ağlamak

en doğru kararların alındığı an.

insanın içindeki birikmişlikleri, her biri kendine özgü kimyaya sahip su damlalarıyla dışarı attığı self terapi yöntemi.

bazen mutluluktan ağlar insan; verdiği emeklerin boşuna gitmediğini, çektiği çilelere değdiğini düşündüğü için,

bazen üzüntüden ağlar insan ; kırılan kalbini nasıl onaracağını tasarlayamadığı ve bu acıyla nasıl baş edeceğini bilemediği için,

bazen sinirden ağlar insan ; çabalarının boşuna olduğunu anladığı ve tarifsiz çaresizliğinin altında ezildiği için,

bazen gururdan ağlar insan ; elde ettiği başarısını yerlere göklere sığdıramayıp zafer sarhoşluğuna kapıldığı ve bunu herkese göstermek istediği için.

ağlamak , ağlayabilmek her şekilde güzeldir , her şeyden önce çok insancıldır, sonra faydalıdır da insanı rahatlatır, sakinleştirir.ağlayınca da güldüğünüz gibi mutlu olun çünkü ruhunuzun ölmediğini ve hala hissedebildiğini aklınıza getirin.

ama en çok mutluluktan ve gururdan ağlayın *

kadınların sürekli yaptığı eylem öyle sizi takmamış gibi ilgilenmiyormuş gibi göründüklerini bakmayın onları ağlatıyorsunuz.

salak yerine konulduğunuzu anladığınız an sinirden gerçekleşen eylem. ancak hüngür hüngür ağlayarak biraz geçiyor sinir.

burnun kızarır önce sonra akmaya baslar
ağlamanın süresi uzarsa gözler de kızarmaya başlar yavaş yavaş
sonra ağlamaktan yorgun düşersin ve kuru hıçkırıklar ve ıpıslak yanaklarınla uykuya dalarsın uyandığında ise geriye sırılsıklam bı yastık kan canagı gözler ve yorgun bı sen kalır bide az biraz rahatlamış bir yürek.

becerebilsek ne stres ne de sinir kalacak. erkekler ağlamaz yalanına öyle bir inandırmışlar ki bizi, ağlamaya utanır olmuşuz. ağlamayı zayıflık sanmışız. çok fena yanılmışız.

dun aksam baglama hocamla ictik. tetikleyici bir turku acip aglamaya basladim. karsimda 70 yillik bir cinar. binlerce ogrenci yetistirmis bir guzel yurekli insan. bizim sert micazli, aglamanin zayiflik gariplik oldugunu dusunen ebeveynlerimiz es dostumuz gibi davranmadi. bir kere bile kendine gel demedi. ben bir yandan aglarken o sevgi dolu sicak sesiyle bana sunlari diyordu:

"iste boyle. ben aglayarak neleri cozdum nelerden kurtuldum bir bilsen. ne guzel agliyorum diyeceksin. cok guzel agliyorum diyeceksin. aglayacaksin."

basim one egikken basimi kaldirarak aglamaya devam ettim. actigin turkunun ustune baska bir sey dinlemeyelim dedi.

icim cok aciyor. bir sey var icimde, söndurdukce kaynayan.

benim için pek tabi bir hal.

bugün yine yok yere gözüm doluyor, akşam alkol de alırsam -aa nadir olan bir durum... - gözlerimin bozuk vanası yine arıza verir, boncuk boncuk akar gider.

son 1 haftadir icine dustugum bataklik. onceleri tetikleyici birsey gerekiyordu. 1 hafta oncesine kadar en son mayis ayinda elle tutulur bir sebepten aglamistim. gel gor ki, izledigim bir dizinin etkisi, hayatimin aldigi hal ve ruh sagligim birlesince 1 haftadir neredeyse her gun birkac posta olmak kaydiyla aglamaya basladim. hatta sonralari sustum, bir anda durduk yere yine bosalmaya basladi yaslar. normal mi bilmem. aliskanliga cevirdim olayi galiba. suan aglarim diye bircok seyden kaciyorum mesela. bu kadar basit olmamaliydi.

ruhsal boşaltım sistemi

uzun yıllardır bende gerçekleşmeyen eylem.
ağlayamıyorum acıdan ölüyor olsam da ağlayamıyorum tık yok bi damla ya bi damla olsun aglayamaz mi bi insan ben ağlayamıyorum uzun yıllardır ama hiç sorun değil allah ağlatmasin efenim.

rahatlatır. içinizdeki öküzün kalkmasına bir nebze olsun yardım eden eylemdir.

çok sulu göz bir insanım. gözlerim doluverir. her dolmaya ağlamam ama ağladığım zamanlarda bildiğin çeşme gibi aktığını bilirim gözlerimden yaşların... insanı rahatlıyor hıçkıra hıçkıra ağlamak. sanki üzerinizden büyük bir yük kalkmış gibi...

en son içtiğimde gülerken birden ağlamaya başladım ve hayatımda en çok değer verdiğim insanlardan biri bana bu yüzden kızdı.normalde yakın olmadığım biri yanımda oldu kusarken saçlarımı tuttu.hayat o kadar garip o kadar komplike ki o gün her yerde ağladım doya doya ağladım çocuk oldum o gün kimseye aldırmadım.ben hiç bu kadar yalnız kalmadım belki ama hiç bu kadar da kendim olmadım.yüzleşmek acı oldu evet yine de asla değişmem o günü hiçbir günüme.

çoğu kişi "ağlamak rahatlatır" demiş ki bu çok doğrudur çünkü siz ağladığınızda beyninizde antidepresan etkisi yaratır. kabaca anlatmak gerekirse, eğer sürekli gülme ve kahkaha atma halindeyseniz, mutluluğunuz sürekli katlanarak artıyorsa akıl sağlığınızı yitirme noktasına gelirsiniz, beyin bir süre sonra mutluluktan nötr bir hale getirir sizi; tam tersine sürekli üzüntülü bir haldeyseniz de depresyon ve intihar eşiğine gelirsiniz. işte tam o sırada beynin müthiş etkisiyle üzüntünüz zamanla azalır ve nötr hale gelirsiniz. bunu kendi kendine yapamayanlar da ilaç ya da psikoterapi yardımıyla normal bir hale gelir; tedavinin amacı mutlu olmanız değildir yani.

peki konumuz ağlamaktı, hemen onu da açıklayalım. üzüntülü bir haldeyken ağlamak isterseniz lütfen ağlayın çünkü ağladığınızda stresiniz azalır, bunun sebebi de endorfin salgılamamızdır. bildiğiniz üzere endorfin beynimizde salgılanan mutluluk hormonudur. siz ağladığınızda beyniniz "nötr hale gelmeliyim, bunun için uğraşmalıyım" diyerek harekete geçer. ağlamak bu yüzden rahatlatır. siz ağlarken aslında mutluluk hormonu salgılarsınız aslında.

minik serçe'nin de dediği gibi: "ağlamak güzeldir."

kalbin yağmurudur...

bugün başıma geldi. başıma geldi diyorum çünkü 1 dakika öncesinde gülüyordum. sonra aniden gözlerim doldu, ağlamaya başladım. şiddeti giderek daha da arttı. ağlama krizine girdim. hıçkırarak hüngür hüngür ağlıyorum. o da yetmiyor, iç çekişlerim sırasında kahkahalara boğuluyorum. kahkahalarla kriz geçire geçire, boğazımı yırta yırta ağlıyorum. dakikalarca böyle karmaşık bir döngü halinde devam etti. eninde sonunda sakinleştim. bir süre duvarı, pencereyi izledim. iyice sakinleştiğime ikna olunca kalkıp çay yaptım kendime, içiyorum. iyi akşamlar.

beceremediğim eylem. yok arkadaş olmuyor bir türlü. ağlasam rahatlayacağım o anda belki ama yok, olmuyor yani.

desmeyin yaramı ağlamak istemiyorum artık ya kim açtı bu başlığı allah aşkına .

genelde kadınların alkol alınca yaptıkları eylem,ben hiç alkol aldığında ağlayan bir hemcinsime denk gelmedim mesela ayrılık acısı vesaire çekmediği sürece tabii.kadınlar ortada hiçbir sebep yokken bile oturup ağlamaya başlayabiliyor alkol alınca.