ölümdür.
en yakınını gözden çıkarmak; pişmenin en büyük belirtisidir.

çocuğun olur. ona bakarken bir gün öleceği gerçeği aklına gelir. ben ondan önce öleyim dersin. gözden çıkarmak zor gelir, ama gerçek budur.

anne/baban hastalanır, bir süre çırpınır didinirsin. sonra çaresizliğin tokat gibi yüzüne çarpar. gözden çıkarmak zor gelir, ama gerçek budur.

bir insanın fiziksel görünümüyle dalga geçecek kadar düşüyorsunuz ve üstüne üstlük özür dilemek yerine bunu savunuyorsunuz. bir de hızınızı alamamış olacaksınız ki gelip burada tanım giriyorsunuz çok rezilsiniz. zaten eğer ilgi budalası olmasaydınız gelip burayı ağlama duvarına çevirmezdiniz belli ki daddy üstünden prim kasmaya çalışan yazarlar ve belki de moderatör asıl sizler ilgiye muhtaçsınız, ilgiye muhtaç olmasaydınız gelip buraya yok şu kadar beğeni aldım falan demezdiniz, gerçekten çok garipsiniz. tanımlarını beğenerek okuduğum belli ki bazı yazarların çekemediği yazardır. yazmaya devam etmesi gereken yazardır.bence böyle gereksiz konuşan yazarların lafına falan da bakmasın.

futbolun hikayelerini sevenler için biçilmiş kaftandır bu kitap. benim için tabi daha da özel bir durumu var zira biz doğuştan uruguaylıyız. henüz ortalıkta brezilya, almanya, italya, arjantin yokken biz vardık. gelene geçene futbol dersi veriyorduk. bu kitapta buna dair anekdotlarda bulabilirsiniz ve şanlı uruguay'ımızın büyüklüğünü sizlerde daha iyi anlayabilir ve saflarımıza katılabilirsiniz.

eduardo galeano iyi bir hikâye anlatıcısı ve aslında kitap sadece dünya kupalarını anlatmıyor. bazı yerlerde futbolun politiğini öyle güzel veriyor ki, ''futbol ne ya! sizi gidi vandallar!'' diye böğüren fularlı kitleye mesajı da tak tak tak çakıyor. futbolun toplumsal ve siyasi boyutlarını anlamak konusunda beyinleri sürekli mavi ekran veren fularlı zevatın da bu kitabı okuması lazım. ha kitaptan bir şeyler kaparlar mı? orasını bilemem zira futbol severleri aşağılamak için kullandıkları artık eskimiş ve kalıplaşmış sloganlarına o kadar sıkı sarılıyorlar ki, o yüzden beyinlerine ördükleri duvarları aşmaları zor gibi görünüyor. kitapta cidden çok hoş hikayeler var. ipucu olmaması için onların üzerinde durmayacağım. artı bugün hastası olduğunuz bazı hareketleri kim bulmuş ve ilk olarak kim uygulamış onları da bonus olarak öğrenmiş oluyorsunuz. ipucu vermiyorum ama size yine de bir güzellik yapacağım. bazılarını benim anılarımın oluşturduğu birkaç hikâyenin linkini vereceğim. * kitapla alakası olmasa da bu tarz hikayelerden keyif alıyorsanız, bu kitabı muhakkak okumanız gerekir diye düşünüyorum. ha okumazsanız ne kaybedersiniz? fularlarınızdan başka kaybedeceğiniz bir şey yok zaten, okuyun işte! *

(bkz: 1950 dünya kupası finali)
(bkz: moacir barbosa)
(bkz: manoel francisco dos santos)
(bkz: geoff hurst)

tüm trollü yobazı yazarken bu çocuğu çaylak yapmışsın tebrik ederim seni sözlük.

resmen bu pazar sabahı kafa sözlükde devrime uyandım. çaylaklık gelmiş, kullanılabilir karma puanı, rozet alımı ve değiştirilmesi, kişisel ileti, renkli mahlas, gizli gezinme, takipçileri görme. aman tanrım dedim bunlar ne güzel teşvik edici özellikler. emeği geçen herkese teşekkürler. yalnız helios vasıtası ile sayın iko’ dan bir isteğim olacak. rozetlere harley quinn’ide ekler misiniz lütfen. quin rozeti için gece gündüz karma puanı biriktirebilirim.

çaylaklara tavsiye vermek haddim değil, oldukları gibi yazsınlar yeter. yazılan her ileti okumaya değerdir.

ooo bu başlık yine hortlamış. o zaman ben de takipçilerim diyorum. onlar kendilerini biliyor.
tanım: sadece takipçilerini sevdiğini söyleyen yazar beyanıdır.
(bkz: öyle kuru kuruya sevgi yok)

yıl: 1986
yer: ankara mamak tepecik mahallesi : )

o yaşlarda tekbir getirmeyi de öğrenmişim bak hele :d

amerikan veletlerine de benziyormuşum. acayip tatlı bir çocuktum. hala da öyleyim :d

kendisiyle hiçbir alıp veremediğim olmayan fakat kendisine kitap yollanırsa çok üzüleceğim yazar.
bilen bilir; sözlükte 800 tanıma ulaşamamış ancak entryleriyle bir şeyler öğreten çok yazar var. onlar varken iki kelimelik tanımlarla kitap kazanan hiçbir yazara müsamaha gösterilmemeli.

kusura bakmasın, olan bu.

artık umrumda değil. isterse insan formuna girsin korona. 2 yıl oldu. ömür boyu korona konuşmak istemiyorum.

biraz karışık tarz oldu ama ben hep böyle *

oyuncak evim ve o evde yaşamaları için her markete gittiğimizde annemlere 'alabilir miyim' bile demeden anında kaptığım küçük oyuncak bebeklerim.

sek erkektir. eşinin yorulmamasını isteyen erkektir. işin bir tarafından tutayım diyen erkektir. bir çantayı yorulunca partnerinin sırtından alıp biraz da kendisi takan erkektir.

elde açılarak yapılanın daha güzel, daha lezzetli , daha süper olduğu , beş çaylarının vazgeçilmezi hamur işi. elde açılana çarşaf böreği deriz.
hamurunun yapımında pek bir zorluk yoktur. un, su ve tuz ile hamuru yoğurduktan sonra en önemlisi hamurun dinlenme sürecidir. hamurun biraz yumuşak olması açılmasını kolaylaştıracaktır. hamuru bezelere ayırıp tabak büyüklüğünde açmak yine hamuru büyütme aşamasını kolaylaştıracaktır. bir kilo undan yapılan hamurdan beş beze çıkar. bezelerin arasını iyice yağlarsak hamurun açılmasını yine kolaylaştırmış olacağız. hamurumuz iyice dinlendikten sonra temiz bir bez üzerinde artı bir çift el yardımıyla hamurumuzu güzelce açabiliriz. biz genelde patatesli yaparız. tabii iç harç damak zevkine göre değişir. harcı hamurun üzerine yayabiliriz. bir kişi çarşafın bir ucundan diğer kişi diğer ucundan tutup hamurun yuvarlanmasını sağlamalı. iki üç ortada buluşunca bıçak yardımıyla keselim ve yağlanmış tepsiye , tepsinin ortasından başlamak şartıyla, hamuru kendi etrafında dolayalım. hamur bitene kadar aynı işlemi yapalım. hamurdan arta kalan yağı böreklerin üzerine sürelim ve önceden ısıtılmış 200 derece fırında böreğimizin üzeri kızarsan kadar pişirelim. afiyet olsunnnn

neden bazı sınavlar için şart koşuluyor bir türlü anlam veremiyorum. kıymıkımlık sınıvı yiri ınkırıdır.
ebenin zımbırtısı. ben niye silindirik bir sınav için oraya geliyorum ya? neyse bu sene pandemi falan derken burda oldu allahtan.

"keşke mümkün olsa" dedirten durum. herkes yeni yıla girse, ben eskisinde tek başıma kalsam. "siz gidin, ben sonraki yıl yetişirim" desem arkalarından el sallarken. sonra bir kahve doldurup yalnız başıma 2020'nin içinde gezinsem... kabul, güzel bir yıl değildi; ama çirkinliğinin sebebi biraz da insanlardı...

mavi, maviydi gökyüzü
bulutlar beyaz, beyazdı
boşluğu ve üzüntüsü
içinde ne garip yazdı...

garip, güzel, sonra mahzun
ışıkla yağmur beraber,
bir türkü ki gamlı, uzun,
ve sen gülünce açan güller,

beyaz, beyazdı bulutlar,
gölgeler buğulu, derin;
ah o hiç dinmeyen rüzgâr
ve uykusu çiçeklerin.

mor aydınlıkta bir çınar
veya kestane dibinde;
mahmur süzülen bakışlar
ikindi saatlerinde...

birden gülümseyen yüzün
sabahların aynasında
ve beni çıldırtan hüzün
iki bakış arasında.

ahmet hamdi tanpınar

ayrıca bestelenmiş ve ayşegül aldinç tarafından seslendirilmiştir. dinlemek isteyenler için videoyu da ekledim.

bilinen ilk sosyal deneyi gerçekleştiren amerikalı psikolog. bu deneyin sonuçları, insanların bir rakibe karşı yarıştıkları koşullarda, zamana karşı yarıştıkları koşullara kıyasla daha hırslı ve istekli davrandıklarını göstermişti.

üniversitede girdiğim ilk bütten 1 almıştım. sadece 1. hani o kadar da yazdım ettim yani. ayıptır be hocam. bütten de kaldım nihayetinde. kötü zamanlardı ama sevimliydi de.

beğenileri ile mutlu eden… * okumuyor len kanmayın yazdıklarına. bana deli diyen benden matah bir zır deli. hal hatır sormuyorum, katiyen yalan. hayırsız arkadaşım ben, beni böyle bilin.

kendi de sormuyor, arada solda nickimi görünce karalıyor bir şeyler. bence bu adamın bana daha fazla nickaltı girmesi yasaklanmalı. insanlar bilerek yaptırıyorum sanacak, manyak!

yine romeo’ya, dramaya ve fenerbahçeye bağlamış. allah seni ne etmesin be adam.

be strong be strong now, too many too many problems… *

hee bi’ kaç ay önce tavsiyeler falan vermiştim. gram umursamıyor, bakmayın ponçik gibi takıldığına, burnu yere düşse havasından tenezzül edip almaz bu.

seni de böyle kabul ettik, napalım. *