroluştan kalp krizi geçireceğim.
bu arada herkes için annesi en harika, biliyorum.

gayet güzel bir serinin başlangıcı olan podcast. zaman içinde yine kalite artarak devam edecek.

sorulan soruların net olması ve karşılıklarının alınması, samimi bir dialog olması açısından ayrıca beğendiğim bir podcast olmuş.

doktor mehmet mutaf'ın unutulmaz klasiği.

uzaklardayım. çok uzaklarda, elimde harita dahi yok. gerçi buraların bir haritası var mı ondan da şüpheliyim. nerede olduğumu inanın hiç bilmiyorum. kimsecikler de yok burada. nereye, nasıl gidilir kestiremiyorum. bazen kendi etrafımda dönüyorum, bazen de ağaçların etrafında. bazen koşuyor, bazen yürüyorum.

çok güçlü rüzgarlar esiyor burada. ayakta durmakta çok zorlanıyorum da bir köşeye geçip oturmuyorum. deliler gibi oradan oraya koşturup duruyorum.

şu an, yanı başımdaki ağaçları bir görseniz, göğü deliyor sanırsınız. sarı yabani orkideler var bir de. çok güzeller. havası bir garip gri.

bir şekilde ormandan çıkıyorum. azıcık sakinleşip, nefes kesen manzarayı hissetmeye çalışıyorum.
ama ne mümkün. kaç gündür buradayım bilmiyorum. suyum bitmek üzere. su bulabirdim ama yiyecek bir şey bulabilir miydim bilmiyorum. açlıktan ölmek üzereyim.
bir süre daha yürüdükten sonra kendimi kaybetmiş olacağım ki, bir ses beni kendime getirdi.

bu ses patagonyalının sesiydi. kibar ve naif bir sesti.
ondan patagonya topraklarında olduğumu öğreniyorum.
oracıkta yemem için bir şeyler verip, kendime gelmemi sağlıyor.

doğruca yaşadığı yere götürüyor beni.
ben böyle dost canlısı bir insan görmemiştim. yaptığımız sohbetlerden onun görmüş geçirmiş, hoşgörülü ve cömert bir insan olduğunu öğreniyorum.
çok iyi bir dinleyen, seninle kederlenen, seninle mutlu olabilen bir kardeş olabileceğini hissedebiliyordum.

ha birde adını tam hatırlayamadığım bir sözlükte yazarlık yapıyormuş.
ama sahibi koldaş yazarlara bayadır maaşlarını veremiyormuş. bundan çok dert yanıyor patagonyalı.

yürürken anlatıyor patagonyalı yaşadığı toprakları.

patagonya, şili ve arjantin'in güneyindeki bölgedir. çok az yerleşim alanı vardır.
darwin’in patagonya ve çevresindeki adalarda beş yıl süren bir inceleme gezisi yaptığından, burada çok sayıda değişik canlı türüne rastladığını, “evrim” teorisinin temellerini burada atıldığından bahsediyor.

unesco doğal ve tarihi miras listesi’ndeki buzullar parkı nın bulunduğunu,
kutuplardan sonraki yeryüzünün en büyük buzul alanları burada olduğunu,
çok sayıda gölleri, yeşil vadileri ve şelalariyle cennetten bir köşe olduğunu,
güneyinde yarı antarktika ikliminin hüküm sürdüğü dünyanın sonu olarak adlandırılan ateş topraklarının bulunduğunu söylüyor.

sonra maradona’dan bahsediyor patagonyalı. onu çok sevdiğini anlatıyor.

ama asla patagonyalı, tanrı nın bir eli olamazdı.

seni tanıdığım için mutluyum dostum.

şarkılarının yağmurlu istanbul öğlenden sonralarını hatırlattığı, en sevdiğim şarkısı da ateş edecek misin? olan grup.

“yarın sabah
geri gelmeyecek misin
ben mi kalkayım yoksa
çayı sen demleyecek misin
madem öyle
lafı uzatmaya gerek yok
ben mi öleyim yoksa
ateş edecek misin”