babaya söylemek istenip de söylenemeyenler

sevmiyorum seni. özlediğim zamanlar oluyor, sana ihtiyaç duyduğum zamanlar oluyor, bana destek olacağını da biliyorum ama rızkımızı başkalarına harcarken, başkalarına "ben iyi bir babayım" görüntüsü vermek için k*çını yırtarken bize estirdiğin fırtınaların, terörlerin acısını çekiyorum. hem de her gün. senin yüzünden olduğum, dönüştüğüm insan bu dünyada, bu çağda ayakta kalamıyor. sancılarla, kederle kalmak da istemiyor zaten. sana teşekkür ederim.

bakıyorum buraya ne babalar var iyi ki benim babam olmuş dediğim adamsın kendin aç uyurken herzaman bizi tok yatırdın kendin 10 yıllık montunu giyerken bizi hiçbir zaman eksik koymadın. halen bugün bile nefesini ensemde hissediyor güç buluyorsan senin sayende seni çok seviyorum baba.

14 yaşıma kadar bana verdiğin sevgi ve kültürüm temelini attığın için teşekkür ederim. 60 yaşına gelmene rağmen hala insanları dinlememen ve kendini melek zannetmen beni delirtti. çok büyük yaralar açtın. hatalarımı tolere edemedin. sıkıntılarıma ilaç olamadın. hala öylesin. umudum vardı senin için ama artık umudum yok. bana yaptıklarını kardeşime yapma lütfen. beni bırakıp gittiğin yaşta. çok ciddi bir potansiyeli ve merhameti olan bir delikanlı. lütfen onu güzel bir şekilde hayata hazırla. seninle görüşmeyeceğim artık ama kardeşimi de benim gibi harcarsan onu elinden alacağım. beni biliyorsun dediğimi yaparım.

ben eşcinselim :) eskiden her zaman yanımda olacağını söyleyen adama bunu dediğimde beni evlatlıktan reddetmişti.

baba şu eti fazla haşlıyosun anasını satim yarım kilo eti 50 gram olarak yiyoruz az pişmiş yiyince yamyam olmuyosun yeter artık baba adam..

lan baba karışma lan ajsjjsjsdj, şaka şaka söylemek istediğim şeyleri söyleyebilirim rahatça despot bir pederim yok şükr.

yüzünün neşe saçtığı günleri özledim.
her eve geldiğinde umursamıyormuş gibi davrandığın ama yanağına kondurduğum öpücüğümün hoşuna gittiğini bildiğim günleri özledim.
yaşıyor olduğun için mutluyum ama bu hayatı gerçekten yaşamadığın için de kızgınım baba.
belki de kendime kızgınım baba.
süregelen hayatın iyi olmadı, sürekli birilerini kaybettin ,çocukluktan bu yana çalışmak zorunda kaldın,sevgi göremediğin için sevgini de göstermeyi bilemedin.
çocuklarından aldığın sevgiyi de alışkın olmadığın bir duygu diye sindiremedin.
ben seni gerçekten seviyorum baba.
keşke hayatı tüm güzelliğiyle sana ben yaşatabilseydim.
en başından çocukluğundan başlayıp sana tüm sevgimi ömrün boyunca verebilseydim.
yettiği kadar yetebildiği yere kadar.
bak baba hayat tüm bu zorlukları yaşatıyor sana ama akıp giden güzel taraflarını da gör diyebilseydim.
seni seviyorum baba.
belki bana masal anlatan bir baba olamadın kendi masalını yaşamana hayat izin vermediği için.
ama elimden geldiğince ben yaşatacağım sana o masalı çünkü seni çok seviyorum baba.

güzel babacım, seni eski siyah beyaz fotoğraflardan ve ailemin anlatımlarından tanıyorum. daha bir kaç senelik evliyken ebedi yuvana çağrılmışsın. gençken bıçkın bir delikanlıymışsın, yeşil gözlerindeki umut ışığı içime kadar işledi. dudaklarındaki gönüllere seyahat eden gülümsemen aklımdan hiç çıkmıyor.
ömrün mücadelelerle geçmiş, zorluklar içerisinde büyümüş, okumuşsun. ve annemle denk gelmişsiniz. annem “fıtratlarımız tam birbirimize göreydi” diye anlatır. evliliğinizden de bir şey anlamamışsınız yarısı hastalıkla ve ızdırapla geçip gitmiş. bir baba nasıl olur bilmiyorum, belki de o yüzden baba olmak da nasip olmadı. kendime değil de anneme üzülüyorum. kadıncağız genç yaşında çocuklarıyla bir başına kalmış. hayat denilen mutsuzluk diyarında yoldaşını kaybetmiş, yarısını kaybetmiş, ömrünü kaybetmiş. sağolsun bize ne senin eksikliğini ne de kendisinin seni özlediğini hiç hissettirmedi. bizler üzülmeyelim diye kendini feda etti.

acaba beni görüyor musun? bu kadar büyümüş görseydin tepkin ne olurdu merak ediyorum. bu dünyada beraber olmak nasip olmadı ama öteki dünyada güzel bir aile olarak beraber olmayı umut ediyorum.

daha yazacak ve söyleyecek o kadar çok şey var ki lakin içimde kalıp beni an ve an demlesinler, içimizde yeşerip büyüsünler olgunlaştırsınlar beni.

-babasıyla tanışmayı ahirete bırakan bir oğul.

eşimden senin gibi hamarat olmasını bekliyorum olmuyor babacığım.

ben sana küsüm aslında, haberin yok
koyup gittiğin yerde kötülük çok
kime kızayım, nazım senden başka kime geçer?
benim sensiz kolum, bacağım, ocağım yok
sen esas alemi seçtiğinden beri
ben o saniyede bittiğimden beri
dünya bildiğin dünya, dönüp duruyor işte
uzun uzun konuşuruz bir gün, son istanbul bey'i
yol arkadaşım, neredesin?

neden?

neden adımı sen koydun , sen mi taşıdın 9 ay ?

onu üzmemek kırmamak için içimde tuttuğum şeylerdir.

kendine ideolojik ve mizaç olarak en yakın gördüğün çocuğun benim diye bu kadar dert yüklemeye mecbur musun?

ne istiyorsam söylerim. herkes herkese hakettiği gibi davranmalı. sevgi ve saygı hayatta karşılıklıdır. alırsaniz verirsiniz bu kadar basit.

baboli..

kumaş çürür, duvarda ayrık otu çıkar, limon kokusu hatıra kalır, bıyık devrik bir diktatör gibi yerle bir olur.

seni çok seviyorum ama keşke benim seni sevmem senin de bana olan sevgini artirsaydi biraz. bir kez saçımı okşasan yada o yaptıklarını yapmasan ne olurdu ki sanki. keşke aç kalsam susuz kalsaydım da senin şefkatine aç olmasaydım be baba. beni böyle yarım bıraktığın için hayattayken yanıbaşımda aynı evin içerisindeyken beni böyle eksik yetiştirmeseydin belki her şey daha güzel olurdu.

babastapoulos..

o kadar karmaşık duygular hissediyorum ki sana. çok kızgınım , çok kırgınım ama bir yanımda hala sana aşık o küçük kız. umarım bir gün geldiğinde birbirimizi affedebiliriz içimizde baba.