şahsım adına açılmış bir başlık.
ne diyebilirim hayran çok.

anne'anneler ve babannelerin izlediği sıfır oyunculuk ve kötü senaryo barındıran "yemin ve emanet" dizilerini lütfen bitirin diyeceğim başlıktır.

bazen boş işleri kafama oldukça takıyorum. gereksiz bir özelliktir.

monochrome - dominique a & yann tiersen

mizah üstadı, şen kahkahaların kaynağı, yedi düveli güldüren kafa sözlük yazarı. öyle bir tanım girdi ki kıçım ikiye yarıldı gülmekten. çay içiyordum ekrana püsür püsür püskürttüm inanın. yahu böyle komik de olunmaz ki. ben zannettim ki herhalde ölümüm gülmekten olacak. o kadar çok güldüm ki apartmandaki komşular mutluluğumdan şikayetçi oldular. şimdi ifadeye vermeye gidiyorum.

bizim komisere de gösterdim yazdıklarını, o da gül gül yarıldı. komiser amire, amir müdüre gösterdi, herkes çok güldü. bak inan bana, zincirleme reaksiyona sebep oldu yazdıkların.

bişiy diyim mi? sen bu yazdıklarını cem yılmaz'a göstersen komedyenliği bırakır utancından. mizah literatürüne adını altın harflerle mi yazdıracaksın be adam.

haha.

congratulations

fransizca jeune kelimesinin okunuşudur. fransızcada bir sıfat olup genç demektir. sinemada ise önemli rollerde oynayan genç erkek oyuncu için kullanılır. ayrıca (bkz: jönfi).

aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum.
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum.
(bkz: attilâ ilhan)

şarkılarla sıkıcı geçen bir akşama resmen renk katan bir yayın daha. yatağımda uzanmış bazı şeyleri sorgularken hani böyle bir anda modunuz değişir ve durduk yere iyi hissedersiniz ya öyle işte.
haluk levent ise bana hep ablamı hatırlatır. ablam bir zamanlar hayranıydı kendisinin. yatıp kalkıp onu dinleyen ablam 10 yaşlarındayken onun eğlenceli bir konserine katılıyor. haluk levent bu konser bitiminde denize atlayan ilk 3 kişiyle yemek yiyeceğini söylüyor. ablam durur mu başlıyor denize doğru koşmaya. annem son anda yakalamış kolundan. hala anlatıp güler annem bacak kadar boyuna bakmadan atlayacak bir de sıpa diye.
belki ablamla özdeşleştirdiğimdendir şimdi yayında sesini duyunca kendimi bu kadar iyi hissetmem.

belki dahil olduğum jenerasyondan * belki de karşı konulamaz cazibesinden, tam bir elektronik müzik hastası olarak açmak istediğim veritabanıdır. keyifli dinlemeler dilerim.
eklemeler şüphesiz gelecektir.

öneriler:

daft punk - horizon
henry green - realign
joe turner - solace
ofenbach & quarterhead - head shoulders knees & toes
rüfüs du sol - underwater
rüfüs du sol - no place
daft punk - veridis quo
boerd & rondo mo - ready

yine mi bir veda diye başlığa girdim. sözlük yaprak dökümündeki hayriye hanıma benzetti beni. ağzımızın tadı bozulmasın diyerek başlıktan çıkıyorum.

(bkz: sözlük imamı)

edit : hıyar ebenizdir ayrıca, aşkolsun jdkkdkd

bazen her şeyi değiştirebilecek güçte olduğumu hissediyorum. kendi hayatım için yani, her şeyi yapmaya gücüm yetermiş gibi geliyo.

sonra hiçbir şeye gücümün yetmediğini görüyorum. öyle şıp diye olmuyo her şey. şıp diye yabancı dilleri öğrenemiyorum, tarihteki birçok şeyi hâlâ bilmiyorum. hayatta çok eksiğim var. bilgim hep eksik. ne kadar öğrenirsem öğreneyim eksik. kocaman bi evrendeyiz ve bi toz zerresi bile değiliz.

ama yine de -işte yine de- kendimiz yapabiliriz, kendimizi biz geliştirebiliriz.

sigara içmek
çoğunluğun begendi şeyleri kötülemek

bandırma

sahiden sorundur. arkadaşlarım bile bilmez çünkü günlük hayatta çok uzun yıllardır saçlarımı düz kullanıyorum ama banyodan sonra zenci kafasına sahip oluyorum. saçlar kıvırcıkken omzuma, düzleştirdiğim zaman kalçama geliyor. çoğu düz saçlı arkadaşın hayali olduğu için şımarıklık olarak görecekler ama nefret ediyorum ben. hiç benimseyemedim.

uzun süredir saçlarıma sürekli bakım yapıyorum. yağlar, maskeler, serumlar, bakım kremleri. saç yumuşadıkça kabarmayı bıraktı. istersen yerlerde yuvarlan, kabarmıyor. o yüzden bu sorundan muzdarip arkadaslara önerim saçınıza ne buluyorsanız sürün. net işe yarıyor.

sadece okumamış, katil tipli insanlar cinayet işlemiyor. çok eğitimli, kültürlü eli yüzü düzgün insanlar da cinayet işleyebiliyor ve fark ettiyseniz burada özellikle "kadın cinayeti" olarak vurgulamadım. ayrıca böylesine hassas bir konu hakkında bu beyanda bulunmak oldukça tehlikeli. sanki "kadınlar bu kaderi kendileri seçti, kadınların suçu" der gibi olmuş. ki bu da çok yanlış yerlere çekilebilecek bir durum. aynı zamanda şu noktaya da değinmek isterim ki bir hata veya cahillik anında hepimiz kadın erkek fark etmeksizin çok yanlış insanları hayatımıza alabiliriz. hepimizin "keşke tanışmasaydım, keşke hayatıma almasaydım" dediği bir insan mevcuttur. belki de biz şanslıydık ve bu toksik ilişkilerden kurtulabildik ama o kadınlar yapamadı. zira ülkemizde taciz, tecavüz, şiddet gibi suçlara gerekli cezanın verilmediğini, hatta suçluların ifadeleri alındıktan sonra salıverildiklerini biliyoruz. bu kadınlar korktular. bir hata anında veya çok severek hayatlarına almış oldukları, hatta belki de hiç tanımadıkları bu adamlardan korktular. çünkü şikayet etse gerekli ceza verilmeyeceği gibi daha çok zarar görme olasılığı da yüksek. ki bunun örneklerine sıkça rastlıyoruz. tüm bunları göz önünde bulundurursak sizden ricam şudur ki beyanlarınızda çok çok dikkatli olun. böyle hassas konularda kelimelerimizi özenle seçmek hepimizin yararına olacaktır. kurbanın, mağdurun psikolojisini yaşadıklarını anlayamıyorsak susmayı bilmeliyiz. kişinin içinde bulunduğu durumu, yaşadığı zorlukları bilmiyorsak susmalıyız. belki gidecek yeri yoktu belki kimsesi yoktu. olayların iç yüzünü bilmeden rica ediyorum kadını suçlayıcı, katille empati yapar gibi beyanlarda bulunmayın. belki bu başlığı ve yazılmış olanları okuyanlar arasında eski sevgilisinden, eski eşinden şiddet görmüş, bir yakını cinayete kurban gitmiş mağdur kadınlarımız vardır. tekrar söylüyorum bu çok hassas bir konu. iyice oturup düşünülmeden konuşulmasını hiç tavsiye etmiyorum. kimsenin ne kalbini kırın, ne de yarasına tuz basın.

2020'de pandemi şartlarına rağmen silahlar susmadı.
basına yansıyan 3 bin 682 silahlı şiddet olayında; 2 bin 40 kişi öldü, 3 bin 688 kişi yaralandı.
son 5 yılda, silahlı şiddet yüzde 69 arttı.
en çok artış yüzde 90’la iç anadolu bölgesi'nde yaşandı.
bu toplum bu ruh haliyle nereye gidiyor veya gidebilir dediğim durum.
buradan

dinledikçe kendimi karpuz gibi hissettiğim yayın:

hiç bir şeyi iplemiyor gibi gözüksemde aslında önemsiyorum. 'hiç kimseden beklentim yok' diyorum ama 'keşke şunları yapsalar' dediklerim çok.