efendim, soya fasulyesini biliyorsunuz, mucizevi bir bitkidir ve bu bitki olmasa veganlar yerini neyle doldururdu bilinmez. işte bu soya fasulyesi uzun süre suda bekletildiğinde ya da haşlandığında, suyu (ve ezildiğinde de) püresi ortaya çıkar ya, işte o püreli suyu süzdüğünüzde soya sütü elde edersiniz. bu soya sütünü tekrar kaynattığınızda, içine asit ta da tuzlu bileşiklerle (evlerde genellikle limon ve az biraz elma sirkesi kullanılıyor.) kestirirseniz, sonra da bu kesik sütü bir tülbent yardımıyla süzdürürseniz, tofu peyniri elde etmiş oluyorsunuz. ondan sonra her türlü yemekte rahatlıkla kullanabilirsiniz. ister sandviç hazırlayın, ister salatada kullanın, ister fırınlayın, isterseniz japonların yaptığı gibi biraz zeytinyağı, biraz soya sosu ve taze soğanla tek başına tüketin. işte size besin değeri son derece yüksek, besleyici, vitamin deposu bir yiyecek. sağ olasın soya fasulyesi, sağ olasın tofu.

27 mart 1977'de ispanya'nın tenerife adası'ndaki los rodeos havalimanı'nda kalkış halindeki klm hava yollarına ait bir boeing 747 henüz pistten ayrılmamışken, pan am hava yolları'na ait boeing 747'yle çarpıştı. toplam 583 kişinin öldüğü kaza havacılık tarihinin en büyük kazasıdır.

bir çok ortak kelime kullandığımız yakut türklerinin yaşadığı, başkenti yakutsk olan ülke.

'sevgi neydi?sevgi emekti...'günümüz ilişkilerinde elimizin altındaki kolay iletişim kaynakları sayesinde verilen emeğin ve beraberinde sevginin önemini yitirmesi,basitleşmesi durumu

merak eden istihare namazı kılıp rüyasında görebilir.

tişörtlerimi benden başka herkes giyiyor. bu üstümdeki kimin?

deri saat kordonu kokusu.
artık kol saati takan da azaldı...

bırakınız yapsınlar. demokrasi böyle bir şeydir. ancak bu gösteriden anti-emperyalist, anti-kapitalist bir hareket beklemek biraz ütopya.

halkın sahip olduğu ne varsa satılmış. merkez bankası boşaltılmış. liyakat ortadan kaldırılmış. eğitim sistemi “bilinçli” olarak yerle yeksan edilmiş. muhalif görüşlüler, garabet hukuk sistemi ile susturulmuş. doğa, çetelere ve ranta kurban edilmiş. yolsuzluklar, dünya tarihine geçecek boyutlara varmış.

daha onlarca örnek yazarım. ancak tüm bunlara rağmen, toplumsal karşı duruş gelişmemiş ama aşı karşıtları kapitalizmin büyük oyununu görmüş ve buna karşı duruyor demek pek mantıklı gelmiyor.

görüş olarak aşıların zorunlu olmasına karşıyım. ancak aşı karşıtı değilim. oldum zaten.

bırakınız yapsınlar eylemlerini. demokrasi böyle bir şey.

3 haziran 2016 - muhammed ali'nin vefatı.
sevgiyle ve rahmetle anıyoruz.
nur içinde yat büyük insan.

aslında ürün grubunun genel adı değil markanın adıydı "oralet". ama zamanla toz içecek grubunun genel adı haline geldi. tıpkı "sana yağı", "kot pantalon", "jeep", "nescafe" veya"cam sil" gibi ürünlerde de olduğu gibi, marka adı ürün grubunun genel adı haline geldi . sonraları lezzo - aralel - gökçe vb. gibi farklı markalar çıksa da hep oraletti o sıcak portakallı içecek bizim için.

büyüklerimiz tarafından çocukların çay içmesi nedense çok istenmezdi. belki çok sık gidilip gelinen misafirliklerde rahatsızlık vermemek için yapılırdı bu. oralet evlerimizde bulundurulur, misafirliğe gidilen her evde de mutlaka olurdu o yıllarda. küçük çocuklar olarak bizlerin çay istememesi için ev sahibinden "varsa bi bardak oralet içsin " diye istenen içecekti oralet.

yıllar sonra inanç konukçu'yla (hayalet) tekrar gündem oldu. işte o yüzden bir nesil oralete inanıyoruz biz..... çay mı içiyom la ben?.

ola bauer'den şahane bir yeraltı edebiyatı örneği. romanın oldukça sert ve soğuk kısımları olmasına rağmen başkarakter tom'un başından geçenler yer yer kahkaha attırır insana. karşılaştığı olaylara örnek vermek için kitabın arka kapağından bir alıntı yapıyorum:

--- alıntı ---

...on altı yaşındayken içinde mermi olup olmadığını bilmediği bir tabancayı ağzına sokup tetiği çektikten sonra fırlayıp evinden çıkan tom'un yıllar sonra dönüşüne tanık oluyoruz. ilk fırlayışın hızıyla dünyayı dolaşan tom, sırtında bir gemici torbası, ayağında araba lastiğinden bozma sandaletlerle, tam kırk yıl boyunca adım atmadığı ülkesine yaya olarak en kuzeyden girer. niyeti sıradanlaşıp yurduna uyum sağlamaktır; gel gör ki karşılaştığı ilk yurttaşı, çöl giysileri içinde, bir elinde kulağına yapıştırdığı cep telefonuyla iş konuşması yaparken diğer elinde çok pahalı bir oltayla su kenarında dikilen ve olmayacak bir açıdan balık tutmaya çalışan biridir. tom'un bu adamla iletişim kurma girişimi, adamın korkup özel uçağına atlaması ve üzerine havadan mermi yağdırmasıyla sonuçlanır. oslo plajında ise, elektroniğe dair bir ders kitabı okurken mastürbasyon yapan; sevgilisiyle yüz yüze geldiğinde değil de cep telefonuyla konuşurken heyecanlanan "modern norveçliler"in karşısında şaşkına döner. gemici torbasında yıllardır taşıdığı ve bir başkasına ait olan not defterleri, onun bir "dâhi yazar" olarak ağırlanmasına yol açınca da ipler iyice kopar...

--- alıntı ---

2 atomlu molekül.

hidrojen, azot, flor, oksijen, iyot, klor ve brom gibi, doğada ikili atom şeklinde bulunan elementler bu gruba girer.

hayat enerjim, hevesim, konsantrasyonum, bir işe odaklanmaktaki motivasyonum...
pandemi devam ettiği sürece azalmaya da devam edecek.

biraz önce takipçilerimin hesaplarında gezerken karşılaştığım uyarı. hem beğeni, hem favori banı yedim.

hayırlı olsun, bize yabancı düzgün bir hoca lazım, alman olursa daha iyi.
yerli hoca bu ülkede çalışamaz, çalıştırmayız , çünkü kıskanç, tahammülsüzlük, ve taraftarız , herkes kendi tuttuğu takımın adamını destekler, hoş görü, objektif ve en önemlisi dürüst değiliz. şenol hoca ya teşekkürler.
edit: fenerbahçe spor.

senin yağını çıkarırım akıllı ol demek istemektedir.

günaydın köfffffffffffffffffteeeeeehooorrrlaaar !!!

türk'üm ve türk olmaktan gurur duyuyorum. ne mutlu türküm diyene !
başka ırkları da asla aşağılamam, küçük görmem, saygısızlık yapmam, yapamam.
insanlar doğarken ırklarını seçemez. ama sevmek de haklarıdır, gurur duymak haklarıdır.
ırkçılık gibi aşağılık, insanlık dışı olan davranış ise coğrafi ve vicdani dünyada büyük bir suçtur.

balıkçı pazarını mesken tutmuş ensesi kalın kedilerdir. kedilerin değnekçisi de bunlardır.

geri dönüp baktığında değmeyen şeylere acı çekmektir.