babaannenin kullandığı mükemmel sözler

ikonam olan kadının sesli sessiz tüm lafları.
bakışı bile mükemmeldi.
canım ya,çok özledim seni.

oğlum cehenneme girmek paralı, cennet bedava. " derdi ve eklerdi; zina yaparsın parayla, içki içersin parayla, kumar oynarsın parayla, cennet öyle mi? namaz kılmak bedava, oruç tutmak bedava, iyilik yapmak bedava, yaşlıya hürmet/yaşlıyı ziyaret bedava...

rahmetli babannnemin tek boş lafı yoktu.

genelde küfür ettiği için..

çok sayılı ve saygıdeğer küfürleri vardır canım babannemin.. bir söyler ilk 1 dakika “ bu neydi ?” diye düşünürsün.

rahmetli babannnemin lafları bende yer etmiştir, yaşatırım onu, çevremdeki akranlarımın hepsi gıyabında tanır babaannemi.

"sen babaanneni çok seviyorsun" derler, babaanne sevilmez mi be kardeşim..

rahmetli babannnem derdi ki, "bir insanı ilk gördüğünde sevdin sevdin. sonrasında sana ne kadar anlatırlarsa anlatsınlar, olmaz o iş."

aşkta meşkte, arkadaşlıkta ilk intiba çok önemli. için çekecek o insanı, hoşuna gidecek, illa güzel yakışıklı olması gerekmiyor, için akacak için, diyeceksin ben bunu severim, tanımalıyım.

ilk görüşte ısınmadığın insanla olmuyor, zoraki oluyor sevgiler. bir soğukluk, pusuda bekler, en ufak pürüzde, o soğukluk her yeri kaplar, aradaki sevgi yetmez o soğuğu kırmağa, çünkü gerçek sevgi değildir o, zoraki...

rahmetli babannnem çok haklı, etraftakiler o'na methiyeler düzseler, ayıla bayıla anlatsalar, yok kardeşim almaz için, isterse kainat güzeli olsun, isa olsun göğe yükselsin, yok kardeşim kanın kaynamamış, onunla sağlıklı bir ikili ilişki yaşanmaz, hiç zorlama uzaklaş.

sevdiğiniz kadına çiçekmiş gibi davranın. eğer o çiçeği soldurmazsanız her mevsim baharı yaşarsınız.

canım babaannemin öyle hatırladığım özlü bir sözü yok. zaten 65’inden sonra alzheimer nedeniyle her şeyi unutmaya da başlamıştı. sadece söylediği bir sözü hemen her gün kullanırız.

kendisi nescafe’yi içki zannederdi. biraz tutuculuk da var tabi. biz nescafe’yi içtiğimizde :
‘için için o neskapileri , yanmiyceeniz öteki tarafta’ derdi* . her nescafe içtiğimizde bu sözüyle onu anarız. yattığı yerde mutludur umarım.

geri gelmelik olmuş.*

meali: bir şey çok eskiyse ya da kişi çok yaşlıysa onun için kullanılıyormuş. ben annemden öğrendim ama anneannem ve babaannem de çok kullanırmış ben bilmiyorum.

kahpe çocuğu... ve küfür bir anlığına sevimleşir, güzelleşir, şad eder. sonra zaman geçer, zamanın dönencesi sarı olur, anılar sahne alır, büyümüşlük zuhur eder, peyda olur geçmişin puslu hoşluğu. çocukluk gider, kahpelik baki kalır.

rahmetle ve özlemle.

babannemin kullandığı bir tane mantıklı söz yok .

babaannem benimle hiç muhattap olmadığı için kayda değer bir sözü yok.

“el kadar acı yiyeceğime tırnak kadar tatlı yerim.”
derdi, tatlıya olan aşkımız sorgulanmamalı.

"elin arabasına bineni köyün ortasında indirirler."

"keşke seni bebekken çöpe atsaydım"

rahmetli beni çok severdi.

gelde benim eşşeğide güt, babaanne mizacında küçük kız çocuğundan duydum

"en sevdiğim torunum sensin."
10 torunu vardı ama doğduğum günden 11 yaşıma kadar annelik yaptığı tek torunu ben olduğum için beni kızı olarak görüyordu. annemden göremediğim koşulsuz sevgiyi onda gördüm. ben de onu annemden çok severdim ki zaten 2015'te vefat ettiğinden beri ben bu kafayı bir türlü toparlayamadım.*

ne kadar küçüktün
nasıl yaşadın sen?
erken doğdum
anne sütü almadım
kuvöz görmedim
babanmemin dualarıyla büyüdüm.
ilk torunuydum.
dünyanın en şeker
en kolay anlaşılır
en kafade dengi
en uyumlu kadını idi.
allah rahmet eylesin.
o öldü kızım doğdu
kızıma onun adını verdim
onu çok özlüyorum.
olsa burda kocaman göğüslerine kafayı koysam
beni okusa üflese
içim açılsa
ferahlasam
ona herkesi şikayet etsem
ne p.o.kdurler dese
demiyor ama.
seven bir babannenin
varlığı ile büyümek
demek
şanslı bir çocukluk demektir.

"gavurun, gavur mcığı" diye ortalığı ayağa kaldırdı rahmetli.

kulağı duymazdı, cihaz takardı. çok sonradan kullanmaya başladığı için herkes bağırmaya alışmış. küfredip cihazdan sesi düşürürdü hatta kapatırdı. sonra bana döner " kafa bırakmadılar nasıl karı bunlar " derdi kendi sesini de duymadığı için bağırarak.

itin hatrı yok da sahibinin hatrı var

kuzumun kuzusu.

annemle babama durmadan, bak bu küçüğü sizin başınıza ilerde çok işler açar derdi. annem kızardı. gel zaman git zaman şimdi babannen haklıydı diye söylenip duruyor. mükemmel söz, mükemmel tespit değil de ne?