adalet

okuduğum bölümün adı

kısaca, kendisine yapılmasını istemediğini başkasına yapmamak, kendisi için istediğini başkası için de istemektir. ister bireysel anlamda isterse kurumsal anlamda düşünün; bu, adâletin şaşmaz ölçüsüdür. ülkemizde ise artık esâmisi okunmayan, sadece tarihî kıssa ve hikâyelerde bir vakitler yıldızı parlamış olduğu destansı anlatımlara konu o mevhum varlığıyla tatmin ve teskin olunmaya çalışılan bir mefhum hükmündedir.

türkiye'nin sınır kapısı olmayan bir ülke.

güzel bir (bkz: metallica) şarkısı güzel bir (bkz: robert de niro) filmi. bence (bkz: vicdan) eski turklerde(bkz: töre)imiş.

bir çin atasözünü anımsatan ifadedir:
‘sanıkların ikisi de zenginse hakim istifa eder,
biri zengin diğeri fakirse zengin kazanır,
ikisi de fakirse adalet yerini bulur’.

duyguyla başlar.

varlığın nalıncı keseri.

maymun ormanda son sürat koşuyormuş.
"bu ne hâl? neden kaçıyorsun?" diye sormuşlar.
"filleri tutukluyorlar da..." diye yanıtlamış maymun.
"iyi ama sen fil değilsin ki." demişler.
"bu adalet düzeninde fil olmadığımı ispatlayana kadar en az 10 sene içeride tutarlar beni." diyerek topuklamış maymun.

bugüne kadar güven duygumuzu en çok zedeleyen kavram
kendisi dahi varoluşsal sancılar çekmekte

etmek, su, aş bulmak gecikebilir,
temele taş bulmak gecikebilir,
ülkeye baş bulmak gecikebilir,
adelet gecikmez, tez verilmeli...

başlığın 100. tanımı.

ayın-dal-lam kök harflerinden oluşan tüm hak sahiplerine hakkını teslim etmeyi ifade eden arapça kelime.

bu kadar bilgiden sonra gelelim asıl sancıya. yazar bu gün iki adaletin de hak yerini bulacak şekilde işleyişine şahitlik ediyor. vicdan sahibi hakkaniyetli insanlar ile vicdanların hakkaniyete açılmasına şahitlik ediyor.

anlıyor musunuz bu nasıl bir mucize?

onca çaresiz, yalnız, korkulu yılların ardından "insanların kalbine doğruyu yapmanın eminliğini ve huzurunu koy" duasının kabul olduğuna şahitlik ediyor yazar.

evet sevgili okuyucu, çocuklar aşkına savaşılan bu hayatta kazananlardanız. daima. ?

bildiğim 2 şey var:

1. herkesin bir gün adalete ihtiyacı olacağı
2. geç gelen adaletin, adalet olmadığı.

person not found.

türkiye de adalet denilen kelimenin sadece bir yazıdan ibaret olduğunu bizzat deneyimledim.

daha önce (1 yıl bile geçmedi) bir şafak operasyonu ile siyasi kişilere hakaretten alınıyorum ve bir anda tutuklanıp 2 gün içinde içeriye atılıyorum.

ortada hakaretlik bir yazı yok eleştiri var her neyse 5 ay tutuklu kalıyorum 5 ay sonra senin suçun yok diyerek dışarıya salıyorlar. şaka gibi ceza alsam bu kadar zoruma gitmezdi.

5 ay da kaybettiğim zaman yaşadıklarım vesaire bir yana hayatımın kritik bir dönemiydi bana çok şeye mâal oldu 10 eylülde aynı dosyadan bir dava daha açmışlar yine sebepsiz tutuklanmam umarım.

ülkede siyasi fikrimi belirtmeye çekiniyorum zira yazdığınız doğru olsa da hakareti bırak argo dahi içermese de bir gece ansızın kendinizi içerde bulabiliyorsunuz.

sözde hukuk devletinde yaşıyoruz fakat gösterişli saraylarına rağmen içi koca bir boşluktan ibaret olan kokuşmuş adalet sistemimiz neden sadece işine gelene ve gücü elinde tutana çalışıyor? sülale devri yaşayanlar, yandaş kafalar, çeteler, hortumcular, sistematik olarak devleti sömürenler ya da şehir eşkıyası mafya bozuntuları diledikleri gibi at koşturup iğne ucu kadar yara almaz, cezalardan her halükarda sıyrılabilirken, sıradan bir vatandaşımıza neden adil davranılmıyor?

merak ediyorum; bu ülkede adalet aslında hep söylendiği gibi, büyük ve güçlü sineklerin delip geçtiği, ufak olanların takıldığı devasa bir örümcek ağı mıdır? yoksa yalnızca günümüzde pek sık kullanılmayan, eskilerde kalmış bir kadın ismi midir?

öldüğünü anlamayan kalmasın diye en düşük emekli aylığı 7.500₺ yapıldı.
9.000.000 fakiri ve ailelerini kandırıp oylarını (ç)almak için.
sen başkasının işinde köle gibi çalış. 8.500₺ al. senin bugüne kadar ödediğin primin yarısının yarısını bile ödemeyen amcalar yatarak 7.500₺ alsın.
adaletinin batsın.
bir de adında adalet olan parti yapıyor bu işi.

çoğu zaman ülkemin topraklarında olmayandır.
paran varsa yancıktaaa öhü öhü öyle birşey işte.

türk dil kurumu'nun yasalarla sahip olunan hakların herkes tarafından kullanılmasının sağlanması olarak tanımladığı kavram.
kavram diyorum çünkü soyut ve bazen de yok.
norm ender'in bir şarkısında dediği gibi ''burada adalet sadece sarayların ismidir"

herkes aynı vicdana sahip değil, aynı değer yargılarına sahip değil, kimisi adaleti mahkemede ararken kimisi ilahi adalete teslim ediyor.
vigilantizm ise hakını cebren kullanarak arama yöntemi. hepimizin adalet anlayışı farklı olduğundan, adaleti arama yolumuz da farklı oluyor.

soyut bir kavram olan adaleti para satın alabiliyor. ya da cezanın görülmesine engel olabiliyor. sırf paran var diye hapis yatmadan çıkabiliyorsun.
adaletin sağlanmadığı durumlar, sağlandığı durumlardan daha çok ise, orada adalet yok demektir zaten.
capernaum adlı filmde mahkeme sahnesinde çaresiz bir anne şey diyor hakime, '' size gerek yok, beni vicdanım yargılıyor"

fakirin yalayamadigi ayağı zenginin köpeği yaliyorsa bana adaletten bahsetmeyin.

kişiye ihtiyacı olanı,hak edene hak ettiğini iyileştirme olmaksızın vermek.