yatağının yanı başına konumlanmış mutluluk.

yatağımın kenarında tam 4 tane priz var. odamda 7, mutfakta 13, küçük odada 4 ama koca salonda sadece 1.

ne amaçlamışlar bilemedim. işin kötü tarafı evden çıkan kiracı evdeki tüm prizleri sökmüştü. duylarıda da sökmüştü. davlumbaz ve kombiyi de götürmüştü.
eve priz almak mı? yoksa yeni bir ev almak mı? arasında kalmıştım. kredi çekip priz aldım.

öğrenmeye hevesli olduğum ama 1 senede bir arpa boyu yol katedemediğim müzik aleti. bir şeyler çalıyorum ama yeterince öğrenemedim gibi. tembel olduğum gerçeğini solak olmam bahanesiyle gizliyorum.

sevişme vergisi.

güldüren cümle.

adı yeliz olanlar için çok kullanışlı oldu bu. *

içişleri bakanı süleyman soylu şahsi twitter hesabında yaptığı paylaşımda, 6284 sayılı kanun kapsamındaki kadın cinayetlerinde 2019'da 336, 2020'de ise 266 kadının hayatını kaybettiğini bildirdi.
sayın soylu'nu twitter hesabından yaptığı paylaşım şöyle ;
--- alıntı ---

6284 kanun kapsamındaki kadın cinayetlerinde
2019’da maalesef 336
2020 yılında ise 266 kadın hayatını kaybetti

@ailevecalisma
öncülüğünde verilen mücadelemizle geçen yıla oranla %21 düştü

hedefimiz tek bir kadının bu cinayetlere kurban gitmemesi!

hep birlikte mücadeleye devam

--- alıntı ---
süleyman soylu'nın ilgili tweet'i

yeni yıla ağlayarak giren bendenizin yüzünü güldürmüştür.

kafasozluk.com/entry/274870 şu tanımımda yazdığım tutkulu şiirde de görülebilecek üzere başıma gelmiş korkunç durumdur. ah yoldaş, sarhoş ettin beni güzelliğinle. elbet bir gün biz de kavuşacağız, admin olsan da...

hiç unutmadığım bir çocukluk anısına sahip olmamı sağlayan insan.

yıl 80’ler sonu 90’lar başı. ben çocuğum. izmit kapalı spor salonunda konseri var, ve evet o zamanlar böyle konserler oluyordu. zeki müren’den ibrahim tarlıses’e herkesler gelir, bir gece boyunca program yapar dönerdi.

neyse efendim, babam o zamanlar hayatta, e memur bir de kendisi. almış beni götürmüş konsere. böyle en önlerde protokolün oralarda bir yerlerden izliyorum hayran hayran.

sonrasında babamın konserin bitiminde beni kulise götürdüğünü hatırlıyorum. o upuzun saçları, rengarenk yüzükleri ile koca bir gece canlı performans yapan heybetli adamla birebir tanışmıştım. hızlı hızlı konuşması, konuşurken gözlerini devamlı kırpmasını hala hatırlıyorum. tanışma ve sohbet faslının bitmesiyle kendisinden imzalı resmini istemiştim.

sağa bakındı, sola bakndı yok. yardımcısına sordu, arabaya gönderip baktırdı yok. benim suratım düştü tabii ama adam bulmak için çırpınıyor. maalesef bulamadılar.

o vakit, benden adresimi yazmamı istedi. ismimi de sordu. ben sevinçle ezbere bildiğim adresi söyledim not aldı.

ve inanır mısın sözlük, tam 5 gün sonra barış manço moda 81300 yazılı zarf aps ile evimize ulaştı. içinde kendi ıslak imzalı boy fotoğrafıyla.

şimdi o fotoğraf nerede hiç bilmiyorum, umarım eski belgeler arasında bir yerlerdedir

ama o zamanlar küçücük bir çocuğu sevindirmesinin hissi hala kalbimde.

umarım gittiği yerden biz mutlu ettiği çocukları izleyebiliyordur..

aşkın obsesif tarafını en “manic” haliyle veren, “the real thing” albümlerinden bir faith no more klasiği.
klip uzun saçlarıyla postallarıyla yerinde duramayan erken dönem mike patton ihtiva eder ki en sevdiğim dönemleridir.

iyi bir five finger death punch coverı da vardır.

dünyanın en zor işi.
namaz kılmak çok zor bir eylem. başlı başına bir proje çalışması. aslında candy crash gibi bir dünyası yok. özellikle de kadınlar için. öncesinde, esnasında ve sonrasında pek çok hazırlığı gerektiriyor. devamlılık ve gönüllülük durumları da cabası.
bir gün anneme "neden günde bir kez ortalama bir sayıda kılıp bitirmiyoruz ki? " diye sormuştum. annem de; o zaman dur şu işim bitsin , dur bu işim bitsin kılarım derken kalır gider. hem sana verilenlerle istenilenler arasında dünya kadar fark var. alacak verecek hesabı yapsan her defasında borçlu çıkarsın.demişti.


namaz öncesinde;
kadınlar için çamaşırılarini çocuklarla ya da sokakta, iş hayatında namaz kılacak kadar temiz tutmak, ev dışında bir yerde temiz tuvalet bulmak, abdest alacak temiz bir yer bulmak, yanında namaz kıyafeti taşımak ya da camilerdeki namaz kıyafetlerine güvenerek giyinmek büyük mesele. pek çok camide kadınlar için bir paravanin ya da örtünün arkasında 2 metre bir yer ayrılıyor ki zannedersin erkekler bölümü dolup taşıyor. üstelik bu sadece küçük camiler için değil iki katlı büyük camiler için de böyle.

namaz esnasında bir önceki ya da bir sonraki yapacağın işi düşünmeden sadece namaza odaklanabilmek, okuduğun sürenin türkçe karşılığını ezberlemiş olmak, namazı hüşu içinde kılmak, hal.ve hareketlerine dikkat ederek vücudun pozisyonuna dikkat etmek en zoru. nitekim teknoloji çağında insan dikkatini herhangi bir iş için odaklamakta zorlanıyor.

namaz sonrasında bir sonraki namaz için niyetlenmek, bıkmadan üşenmeden, vazgeçmeden, bahanelerle sığınmadan, unutmadan bir sonraki vakit için hazır olmak da nefsani olarak zor.

mesela ; bir vakti bile isteye terk edip ikinci vakit gelince seccade önünde "yaa ben ikindiyi kilmadim ama akşamı kilacagim, biraz ayıp oldu ama..." diye utanmak, sonra "ya böyle yarım yamalak olmaz ki" diyerek diğer vakitleri de boslamak...

mesela; kadir gecesi aşka gelip namaza başlayıp, vakit namazlarinin ardından geçmiş namaz kılarak, oruç borçlarını ödemeye çalışarak bir kaç ay böyle devam edip sonra birden bire hayatında hiç bir şey değişmedi diye ilk engelde herşeyi boylu boyunca bırakmak....
bir grupta çok eğlenirken ya da çok acil bir işin ortasinda linç yemek ya da asagilanmayi göze alarak namazı öncelikli iş olarak görebilmek....

işte bu yüzden namaz kılmak zor bir iş. herkes yapamaz. şimdi bunları okuyunca insanın kılacagi varsa da kılmaz tabi.
yalnız çok ilginç bu ibadette ;

1-mükemmellik beklentisi yok.
2-niyetin halis olması amelden daha önemli.
3-kilmadiklarin için borçlu oluyorsun ama kildiklarin için hem borç siliniyor hem sevap kazanıyorsun.
4- kilamadigin vakitler için telafi etme şansın var.
5- bir defa bir sistem oluşturup rutine bağlayınca bıraktığında hayatında büyük ruhani boşluklar oluşturuyor.
7- kılan insanlarla kılmayan insanların arasındaki duygusal farklılıkları görmeye başlayınca ne kadar şanslı olduğunu idrak ediyorsun.
8- kildigin namazın hatırına isleyebilecegin günahlardan kaçınıyorsun. yani seni temiz tutma özelliği mevcut.
9- özellikle cemaat ile kildigin zamanlarda hiç bir siyasi ya da ideolojik emeli olmayan bir grubun üyesi olduğunu farkediyorsun.
10- like , retweet , hastage vs her türlü hedonizmi en büyük kurucudan aldığın için bağımlılık yapıyor ve bırakamıyorsun.
zaman zaman cehennemden korkarak zaman zaman cenneti umarak ancak her defasında şükretmek ve şükretmek için mutlaka kabul olacağını umarak yapılan, hiç zararı olmayıp sonsuz yararı olan gözümün nuru ibadet.

yoldaşın söylediğine göre yakında çıkacak dergimiz.
edit:karambol tarafından yazılackmış.

türkçesi uzaya giden adam şeklindedir.
nasa, esa, csa veya jaxa tarafından eğitilmiş sertifikalandırılmış uzay insanlarına astronot, rus uzay ajansı tarafından eğitilmiş ve sertifikalandırılmış uzay insanlarına kozmonot denir.

erkin koray şarkısıdır. arkası gelmez dertlerimin bittim illallah. biri biterken öbürü de başlar vermesin allah. ayrıca hababam vokal gurubu da çok güzel söylemiştir.

ne eksik ne fazla.

bir keresinde toplu bir arkadaş buluşmasında yanıma okuldan en yakın arkadaşım, karşıma da pek haz etmediğimiz biri oturmuştu. biz de selfie çekermiş gibi yapıp onun fotoğrafını çekmeyi planladık. ne işimize yarayacaksa artık... ama komik-gülünç bir hâli vardı o sıra, ondan olabilir.
neyse tam fotoğraf çekecektik kameranın arka flaşı patlamasın mı.. herkes direkt bize baktı. o da hemen anladı tabii. beni mi çekmeye çalışıyordunuz diye söylenmeye başladı. o anki şokla bir şey de diyemedik özür dileyip kalktık masadan. çok utanmıştım ama hâlâ aklıma geldikçe gülerim.
(bkz: bu da böyle bir anımdır)

eğer eliniz o işe yatkınsa ve pratik bir zekanız varsa güzel bir eylem.

ama eğer tam tersiyse hiç bulaşmayın, işler sarpa sararsa daha fazla uğraşmak olmak kaçınılmazdır.

merkezi yerlerde ya da meydanlarda olur bu kişiler, ellerinde bir dosya ya da bir platformları vardır, yolunuzu keserler ve güler yüzleriyle* "pardon 1 dakikanızı alabilir miyim" diye soruverirler. ben hep "pardon, acelem var" diye kaçmışımdır, çoğu bu durumu haliyle anlıyordu. *

keşke hiç doğmasaydım. derdin neydi be kardeşim binlerce spremi geçip de dünyaya geliyorsun. belki de bambaşka bir yerlerde bambaşka şekillerdeydik.