charles bukowski

alkolle beslenen, henry chinaski olarak da bilinen ayyaş ve huysuz ihtiyar.

kadınlara olan sevgisiyle meşhurdur(!)

hayatı anlamlandıramadığını düşünen kişilerin kutsal atası.

gerçek adı heinrich karl bukowski olan 1920-1994 yılları arasında yaşamış olan amerikan şair ve yazar.

kasabanın en güzel kızıyla yıllar önce kalbimi kazanmış ardından üslubu nedeniyle kişisel tarihimin tozlu raflarına kaldırılmışken, kitlelerin dehası'yla kendisine hayranlık duymamı sağlayan yazar. sırf kitlelerin dehası bile hayatın suratına niye tükürmekle kalmayıp işediğini, en gerçekçi eylemi olan yazmayı bile niçin yeterince umursamadığını anlamak için yeter.

satırlarıyla dünyayı onurlandırdığı için teşekkür ettiğim adam.
onun için yazmak para kazandıran bir boşaltım işlemiydi. boşaltım sırasında bir insan ne kadar ince olabilirse o kadar olmayı seçti.

akıcı bir dile sahip yazar, okudukça bir süre sonra yazdıklarının birbirine benzediği kanısı ağır basar.

başlarda kadınlara olan genel tutumundan ötürü hoşlanmadığım fakat okudukça garip bir şekilde kendine çekebilen yazar. umursamazlığına öyle çok imrendim ki, "dünyaya bir daha gelsen kim olarak gelirdin" şeklindeki sorulara bukowski dediğim zamanlar bile oldu. hayatın ve insanların acımasızlığını çabuk görmüş ve hemen benimsemeye çalışmış gibi geliyor. sanki başlarda umursamaz tavırları sahte bir korunma mekanizmasıymış da, daha sonradan alışkanlık haline gelmiş gibi. zor bir şey başarmış gibiydi gözümde fakat şimdi öyle göremiyorum. içindeki gerçek duygularını saklamış, hatta bluebird şiirinde de açıkça söyler bunu. yani aslında zor şeyleri başarmaktan çok kolay olanı yapmış. hoş, kendi de bunun aksini iddia etmiyor zaten. her şeyi basite indirgemeye çalışmış, kadınlar 'yarık', erkeklerse 'kamışlı'. bilmiyorum, yazdıklarında hep aksini iddia etse de hassas biri gibi geliyor bana hep bukowski. hakkında söylenen ağır yorumlar da pek hoş değil gibi, sonuçta bukowski -her ne kadar öyle olduğunu düşünmesem de- alkolik, beyinsiz, hırsız olsa bile fante'yi kazandırmıştır bizlere. bir de buradan bakılmalı diye düşünüyorum.

”ya düşlerinin peşine düşmeyi seçersin, ya da olanları kabullenmeyi.
iyikilerinle güçlenir, keşkelerinle tükenirsin; karar senin .”
charles bukowski

gözlemlerime göre okuyucunun 21 yaşına kadar talep gösterdiği yazar, sonrasında bir köşeye bırakılıyor.

tarz olarak kendisini hep can yücel'e benzettiğim amerikalı yazar.

önyargılarını bir kenara bırakmayı başarabilenler için bukowski'nin kitaplarını okumak, onun hayatına dahil olmak gibidir. evet kadınlara karşı davranışları açıktır ancak her şeyden önce yazarın kendine, hayatına karşı olan tutumunu bir bütün olarak okumak ve değerlendirmek gerekir. eşyalara, insanlara, anılara takıntı derecesinde bağlı olduğumuz zamanlarda, dünyadan bukowski gibi umursamaz pis bir moruk'un gelip geçtiğini bilmek, bize öğütlenenlerden ve kötülenenlerin yanı sıra bambaşka hayatların varlığına bir kez daha şahit olmaktır.

bukowski iyi bir yazar değil ama okuması zevkli. karakterlerinin hepsi birbirinin kopyası iğrenç erkeklerden olşuyor. biraz da kendini yansıtmış kitaplarında. her ne kadar okuması zevkli olsa da onun gibi bir arkadaşım olmasını istemem.

büyük beklentilerle okuduğum pulp adlı kitabını üzülerek de olsa beğenmediğim yazar.

hapisteyken, dışarıdakilerden daha fazla tarz sahibi insanlarla tanıştım.

tarz farktır.

çocukken yaşadıkları hiç iyi şeyler değil kabul ama içem az daha içem sisteme sallayam , kadınlardan konuşam sarhoş dayı edebiyatı yapan adamdır.

"bazıları hiç delirmez. ne korkunç hayat sürüyorlardır kim bilir!" sözündeki insanlarız çoğumuz.

büyük ve benzersiz bir yazar olduğu tartışmadan uzaktır. şiirleri de özgün ve etkileyici. müthiş bir okuma hazzı verir yazdıkları. hayatını bu kadar sansürsüz yazabilen azdır. çamur atanları ciddiye almayın. yeraltı edebiyatında gelmiş gelecek en acayip adam.

mottosu şu şekil olan yazar, alkolik.

eğer kötü bir şey olduysa unutmak için içersin.
iyi bir şey olduysa kutlamak için içersin.
hiçbir şey olmadıysa, bir şey olsun diye içersin.

''ilgi duymuyordum. hiçbir şeye ilgi duymuyordum. nasıl kaçabileceğime dair hiç fikrim yoktu. diğerleri yaşamdan tat alıyorlardı hiç olmazsa. benim anlamadığım bir şeyi anlamışlardı sanki. bende bir eksiklik vardı belki de. mümkündü. sık sık aşağılık duygusuna kapılırdım. onlardan uzak olmak istiyordum. gidecek yerim yoktu ama. intihar? tanrım, çaba gerektiriyordu. beş yıl uyumak istiyordum ama izin vermezlerdi.,,

--- alıntı ---

kötü adamı sevdim hep,kanunsuzu,hergeleyi.iyi işleri olan sinekkaydı tıraşlı,kıravatlı tiplerden hoşlanmam.ümitsiz adamları severim,dişleri kırık,usları kırık,yolları kırık adamları.küçük sürpriz ve patlamalarla doludurlar.adi kadınlardanda hoşlanırım;çorapları sarkmış,makyajları akmış,sarhoş ve küfürbaz kadınlardan.serserilerin yanında rahatımdır,çünkü bende serseriyim.kanun sevmem,ahlak sevmem,din sevmem,kural sevmem.toplumun beni şekillendirmesinden hoşlanmam....

--- alıntı ---