eskiden bir ağaç kütüğü oyularak oluşturulan ve ormanlardaki yüksek ağaçların tepe dallarına yerleştirilen karakovanlar olurmuş. sonra bu zahmete katlanamayanlar ve daha fazla, daha ucuz bal isteyenler fenni kovanları icat etmiş. arıyı yormayacak ve karakovandaki doğal peteklerin yerine parafin ile desteklenmiş petekler bulmuşlar. hani silah icat edilince mertliğin elden gitmesi gibi.
ballar, çiçek nektarlarından ziyade şeker şurubundan imal ediliyor. ürün, bala benzese bile hakiki bal değil. daha kötüsü, piyasada bal diye satılan gıdaların yüzde 70 ya da 80 kadarının bu hileli ürün olması.

günümü pamuk gibi eden gelişmedir. teşekkürler kafa sözlük, teşekkürler bağış atanlar ayrıca fatih belediyesine de ekstra olarak teşekkür etmek lazım o ne güzel barınaktır öyle.

varoluşçu psikolojinin temsilcilerinden biri olan psikiyatrist engin gençtan 'ın yazdığı harika ötesi bir kitap.
"insanlar bir şeyler yaparak özgürleşeceğini zannediyor" diye yazarak, bunca mış gibi yaşanan hayatları daha iyi anlamımızı sağlıyor.

tanıyamıyorum. *
her insana 5/10 kredi ile yola çıkıyorum. sahiden önyargısız herkesi seviyorum. sonra o insanlar bunu 10/10, ya da 1/10 yapıyor.
ben kimseyi tanıyamıyorum, tanıdığım zaman ise iş işten geçmiş oluyor ve çok kırılıyorum.
keşke insanlar idare etmek yerine sahici olsa. samimî olarak konuşmak istemediğini yahut muhattap olmak istemediklerini deseler. idare edilecek biri olmak, muhattap olunmak istenmeyen biri olmaktan daha onur kırıcı...

yurt içi ve yurt dışında çeşitli ödüllere layık görülen bir film. büyük kente gelen, aradıkları yakınlarını bulamayan ve bir arsada terk edilmiş bir otobüse sığınan dört kişilik bir ailenin hayat savaşı konu ediliyor. tarık akan ve hale soygazi rollerini inandırıcı şekilde oynamışlar.

cemil meriç, kendini; “yazar ve hocayım. başlıca işim düşünmek ve düşündüklerimi cemiyete sunmaktır” diye tanımlayan özgün bir fikir adamıdır. 1916 hatay doğumludur, 3 haziran 1987 de vefat etmiştir.

ilk telif eseri balzac üzerine küçük bir incelemeydi. hint edebiyatı(1964) daha sonra bir dünyanın eşiğinde başlığıyla iki kez daha basıldı.saint simon,ilk sosyolog ilk sosyalist,1967’de çıktı.1974’den sonra yayımlanan kitapları şunlardır:
bu ülke(1974), umrandan uygarlığa(1974), mağaradakiler(1978), kırk ambar(1980), bir facianın hikayesi,(1981), işık doğudan gelir(1984), kültürden irfana(1985).
fransız edebiyatından yaptığı çevirilerin yanı sıra, uriel heyd'in ziya gökalp, türk milliyetçiliğinin temelleri (1980), thornton wilder'in köprüden düşenler (1981) ve maxime rodinson'un batı'yı büyüleyen islam (1983) adlı eserlerini de türkçeye kazandırdı.

kendisinden bazı alıntılar;

yok.

insanların kavgaları sizinle değil, gerçekleşmemiş kişilikleri, sevilmemiş çocukları, başarılarla gizlemeye çalıştıkları özdeğersizlikleri ile. kötü tavrı kişisel almayın. siz, bu savaşın sadece nesnesiniz. bazen gerçekten tek sorun öznenin kendisinde.*
düzeltme: başka birinin profilindede bu yazıyı kendi adıyla paylaşan bir psikolog gördüğüm için yazdığım ismi siliyorum.

ne de güzel söylemiş, aslında bu düşünceyi içselleştirdiğinde insanlara karşı daha az kızgın oluyorsun. kimsenin hayatında gerçekten ne olduğunu bilmiyoruz. olayları kişiselleştirmemek lazım.

son zamanlarda izlediğim en iyi işlerden birisi. hatta büyük ihtimalle en iyisi.

koreliler gelse al şu bilmem kaç won parayı bizim diziyi öv dese ancak bu kadar övebilirim. harika lan harika.

şimdi ben bir insan olarak bir şeyler izlemeyi ve tüketmeyi çok severim. çerezlik dizilerde izlerim, entelektüel abilerin yarım saat üzerine düşündüğü filmlerde izlerim.
bir kaç diziyi aynı anda izlerken kardeşimi bir dizi izlerken gördüm. sokağa çıktım kaç saat sonra geri geldim hala aynı diziyi izliyor. çocuk bir günde diziyi bitirdi ve abi ne olur izle çok iyi dedi. lan velet dedim yürü git birkaç diziyi aynı anda takip ediyorum sonra izlerim dedim. yok dedi ne olur izle dedi dayanamadım bir bölüm açtım ve sonrası aktı gitti. ne izledim lan ben dedim. çok sürükleyici çok müthiş bir iş olmuş.

dizinin yönetmenini veya oyuncularını burada yazmayacağım. genelde yazarım ama bu sefer yazmayacağım yazan arkadaşlar olmuşlar bir an önce diziyi övmek istiyorum.

şimdi dizinin konusu acun ılıcalı tarzı bir abinin fakir ve borcu olan insanları bir yere toplayıp oyun oynatması. bütün fakirleri ve geçim sıkıntısı yaşayan insanları bir araya getirip oyun oynatıyor. onlara bir şans veriyor.
dizi başlıyor ilk 15 dakika klasik bir kore işi gibi ilerliyor. mahalleler, geçim sıkıntısı yaşayan insanlar tanıtılıyor. kore'nin içinde bulunduğu durumu rahat şekilde anlıyorsunuz. artık her şey tamam konuyu size yedirdikten sonra dizi başlıyor. bu insanların kaybedecek bir şeylerinin kalmayışı sizi oyuna inandırıyor.

izlerken çok fena keyif aldım bunun sebebi korelilerin, türk milletine benzemeleri. her anlamda bize benziyorlar. fakirlik anlamında bile bize benziyorlar.
dizide bol bol her insanın anlayacağı göndermeler yapılıyor. toplumsal sorunlar, kapitalist sistem falan derken bildiğimiz şeyler deyip kahroluyorsunuz ve izlemeye devam ediyorsunuz.
dizide kullanılan mekanlar, kostümler, müzikler, oyuncular hepsi mükemmel. özellikle mekanlar ve kostümler çok hoşuma gitti. yaratılan dünya çok başarılı ve merak ettirici.

dizi her seyirciye hitap etmeyecektir. mesela takıntılı insanlar varlar onlar bu diziyi sevmeyecekler. dizide bir sürü mantık dışı hareket ve olay oluyor ama bunları takmayan biriyseniz çok eğlenceli hale geliyor. ben takmıyorum şahsen. dedektif gibi bir şeyler izlerken mantıksızlık aramaya çalışanlardan değilim.
spoiler olan kısımlara geçmeden önce şunu söyleyeceğim. kesinlikle izlenmesi gereken harika bir dizi. ilk bölümü açın izleyin sonra gerisi gelecek.

devamında eller yukarı donlar aşağı repliği gelebilecek olan söz öbeği.

hayatımı gözden geçirmeme sebep olan başlık. 21 yıllık hayatımda hiç aşık olmadım lisede de olmadım üniversite de olmadım. biraz buruk hissetmeme sebep oldu çünkü ben insanların bu duyguyu bir kere de olsa yaşaması gerekenlere inananlardanım

çünkü protestanlık mezhebinde "amen" denilmez.

kaynak : *

kırmızı ve siyah.

kibar, naif ve bilgili çok genç bir yazar. donanımı ve bilgi birikimi takdire şayan. ayrıca çokta cana yakın ve saygılı. sözlüğün kültür seviyesini yüksektenlerden. kalemine sağlık yazarım.

“bir ulusun asker ordusu ne kadar güçlü olursa olsun, kazandığı zafer ne kadar yüce olursa olsun, bir ulus bilim ordusuna sahip değilse, savaş meydanlarında kazanılmış zaferlerin sonu olacaktır. bu nedenle bir an önce büyük, mükemmel bir bilim ordusuna sahip olma zorunluluğu vardır.”

nerede bu teknik direktör yaaaaa

neysem oyum. zaten sözlükte kozunu açıkta oynayan bir insan olduğum için eskilerden olanlar beni az çok tanıyorlar.
sözlükte uzunca bir süre radyo yayını yaptım ve zaten kişisel olarak zevklerim, mizacım az çok belli.
sözlüğün istanbul buluşmasına da katıldım ve birçok yazarla yüz yüze de görüştüm muhabbet ettim.
e sözlükteki birkaç özel kişi benim kişisel youtube kanalımı da biliyorlar.
daha napiyim lan ? nikahıma mı alayım sizi ? sjjs

2 hafta önce arabayla giderken şehir içinde park halindeki arabanin aynasına çarptım.carptim dediğim sürtme sadece.eve gittim 10 dakika sonra polis merkezinden arıyolar cabuk şuraya gel diye.gittim yolu kapatmışlar sivil polisler trafik polisleri falan 4-5 araba vardı.dedim terör operasyonu falan heralde.degilmis benim için gelmişler carptigim arac hakim haniminmis.fikra bu kadar.

zuhal'im olcay'ımın 2009 yılında çıkardığı aşkın halleri albümünden hafif çakırkeyifken mırıldanması ne de hoş olan bir parçası.

geçenlerde bir muhabbet esnasında ben zuhal olcay'ı çok beğeniyorum, şöyle bir sıralama yapsam zuhal olcay, aşkın nur yengi, zerrin tekindor diye uzar gider liste demiştim. sonradan öğrendim ki benim güzel bulduğum kadınların tümü haluk bilginer'le evliymiş bir zamanlar.
ben haluk bilginer'in ödülsüz versiyonuymuşum meğersem.

şarkının bestecisi hüsnü arkan ve deniz bayrak bu arada.



vurulur, gönül dediğin
bir kuş, kaçamam
mazim bu kadarmış,
bozdurup harcayamam

değeri var her şeyin altından, satamam
ben unuttum dünü, geçmişle yatamam

yine akşam, yanıyor, yansın sigaram
yine aşk var, dönüyor, dönsün dünyam
yine akşam, yanıyor, yansın sigaram
yine aşk var, dönüyor, dönsün dünyam

istemem, ziyaret etme kalbimi bi' daha

anladım, sen çok büyüksün,
sana göre değilim
bi' boy eksik, bi' beden küçük,
ben sana göre değilim
benim aklım kıt, deliyim, anlayamam
benim aklım zor, sorsan cevaplayamam

yine akşam, yanıyor, yansın sigaram
yine aşk var, dönüyor, dönsün dünyam
yine akşam, yanıyor, yansın sigaram
yine aşk var, dönüyor, dönsün dünyam

istemem, ziyaret etme kalbimi bi' daha

yine akşam, yanıyor, yansın sigaram
yine aşk var, dönüyor, dönsün dünyam
yine akşam, yanıyor, yansın sigaram
yine aşk var, dönüyor, dönsün dünyam.

tüm gün sol çerçevede görüp görüp sinirlerimi tepeme çıkartan başlıktır. bir insan bu kadar cani olmak için ne yaşadı acaba... delirmemek elde değil.