artık kazak çorap örebilen kadınların olmaması

hadi oradan.
iplerim, şişlerim, tığlarım ile her hafta yeni bir ürün çıkarıyorum.
çorap örmedim hiç ama bebek patiği örüyorum, sayılır mı?

evrilerek makinelere dönüştükleri için yoklar. eşe dosta çoluk çocuğa örerken plof diye makineye dönüşüverdiler. ben gördüm.

bir gereksizlik azalmış demek ki. güzel haber.

eskiden kızlar sevdiceğine atkı örerlerdi. acaba hâlâ ören var mıdır?

kaliteli bir top yün olmuş en az 100 lira.
kadın illa vardır da, yün pahalı.
şişten hiç bahsetmiyorum bile.

şimdiki kadınlar sadece kefenimi örüyorlar.

eskiden insanlar kapı önünde ve evlerinde toplanıp sohbet edip örgü örerlerdi. şimdi komşuculuk pek kalmadı birinin yanında örgü örsek uzaylı görmüş gibi bakarlar yadırgarlar. o yüzden çoğu kişi evinde örüyor.

anadolu'da, özellikle küçük il ve ilçelerde halen varlar. bir şehirde örgü yünü satılıyorsa (kadınlar ip der) orada her türden örgü örülüyor demektir. çıkın bakın.

başa çorap örmeyi seven erkeklerin sayısının artmasından mütevellit gerçekleşen olay. bu hâle gelmemizi siz istediniz beyler!

(bkz: mağara adamlarının artık bizon avlamaması)

sıkıntı yok lacoste'dan alsınlar giyerim ben sjsj

o kadar seven kadın kalmadığına işaret eder. kimse uzun ömürlü düşünmüyor, nasılsa 3-5 ay sonra ayrılacağı biri için de öyle bir zahmete girmek istemiyor. yapacak bir şey yok.

yoo gayet güzel çorap örüyorlar erkeğin başına.

örgü iplerine o kadar para vermektense aynı fiyata kazak bulabilecek olmak, ipliklerin bile fiyatı uçtu.

hayra alamet olsa gerek.

arık başımza çorapları başkaları örüyo'r, dış minnaklar

çorap örmek çok gereksiz geliyor ama örgü örebilirim (çanta,atkı,kazak...)

patik,çorap örerim, hastalarım terliğin içinden gördüğü zaman memnun olup modelini istiyor hatta. süveter de başlayacaktım ama ipim yetmedi

örebilirim ama örmüyorum

annem böyle bir kadın. çorap ördüğünü pek hatırlamıyorum ancak kazak ördüğü çok oldu bana özellikle ben ilkokuldayken. ilkokul sonlarına doğru ve lisede pantolonlarımı da genelde annem dikerdi.

şuan iş hayatındayım bu defa da gömleklerimi annem dikti sağ olsun. gerçekten insanların bu gibi ilgi alanlarının olması çok değerli ve kıymetli oluyor. hani ben bu tür şeylerin kesinlikle belli bir cinsiyetle bağdaştırılmasını sevmem ancak, pek değerli, kıymetli kadınlarımız / annelerimiz sağ olsun, gerçekten çok değerli şeylerle uğraşıyorlar.

şahsen annem gibi özellikle gömlek dikebilmeyi çok isterdim. hatta içten içe merakım yok değil, annem bana gömlek yaptığında, evde olduğum sıralar hep böyle ilgi içinde bakardım, kadında neticede yılların tecrübesi gerçekten çok da iyi yapıyor sağ olsun.

aslında bu gibi şeyler insanın markaya olan ilgisini bana göre azaltıyor, annem bana gömlek diktiğinden bu yana ben pek gömlek aldığımı hatırlamıyorum, anneme genelde şey diyorum hatta kumaşı alayım da bana gömlek yap. o da müsait oldukça zaten yapıyor genelde. yine üstüne basarak belirtmek isterim, gerçekten markaya olan ilgiyi azalttığına çokça inanıyorum.