yalnızca ellerini öptüğüm,vefat etmiş sevdiğim insanlar.başka bir şey değil.

1 buçuk bırakayım, ihtiyacı olan alsın.

bazen gerçekten şaşırıyorum neyi kaçırıyorum diye. bir grup var, birlikte hareket ederek sanki her gün birilerini gündeme taşıyor gibiler. o zaman diyorum ki herhalde bunların hepsi aynı apartmanda oturuyor ve tüm sözlüğü kendilerince evirip çeviriyorlar. (bkz: sözlüğü bir apartmandan yönetiyorlarmış) gibi bir durum var da bizden mi saklıyorsunuz?

okumak, başlı başına kabuğundan başını çıkarmaktır. senin dışında insanlar tanırsın kitaplarda, yaşadıkların dışında duygularla karşılaşırsın. güzel yazılmış bir kitap çıktığında karşına, kelimeler arasındaki ritmi bile duyabilir kulakların.

okumayı sevmem yaşar öğrenirim diyorsan; çevrendeki insanların hikayelerini baştan sona hiç bilemeyeceksin. onları uzaktan bu kadar uzun izleyemeyeceksin...

okumak göz kapaklarını kapattığında zihin dünyanın açılmasıdır. hayal gücünü zorlamaktır. yeni kelimelerle ve konuşma tarzları ile karşılaşmaktır.

okumak, kötülük görmeden kötülüğü tanıya bileceğin en masum öğrenme sahasıdır. kitaplar sana kötülük nedir diye sorgulatır...

bir üst perdeden okursan yazarı bile katabilirsin işin içine!
çünkü her yazar, yazdığı her kitapta kendini de gizlemiştir bir köşeye...

okumak, yeni ülkelere gitmek, yeni jargonlar duymaktır. okumak farklı kültür sofralarına misafir olmaktır.

yaşamadığın hikayelerin bile acısını yaşarsın içinde. öğrendiğin her bilginin gücünü hissedersin zihninde. severek kitap okumak gibisi var mı?

okumakta sorun yok, sen ne okuyacaksın???

alman guzum.

genelde okuduğum bölümle alakalı define arayan akrabalarımın ağzımı araması olayıdır. "yav simdi bizim köydeki arsa da define bulsak devlet bunun kaçta kaçını bize verir, tl olarak ama yegeeenim?" "kaçak kazı yaparken yakalansak jandarma ensele bizi kaç yıl yatar çıkarız?" kaçak kazı helal midir yeğenim? define ararken hangi duaları okuyalım da elimizle koymuş gibi bulalım ? gibi abuk subuk sorular sormaları yüzünden genelde bu tarz sorular sorulmadan önce çay servisi yapmak için mutfağa kaçarım. ne yapıp edin sen okumuş adamsın,sen bunun bölümünü
okudun bilirsin gibi soruların devamı gelmeden hatta ve hatta cümlenin yarısında olduğunuz yerden uzaklaşın. sorular her zaman bomboş ve gereksizdir çünkü .

fatih sultan mehmet'e yakınlığıyla bilinir .fatih sultan mehmet'in istanbul' un fethinin ardından sadrazamlığa getirdiği devlet adamıdır. fetih de önemli rol oynamıştır.

"128 milyar karma puanla alınsın" diyerek destek verdiğim kampanyadır. hedef 2023, vira bismillah.

edit: ulan hiç de söylemiyorsunuz milyon değil milyar diye. çok fazla olunca işte aklı almıyor insanın...

neden olduğunu kimselerin bilmediği, refleks denilerek geçiştirilen bir durum.
en mantıklı açıklaması kortikal homunculus'ta ağız, burun ve gözün kontrol sahalarının yakın olmasıdır. beyindeki sinirsel bağlantılar çok yoğun ve karmaşık olduğu için impulsun* komşu nöronal sahalara yansıyabilmesi söz konusudur.




bunun da sadece bir teori olduğunu akıldan çıkarmamak gerek yine de.

rimel-ağız ilişkisi her ne kadar basit ve önemsiz bir tuhaflık gibi görünse de arkada yatan nedenin bilinmesi insan nörofizyolojisine dair bazı bilinmezlerin ortadan kalkmasına yardımcı olabilir.

dinlemek için büyük çaba gösteriyorum.
gerçekten.
ama ses tonu o kadar sabit ki. cümleler arasında nokta dahi yok. bir de müthiş bir hızla konuşmasına rağmen artikülasyon bozukluğu da yok. kelimeleri çok net telaffuz ediyor.
bir noktada söylediklerini kaçırıp zihnimin derinlerine doğru bir yolculuğa çıkıyorum. hipnoz ediyor.
ne dediğini bilmiyorum ama en doğru zamanda başımı sallıyorum hafifçe, onaylıyorum. cesaret bulup daha hızlı anlatıyor.
tek problem, soru sorduğu ve benim yine başımı sallayıp gülümsediğim anlarda ortaya çıkıyor. yüz şeklinden soru sorduğunu anlıyorum. ama çok geç. ben o sırada çocukluğuma kadar inmişim.
yapılacak tek bir şey var!

"ehehe bilmiyorum ki yenge."

küçük bir kızken lafarasında okunacak listemde olduğunu söylediğim, haftasında dünyanın en güzel notu ile hediye edilen, o zamandan beri de başucu kitabım olan eser. bu kadar güzel bir şeyi nasıl tanımlarım bilmiyorum, tek söyleyebileceğim; bu, o kızın öyküsü değil.

dünya üzerinde yazılmış en güzel notu da buraya bırakıyorum. belki birileri başka birilerini kitaptan çok sevindirmek ister.

"hayat, evren ve her şey" hakkında tüm bilip bilmediklerimizi "çoğunlukla zararsız" bir şekilde konuşup "kuşkucu somon"a danışacağımız bir "evrenin sonundaki restoran" akşam yemeğinden, garsona "elveda ve bütün o balıklar için teşekkürler" diyerek ayrılıp otostopa devam etmek dileğiyle.

diğer günler alkol almakla aynıdır.

adı üstünde afrika'nın ortasında bulunan bir ülkedir. başkenti bangui'dir.

bunalmışlardır. açmasınlar mı?

hangi mezhebe eğildiğinize veya çekildiğinize bağlıdır. katokiklik için geneli itibariyle iyi bir katekizmden geçmeniz beklenir, bir yıl kadar sürer, bu, kişi için de faydalı olan, mantıklı bir uygulamadır kanımca. çoğu protestan geleneğinde bu kadar uzun ve detaylı öğrenim süreçlerinden geçilmez örneğin, dört ay gibi bir süre sonucunda vaftizinizi alabilirsiniz.

ortodokslukta da bir manevi eğitim ve formasyon süreci vardır, onun bitiminde kiliseye kabul edilirsiniz.

öğretim süre ve yöntemleri mezhebe göre değişir, ama kemik yapıları değişmez. nihayetinde, hristiyanlık içine girme açısından kolay bir dindir, ama hakkında bilinmesi gerek olan pek çok şeyi vardır.

beşine de mercimek çorbası diyorum, geç.

benjamin franklin deyince yoldaş geliyor aklıma direkt .koskoca benjamin franklini de bize unutturdu ya tebrik ediyorum kendisini *

marvellous and incredible.

her ne kadar son yıllarda aşırı popüler olduğu için belli bir kesim tarafında anlaşılmadan sadece popüler olduğu için okunsa da asıl okumanın ve popülerlikten çok kitabın ne demek olduğunu bilen ve ona değer veren insanlar tarafından okunması gereken muhteşem bir kitap olduğu su götürmez bir gerçek. özellikle okurken insanın kendi benliği hakkında düşünmesini sağlayan, insanın kendini bulma arayışı sırasında nasıl bir yol kat etmesi gerektiğini anlatan ince ince işlenmiş her bir detay kitabı popüler olmaktan çok değer görmesi gereken bir eser olarak bizlere sunuyor. ayrıca bu kitabı hakkını vererek okuduğunuz zaman sanki yazıldığı dönemin aksine hangi dönemde okunursa okunsun o dönemin insanı için o dönem içerisinde hissettiklerine çok güzel bir şekilde ayak uydurabilen ender kitaplardan sadece bir tanesi. bir gün okumaya karar verirseniz mutlaka popüler olduğu için ya da sadece elinizde bulunan herhangi bir kitap olduğu için okumamaya dikkat edin. değer görmesi gereken sizi kendi benliğiniz hakkında düşündüren ve sizi benliğinize doğru kısa bir yolculuğa çıkaracak olan bir kitap gibi düşünerek okuyun.
not: insanın kendini bulma arayışını hiç bu kadar derinden herhangi bir kitapta okumamıştım.

nasıl fotoğraf koyulduğunu bilmediğim için çocuğunu millete gösterme aşkıyla yanıp tutuşan ebeveyn hevesini içimde bırakan başlıktır.