arap düşmanlığı

arapları seven birileri var mı ki
türkler sevmeyince sorun olmuş?

ayrıca dini saiklerle değil, medeniyete karşı direnç göstermeleri sebebiyle sevilmezler.
okumuş etmiş efendi medeni arap vardı da biz mi sevmedik...

arap düşmanlığı temelinde islam düşmanlığı mı yatıyormuş?
ya engelleyin geçin ya.. *

sevmiyorum, arapların çoğunlukta olduğu bir yerde yaşayan birisi olarak bu konuda ırkçı olduğum doğrudur.
etnisitesinden dolayı nefret ediyorum arap ırkından, gördüğüm zaman 40 metre uzaklaşasım geliyor.

önceden de pek sevdiğim söylenemezdi fakat hem insanların arap seviciliklerinden , hem de yaşadığım yerdeki arapça tabelaların fazlalığından, arapların iğrençliklerine her gün tanık olmamdan ötürü iyice nefrete dönüştü.

türkiye'de daha çok arapçı düşmanlığı olarak görülen ve dayatmacı burnu havada bakış açılarından dolayı doğal olarak ortaya çıkan durum. arap kültür emperyalizmini din adı altında türk toplumunu kökten değiştirmek için kullanan arap kölelerine karşıyız.

islam sadece din olarak kalamıyor maalesef. bunu arapların kendileri de söylüyor. islam hayatın her alanını kapsayan bir öğreti. devlet yönetimi, hukuk, sosyal hayat, din vs. her şeye el atıyor. insanların dini duygularını kullandıkları için de islamın din kısmı ile hayatın diğer alanlarındaki sınırı kolayca kaldırabiliyorlar. bütün olarak arap yaşayışını, zihniyetini, adetlerini din adı altında yayarak başka kültürleri yok ediyor.

islam fransa'yı almanya'yı falan mahvetmiyor gibi bir şeyler zırvalanmış. gidip bir kaç avrupalı'ya sorsana bunu. avrupa'da sağın ve faşizmin yükselmesinin en büyük sebebi müslümanlar. adamlar fransa'ya ingiltere'ye gidip şeriat isteriz diye bağırıyorlar. böyle saçmalık olmaz.

araplardan nefret ediyoruz. edeceğiz de. zoruna gidenin borusuna gitsin.

çünkü biz kız cocugu oldu diye gömenlerin değil, kızını devletin başına geçiren ve "asena" diyenlerin torunuyuz.

sadece 2 tane arabı seviyorum onun haricinde hiçbir arabı sevmiyorum. biri peygamber efendimiz hz. muhammed diğeri de çağrı ve çöl aslanı ömer muhtar filmlerinin yönetmeni mustafa akkad. biri allah'ın son dini islamiyet'i tebliğ etti, diğeri de islamı dünyaya tanıtan filmler çekti ama 2005'te el kaide tarafından konakladığı otelde yanarak öldü.

yarı arap olan kendim ve annem dışında arapları sevmem. bana özel bir kötülükleri dokunmadı. ateist olduğum için geneli ile geçinemem ama bunun da sorun olduğunu sanmıyorum. özel olarak arap sevemiyorum.

özel olarak milliyetçi de sevemiyorum ama esaslı bir milliyetçi olan mustafa suphi esaslı bir komüniste dönüşmüştür. hayatta neler oluyor.

kürt babamı da sevmezdim, kürtlere de gıcık olurum. kürt muhabbeti yapmasalar çok iyi geçiniriz ama bende kürt inadı olduğu için inatla kürtleri sevmiyorum.

arjantinlileri hiç sevmem. lanet gelmeyesice insanlardır. ayar olurum arjantinlilere, messi dahil. ama che arjantinlidir. bak sen kozmosun işlerine.

erzurumlu görsem yolumu değiştiririm ama deniz erzurumludur ona sözümüz olmaz.

hayatta, rüyamda görsem yerimden fırlayacağım adamalar karadenizlilerdir. hele trabzonlu ve rizeli. aboo! ama laz ismail rizelidir.

böyle iş olur mu yahu!

ermenileri de hiç sevmem. *

arap düşmanlığı bi hastalıktır arkadaşlar.

ne islam düşmanlığıdır, ne de kadim arap kültürünün değerli halklarına doğrudan zulüm etme arzusudur. arap düşmanlığı da diğer tüm kadim halklara yapılan düşmanlıklardan yalnızca biridir. bakın tekrarlıyorum. hastalıktır. öyle böyle değil ama. beyindeki bütün organik muhakeme yapıtaşlarınızı bit gibi yiyen ve en son kendinizi "kızını devletin başına geçiren ve "asena" diyenlerin torunuyuz" falan diyebildiğiniz bi karikatürün içinde bulursunuz.

normalsozluk.com/entry/3660128

"arap düşmanlığı" olarak gösterilmeye/sunulmaya çalışılan tutum, gerçekte bir arap düşmanlığı, ırkçılık da değil zaten. din paravanı altında, arap kültür emperyalizminin araplaştırma tavrına karşı olmak. hepsi bu. ulusal bir nefsi müdafaa.
her hangi birinin durduk yere, arap karşıtlığı bir düşüncesi oluyor mu, hiç bir neden yokken araplara savaş açalım hepsini gebertelim diyen var mı..?
tarihi ve reel gerçekler şu, dilimizi, giysimizi, kültürümüzü, gelenek ve törelerimizi aşağılayıp, arapçı bir kültür politikası izleniyor, arabi bir yaşam biçimi dayatılıyor. biz bunlara karşıyız deniliyor. ama bu her dillendirildiğinde din, peygamber düşmanı ilan ediliyorsunuz. ülkenin demografik yapısına saldırılıyor, doğası satılıyor, niteliksiz mülteci ithali yapılıyor, yetmiyor onlara bizden daha ayrıcalıklı davranılıyor. biz buna karşıyız. ülkede şair geçinen şerefsiz satılmışın ağzından "türklük islamla şereflendirilmiştir. müslüman olmayan türk olsa ne kıymeti var" uluması işitiyoruz. çocuklarımız mekke saati ile kör karanlıkta okula gönderiliyor. biz buna karşıyız.. bu ülkenin aşını ekmeğini yiyip arap borazanlığı yapan şerefsizden şeref, namussuzdan namus ahlak dersi dinlemek istemiyoruz.
özetle: atalarımızın deyişiyle: "ne şamın şekeri ne arabın yüzü" diyoruz. anlaşılamıyor mu.bunda anlaşılamayan ne.?
bizler, ırkçılığın yapılmadığı kültürler potasının, anadolunun kadim insanlarıyız.
arapçı borazanların kurnaz tezgahları, tuzakları, oyunları yalanları, asılsız etiketleri, vız gelir tırıs gider bize..
din tüccarlığı demagojileri ile kimseyi suçlamayın. arabın din ve din kardeşliği anlayışı ve sonuçları, kendi tarihinde ve coğrafyasında, somut dünya gerçeğinde ayan beyan belli zaten.
tüm bunlara rağmen de anlayamıyorsanız: evet, nasıl anlıyorsanız: aynen öyle..
ba şa ra ma ya cak sı nıızz.. oldu mu.?

ulan o değil de ne kadar arapperest adam var bı memlekette. bari kızlarını da araplarla evlendirseler de şu kirli türk kanından kurtulsalar. komple pir-ü pak olurlar. allah bilir, bu şekilde cennete gireceklerine inanıyorlardır.

talkan ve curcan katliamlarını bilmesek okumasak araştırmasak arapları tertemiz sanacağız. cengiz han görseli ile destekleyelim arap lütfen.
bayılan var ise orada bak şeriat ile yönetilen afganistan, pakistan, suudi arabistan gibi arap ülkeleri orada silktirip gidebilirsiniz.

bazen, politik inşalarla insanları zan altında bırakmamak gerek diye düşünüyorum. doğru yönetilemeyen politikalar, ülkeyi sokmak istedikleri hal yerine insanları suçlamak ne kadar doğru bilemiyorum. maksat üzüm yemek değil de bağcıyı dövmekmiş gibi geliyor. bir insanın nasıl biri olduğunu söylemeye tek bir kimlik yetmez sonuçta. toplumun genelinde zaman zaman yükselen öfkenin de düşmanlıktan ziyade, yönetilemeyen sürecin getirdiği bir bıkkınlık olduğunu düşünüyorum. ha cidden düşmanlık besleyen ve böyle davranın var mı? çıkıyor mu? var ve çıkıyor tabi ki.

tdk, düşmanı; birinin kötülüğünü isteyen, ondan nefret eden, ona zarar vermeye çalışan kimse olarak tanımlamış. bu tanımla kendi adıma baktığımda, herhangi bir halk ya da kimliğe düşmanlık beslediğimi söyleyemem. kötülüklerini istemem, zarar vermem, husumet gütmem. birçok insanın da böyledir. kimsenin tek derdi araplar değil çünkü.

kendi adıma konuşmam gerekirse, 8 seneyi geçkin bir süre göç alanında çalıştığım için arap birliği’ne dahil ülkelerin üç beşi dışında da hepsinden insanla hem çalıştım hem görüşme yaptım. ama herkesi de sevmek zorunda değilim, tıpkı tüm türkleri, kürtleri ya da tüm avrupalıları sevemeyeceğim gibi. mesele sevgi değil, birlikte yaşamaya dair deneyim ve his. elbette bireylerin farklılıklarını göz ardı edemem, ama kültürel kodların kimi zaman bana uzak geldiğini de inkar edemem. bu bir nefret değil; sadece bazı pratiklerin ve alışkanlıkların benimle rezonansa girmediğini biliyorum.

mesela filistin, lübnan ve kimi zaman somali’den gelen insanlar genellikle daha yüksek eğitimli, kamusal alan normlarına daha duyarlı, kadınlara karşı daha saygılı bir tutum gösteriyordu. tabii ki bu bir genelleme ve istisnaları da var. somali'de hala kadın sünneti yaygın mesela. hani kadına saygı bu mu denmesin diye diyorum. geldikten sonra en azından çok daha çabuk adapte olabiliyorlar.

suriye’den gelen nüfusa dair izlenimlerim daha karmaşık. çoğu zaman türkiye’nin yoksul, ataerkil ve muhafazakar kırsal bölgeleriyle benzeşen bir kültürel yapı var. çocuk yaşta evlilik, çok eşlilik, kız çocuklarını okula göndermeme gibi pratikleri bırakmıyorlar bir türlü. aşı karşıtlığı çok fazla. türkiye’de yıllar önce biten çocuk felci yine yönetilemeyen göç ve sağlık politikaları yüzünden kaç sene önce tekrar yaygınlaştı. bazı kişiler bu davranışları “bizim kültürümüz böyle/ama kültürleri bu” diyerek savunabiliyor. bu noktada kişisel olarak bir sorun yaşıyorum çünkü hukuki ve etik değerlerle ters düşen her şey “kültürel farklılık” kisvesi altında korunamaz. bu davranışları türkiye’de romanlar da yine aynı “kültür” ile yapıyor ama hemen tü kaka ilan ediliyorlar. onların yaptığı meşrulaştırılmazken, arap kimliğiyle gelen benzer davranışlar bazen görmezden gelinebiliyor. “e önce biz türkiye’deki romanlarla yapılan çalışmalara daha çok önem verelim o zaman?” diye de düşünmeden edemiyor insan.

umman, yemen, ürdün, fas ya da sudan gibi ülkelerden gelenler de genelde iç anadolu’nun köylerine “anlaşmalı gelin” olarak geliyor. vatandaşlık alma süreçlerinde çeşitli açıkların suistimal edilmesi, evliliklerin araçsallaştırılması çoğaldıkça çoğalıyor. ama burada da mesele bireyin ahlaki eğiliminden ziyade, sığınmacıların/mültecilerin içinde bırakıldığı güvencesiz ortamlar, hukuki belirsizlikler ve yaşam mücadelesi. bu sistemde senin yerin garantiliyken, ötekinin sürekli kaygan zeminde olması, onun davranışlarını seninkinden çok farklılaştırabiliyor. burada farklı dinamikler de olduğu için çok bir şey diyemiyorum.

bae’den gelenler bambaşka bir dünyadan gibi. herkes farkında zaten. genelde turistik, ticari ya da medikal gerekçelerle gelip ülkedeki herkesi satın alınabilir görme eğilimindeler. bu yüzden pek bir yakınlık kuramıyorum.

en çok ırak'tan gelen emekli amca ve teyzeleri seviyordum. emekli maaşları dolar olarak yattığı için türkiye'de çoksel yaşıyor çoğu. hayalimdeki emekli maaşı. *

aklıma çalışırken kavga ettiğim memurlar falan geldi. iyi ki bıraktın kız işi. aferin. neys. genel olarak insanlardan önce sistemlerin eleştirilmesi gerektiğini düşünüyorum.
ay bu arada ben de bir date'e çıksam iyi olacak. sıkıntıdan on sayfa şey yazar hale geldim *

islam ile bitmeliydi. aha şimdi araplar arapçı, türkler türkçü, kürtler kürtçü. ne silkim gerçekleşiyor?

siyonist haçlı pazarının elinde köleleşmişsin. adamların kafasını bozdun mu ordularını toplayıp gelip seni dümdüz edip gidiyorlar. sen de sıranın sana gelmesini bekliyorsun.

arz-ı mev'ud'a karşı nasıl bir çalışman var gakko?

günümüzdeki olumsuz durumu salt bir ırkçılık masalı üzerinden değerlendirmek dümdüz mallıktır.

bir kere mazimiz belli, sırtımızdan çok kere vurdular. onu da geçtim herkes kendi ülkesindeyken hiçte böyle koyu bir durum yoktu ama halk istemedikçe getirip ağzına ağzına soktular bu insanları vatandaşın. zaten kıt kanaat yaşayan halkın sırtına bindirdiler, vatandaşa ücretli onlara beleş dediler.

biz mazlumun yanındayız diyerek bu ülkenin mazlumunu yok saydılar, halbuki asıl amaç son dönemde ortaya çıktı. arap ve kürtlerle bölüştürülmüş bir ülke tasarımı var. o yüzden akın akın buraya gelmelerine göz yumdular. hatta kolay gelsinler diye sınırdan mayınları temizleyerek. çoğunluk arap düşmanı değil ama ekmeğini de kendinden olmayanla bölüşmek istemiyor. sırtında taşımak istemiyor anladın mı? şimdi bunun din düşmanlığıyla ne ilgisi var ahmak herif?

şimdi sen tüm bunları görmezden gelerek bu halkın din düşmanı ve irkçı olduğunu söylüyorsun öyle mi?

beyinsiz yaşamak ne güzel şey ya.