üşendiğim eylem.

ona kendini anlat, onu ilgiyle dinle. sonra bir an gelsin ve aslında sonsuz bir döngüde olduğunu anla. kısaca senaryo aynı, kişiler farklı. insan ister istemez sıkılıyor.

belli bir yerden sonra, zaten sıradan biriyle tanışmak istemiyorsunuz.

#155880 ile buradayım. belki artık genç değilim ama hala dinliyorum. müziğin hasıdır. enstrüman çalmaya başlayan gençlerin birinci tercihidir. (gitar çalmaya başlayan çocuk drake şarkısı mı çalacak, müzik hep elektronik, cuppa cuppa tarzı oldu.)

yaptıkları ibadeti kör göze parmak hesabı cümle aleme göstermek için yapılan eylemdir.

ayrıca reklam kokan hareketlerden biridir.

böyle bir edebiyat türü mümkün mü değil mi tartışma konusudur ancak günümüzde bu "türün" kapsamında sayılan eserlerin alayı biçimsel olarak aynıdır. aynı zamanda içerikleri de inanılmaz benzerlik gösterir.

olmazsa olmazları:

problemden ölüp bitmiş bir adam.
karakteri bozuk bir takım insanlar.
kasvetten erimiş tükenmiş bir çevre.
argonun cilası yeni çekilmiş bir üst versiyonu.
çok enteresan sayılabilecek "uç" ne kadar olay varsa, sıradanlaştırma.
kara bulutlar altında yalnız gezen klinik vakalar... vb.

merhabalar sevgili portakallar!
fırından yeni çıkan taze mi taze* neşeli mi neşeli eğlenceli mi eğlenceli yazarlarından oluşan gecenin yıldızlarının afişini sizlerle paylaşmaya geldim efendim!
inanılmaz eğlenceli şarkılarla yerimizde duramayacağımız bir yayına umuyorum ki hazırızdır! zilleri, tefleri, halay mendillerini hazır edip lütfen radyo başındaki yerinizi alınız, 22.00'da başlıyoruz.
o zaman gelsin yıldızlar!

ps: afiş için sevgili gomercan'a on yüz milyon kez teşekkürler efendim!

arkadaşlar, buraya yazdığınız isimler zaten öne çıkan, bir şekilde kendini buraya tabir-i caizse kabul ettirmiş yazarlardır. birçok kişi kendini yazmış, onlara laf yok ama diğerleri neden öne çıkanları yazmış ki? kimse alınıp küsmesin; sonuçta genel bir eleştiri yapıyorum. eğer yazılacaksa gerçekten keşfedilmesi gereken yazarlar yazılmalı.

mesela birkaç gün önce keşfettiğim; yedinci dem, eniyisipencere, la luna, ohrmazd, brave, pancharatnam, düsünengözlük, _mor, kafa sözlük yazarı, revolversiz ittihatçı gibi yazarlara hemencecik bir göz atın bana kalırsa.

önceden takip ettiğim; onistanbul, revolutionary girl utena, güneş, muris, urlalı, stuff, gorgeous, legal torbacı, blackeyes gibi yazarları da keyifle okuyabilirsiniz. kanımca bunlar sizi hem güldürecek hem düşündürecek, hem hüzünlendirip hem sevindirecek nadide yazarlar. okuyun, okuyun. ondan sonra yaparız dedikodularını. *

kızgın edit: yani aklıma gelmese kimse demeyecek mars una nocte'yi unuttun, diye. onu da okuyun, okuyun, okuyun. şey yani rica ediyorum. *

jeepers creepers.
godsend
annabelle 2014-2019
halloween 7
seven 1995
candy man 1992
freddy krueger tüm seri
vampirle görüşme
gerçek efsaneler 1998
fakülte 1998
13 hayalet
ufuk faciası
it
doktor uyku
halka abd versionu
bird box

uzun soluklu olmasa da kısa soluklu seri katiller peydah olmuştu. bunlar çivici katil, mobilya kaplamacı katili, koli bantlı katil, artvin canavarı diye hatırladığım ve akla gelebilen örneklerdi.

henüz keşfedilmemiş kendi halinde yazan pek çok pozitif yazar olduğuna eminim. kaos içinde olmadıklarından geri planda kalıyorlar.

mortingen şıtraaze

bu piramidi ne zaman görsem hep çocukların aslında kendini gerçekleştirmiş olduğunu düşünüyorum. saçma gelebilir belki ama bir düşünün, çocuk kaygısızdır. bir çocuğun neredeyse bütün ihtiyaçları aile tarafından karşılanır. ne barınma ihtiyacını düşünür ne karnım bugün doyacak mı diye endişelenir. bence başta çoğumuz kendimizi gerçekleştirmiştik ama sorumluluklar ve endişeler arttıkça piramidin en başına döndük.

zaten yok olmaya yüz tutmuş hayat kalitemin-hatta mücadele daha doğru olacak- daha da içine eden durum.
ileri derecede anksiyete bozukluğum var benim. ve bedenim üstündeki etkileri aşırı derecede rahatsız edici. genelde insanların başlarına, boyunlarına vuran bu gerginlik benim ayaklarıma vuruyor.
her atakta ayaklarım geçici bir felce uğruyor. bu nadir dışa vurumlardanmış. kaç tane nörolog ve beyin cerrahı gezdim ve ortak sonuç bu. ve tabi psikiyatrist.
bir gün bir beyin cerrahı 'meslek hayatım boyunca senin gibi bir hastam daha oldu şu an yatağa ve makineye bağlı o yüzden ona göre davran' dedi. küfür gibi. kaygı seviyem daha da tavan yaptı. insanın neyi nasıl söylediği çok şeyi farklı kılıyor.
insanın elinde olmayan ve bütün olarak her zerresine bu kadar etki edip işleyen o bir avuç hastalıktan biriyle uğraşıyor oluşu rezil bir durum.
benim de başardığım bir şey yok ama olabildiğince anlamaya, tanımaya çalışıyorum belki o zaman onunla baş edebilmek için bir ihtimalim olur.

ortamlarda sorarlarsa tesettürlüyüm falan der ama sadece başı kapalıdır.
burada kapalı olmak eleştirilen şey değildir, asıl eleştirilen şey kapalı olduğu halde dikkat çekeceğini bilip o topukluları giymesi ve tak tak diye ses yaparak gezmesi.

ormanlarının yüz ölçümünü anayasa ile koruma altında bulunduran, prenslerinin doğumunu ağaç dikerek kutlayan, dünyanın tek karbon negatif ülkesi.

bu videoyu izlemelisiniz bence.

türkiye'de öldürülen kadınları unutmamamız için yapılmış, sayacın her arttığında mahvettiği internet sitesi. "şiddetten ölen kadınlar için dijital anıt." dünyanın başka yerinde böyle bir açıklamalı bir internet sitesi olsa isyanlar çıkar.

edit: ben bu başlığa tanımı girdiğimde sayaç 327 idi. an itibariyle 335.
edit 2: an itibariyle 353.
edit 3: an itibariyle 382, bugün bir kadını yakarak, diğerini kafasından vurarak öldürdüler.
edit 4: yeni yılda sayaç tekrar başladı, bugün itibariyle 67, geçen gün 92 yaşında bir kadına tecavüz edip boğarak öldürdüler.

lens tavsiyem olur. gözlüğü oldum olası kendime yakıştıramadım.lens bir nevi özgürlüktür *

bireysel ilişki bazından baktığımızda; kişinin kendi düşüncelerini referans alıp, kendi kendine belirlediği bu kriterlere uymayanları ötekileştirmesidir. bir de gizli faşistler vardır ki, bunun için (bkz: örtük ırkçılık).

ohh be. şimdi güzel oldu. profilimde sürekli aynı tanımlarımı görmekten çook sıkılmıştım kaldırmaya da kıyamıyordum e o kadar karma harcadık.
bir tıkla her şey elimizin altında. teşekkürler iko bey yoksa iko hanım mı? bilemedim şimdi. *

febril nötropeni hastalarında düşük riskli grubu belirlemek ve hastane yatışını azaltmak için önerilen uzun hali (multinational association for supportive care in cancer :mascc) olan risk skorunu ölçeğidir.
skorun 21'in altında olması hastaneye yatış endikasyonu iken 21 üzerinde ise ayaktan tedavi edilebilmektedir.

resim bu siteden alıntıdır.

geçen senelerde, benden yaşca büyük birine fena halde tutulmuştum yani bilirsiniz işte üst sınıflardan bir çocuktu.

bir gün kendi başıma bir kumsalda otururken, tabi orayı fazla kişi bilmez ve ben de orayı bilen nadir kişilerden biriyim.
ama onu orada görmek beni çok şaşırtmıştı, o böyle yerleri sevmez sanırdım.
işte sonra hıçkırık sesleri geliyordu onun bulunduğu taraftan ve baya baya denize karşı ağlıyordu.

belki saatlerce ağladı ve hıçkırıkları ve sayıklamaları asla durmadı.
bende dayanmayıp yanına gittim.
tabi o beni tanımıyor belki daha önce görmemiştir ama ben onun her şeyini biliyordum. neyse ben yanına gittim fakat beni fark etmedi hâlâ ağlıyordu.
ağzımı açıp iki kelime etmedim sağ elimi sırtına koydum ve onu yatıştırmaya çalıştım.
bu hareketimle bana döndü ve yeşil gözlerinden akan yaşlarla bana gülümsedi, ben onun kapanmayan yaralarını minik elimle okşarken o benim sevgimi sonuna kadar içine çekti.

belki ona olan aşkımı görmedi hiç ya da zaten göremiyecekti.
ama ona orada destek olmak ve onun ağlarken sakinleştirmek ve bir kere de olsa sarılmak bana tüm ömrüm boyunca yetti.

itiraf ediyorum hayatımda ilk kez çocukca bi şekilde aşık olmuştum.
benim çocukca aşkıma sahip adam, hayatının aşkını bulmuş ve belki evlenecekler..
ama ona duyduğum sevgi ve bana öğrettiği değerler bana çok şey kattı.

bunu neden buraya yazdım bilmiyorum ama işte içimden atamam gerekti.
üzerinden 2 yıl geçti ve ben artık unutmak istiyorum bu anıyı.