ankara'da aşık olmak

sadece bir insana aşık olmak değildir.

ankara’da aşık olursanız donduran ankara soğuğuna da aşık olursunuz. o kadar soğuk olur ki ankara sevgilinizin elini bırakmak hain bir donma girişimi olarak yaftalanabilir.

ankara’da aşık olursanız yıkılmış binaların enkazına da aşık olursunuz. artık yerinde olmayan ssk işhanın karşısından geçip sevgilinizin kokusunda ucuz bira ve ayaküstü midye kokusu da bulursunuz.

ankara’da aşık olursanız birçok klişeyi yerle bir eden cümlelere de aşık olursunuz. sevgilinizle ankara’da yürürken içten içe bilirsiniz ki ankara’nın denize ihtiyacı olmadığı için denizi yoktur. denizsiz yaşayamayanlar bir zahmet kendi denizlerini getirsinler.

ankara’da aşık olmak soğuktur, yerle yeksandır, denizsizdir.

ne demiş nesrin sipahi; boş yere ağlama, kalbini bağlama ankara kızlarına...

en büyük hatalardan biridir. güzelim şehrin birçok köşesini acı dolu anılara emanet edip memlekete dönülür. tekrar güzel anılarla donatılmak üzere bekleyen bir ankara bırakırsınız ardınızda.

vedat sakman'ın sözünü yazıp notaya döktüğü, insanı uzaklara baktıran şarkılardan. 94'te vedat bey, 98'de de zuhal olcay okumuştur.

bir zamanlar kıyısından döndüğüm durum.
sahi yağmur da yağmıştı , otel odası da sıcaktı, şarap da ucuzdu… neden olmadı ki ?

kent şarkıları - ankara soğuk

vega - ankara dinlenmeden yaşanmaması gereken hissiyat

yapmayın abi şunu. ankara, aşk, love, sevgi vb. bunlar yasaklı kelimeler. şimdi siz bana mansur başkan bile deseniz aklıma tek bir şey geliyor o yüzden tüm ankara türevleri de yasaklı. artık bursa da yasaklı. bu gidişle 81 ile love yasağı gelicek ama neyse neyse.

bu şehir tek başına çekilmiyor ben artık burada yalnız olmak istemiyorum buradaki yalnızlık çok depresif. sevmek istiyorum yolumu şaşırmak istiyorum ankara'yı içime çekmek istiyorum, sabah kalkmaya bir sebep... mutluluktan uyuyamamak istiyorum bu şehirde, geldiğim yerde yaşamadığım ne varsa içinde bulmak istiyorum kendimi. kendimi bulmak istiyorum. ve kendimden kaçmak için tüm yükü ankaranın omuzlarına yüklüyorum. bindiğim metronun sonu bilinmezliğe değil de tanıdık bir rahatlığa çıksın istiyorum. gençliğimi doyasıya yaşamak istiyorum bu yılları hatırladığımda kalbim yeniden çarpsın istiyorum. 1.ayım bitti buradaki ama bunların hepsi hâlâ hayal gibi. ilahi bi rastlaşma olmalı her şeyin yoluna girmesi için çünkü ben bazı insanlar gibi mıknatıs değilim,kendime çekemiyorum tüm iyi şeyleri ve elimde tutamıyorum başıma gelen güzel tesadüfleri.

#2269485 ay okurken çok tuhaf hissettim ama bu kötü anlamdaydı maalesef. 1. ayın dolmuş. yani ne bekliyorsun ki bir şehirden? ben anlayamadım. ankara'da ilahi rastlaşma bekleme derim.

metroda da kaybolmazsın rahat ol lütfen. ya batıkent'e gidersin ya çayyolu'na.

kimse iyi şeyleri çekmiyor. bence zaten iyi şeyler diye bir şey yok. kötünün iyisi var. herkes elindekiyle mutlu olma çabası içinde.

üzgünüm ama hayallerin bu şehir için fazla büyük geldi bana. umarım beklediğin aşkı bulursun. çok çok bahçeli'de takılmanı önerebilirim. bir de itiraf sayfalarını takip etmeni. biri görüp de yazarsa kaçırma diye.

t: bir şarkı.

ankara'da sensiz olmak zor iki gözüm

hem zuhal olcay hem de vedat sakman şarkısıdır.

suratına bakan bulursan aşık olursun! soğuk nevale teriminin şehir olmuş hali.

platonikse fena...
olduk karşılıklısından da platoniğinden de.
karşılıklı olunca fena değil, konserler, kızılay sabahlamacaları, beytepe çimenlerinde köpeklerle tepişmeceler, öğrenci evi erkek blokuna sızıp sarhoş olmacalar ve sevgilinin kucağında ısınmacalar falan, bunlar hep güzel şeyler.
platonik olunca kötü oluyor, dart barlarda ağlamalı ve göt donduran soğuklardan kimsenin koynuna sığınamayıp bi takım evlerin bi takım salonlarında l koltuklarda sızmalı. üstüne incecik battaniye atıyolar, neyse ki evlerin ısıtmaları iyi.

ankara aşık olmak ve aşk acısı çekmek için fena şehir değil ama bi istanbul da değil.