babaya söylemek istenip de söylenemeyenler

seni seviyorum

aslinda cok eglenceli herkesle iyi anlaşan uyumlu biriyken işine gelmeyen durumlarda herkesin moralini ayni anda bozmasan keşke. bi de annemle surekli bi küsüp bi barışmayin. o kadar yoruldum ki..

baba olunca anlarsın demiştin ya. anlamıyorum.

ben gayim.

sadece öldüğün zaman malından faydalanmak için halini hatırını soruyorum. yoksa umrumda değilsin.

erkek arkadaşı.

o kendini biliyor.

anahtarları versene.

eğer o zaman bana inansaydın , bugün beni sorgulamak zorunda kalmayacaktın...

her şey için sağol diyecem ama öldün, diyemiyorum.

ne söylemek istiyorsam söylüyorum çünkü kaybedexim hiç bir şey yok. kendisini bile kaybetsem bana ödül olur.

annemin soy adına geçmek istiyorum.

bana neden güvenmiyorsun? bunu çok sormak isterdim sorsam da ben sana güveniyorum der geçiştirirdi. farkında değil ama boğuyor güvensizliği ona göre korumak bana göre şımarıklık. büyüdüm bana düştüm çok fazla düştüm hemde dizlerim yara bere içinde ama kalktım artık bana güven seni üzecek bir şey yapmadım, yapmam da..

ben her şeyi şiirle anlatmıştım babama yüm kızgınlığımı tğm içimdekileri son mısra şöyleydi
"sen benim kahramanımsın
affet bu cahili bir gün anlarsın
ellerinden öperim can babam
sende benim alnımdan ."
sonra babamın elini öptüğümde alnımdan öpmüştü cezaevinde. 10 yıl sonra.

özür dilerim.
seni seviyorum.
yaptıklarımdan çok pişmanım.
sana hiç hak etmediğin gibi davrandım.

diyemediğim için sinirlerini bozup bana bağırıp kızmasını sağlıyorum. bu benim vicdanımı rahatlatıyor.

senin istediğin gibi biri olamam, kendimi değiştirmem ama seni her zaman her şeye, tüm zıt düşüncelerimize rağmen çok severim elimden ancak bu gelir. kendim olmaktan vazgeçemem.

uzun zamandır sana bunları yazmak istiyordum ama ancak fırsatım oldu. yakında bir yaş daha alacağım. bir yaş daha yaşlanacağım. biliyor musun aklım hep 2009 ile 2012 senelerinde.

hep o seneleri düşünüyorum. ya çalışsaydın ya annemi hiç aldatmasaydın? ya hep bize sahip çıksaydın? senin yüzünden çektiğim acıların yüklerini bir şekilde aşıyorum ama sen bana çok büyük bir ihtimaller yükü bıraktın. ölene kadar hep senin iyi biri olduğun, iyi bir yaşam sürdüğümüz, iyi bir ailemizin olduğu ihtimallerini değerlendirip acaba öyle olsaydı hayatımız nasıl olurdu diye düşüneceğim. çünkü inan bana bu ihtimali düşünmediğim bir gün bile yok.

senin o iğrenç borçlarını ödedik senelerce. üniversite sınav harcını ödemek için paramızın olmadığı o haftayı hatırlıyor musun? beni son saate kadar oyalayıp parayı göndereceğini söyleyip, o son saat telefonunu kapatmıştın. kız kardeşimi ve beni sinirden ağlattığın o telefon konuşmalarını hatırlıyor musun? annemi ağlattığın, dövdüğün günleri? beni bir kalem için banyoda kemerle boğmaya çalışmıştın hatırlıyor musun?

duydum ki hastalanmışsın. ayaklarında ve kalbinde sorunlar varmış. ölümünün acılı olması için elimden gelen tek şey dua etmek. ölümün acılı olmalı.

biliyor musun anneme istanbuldan daire alacağım bu hafta. emekliliğini de yatırıyorum. kız kardeşime de hep istediği o iphone'u aldım. her şeyin en iyisini hak ediyor o. senin bana işkence ettiğin o yaşlarda şimdi. onun mutluluğu benim için her şey. ben onun yaşlarındayken ölümden, kavgadan, bağrışlardan deli gibi korkuyordum. senin yüzünden icralarla, avukatlarla büyüdüm. daha sinemaya gitmeden, tiyatroya konsere gitmeden çağlayan adliyesinin yolunu öğrendim senin yediğin bokları kapatmak için. şimdi kapı biraz sert çalınsa yerimden hopluyorum hala. kurtulamadım senin bana bıraktığın bu iğrenç alışkanlıktan.

ben elde ettiğim her şey için savaştım. hem mental hem fiziksel olarak çok yoruldum. çok korktum. aç kalmaktan, evsiz kalmaktan, eşyalarımızın senin borçların yüzünden alınıp gitmesinden. çocukluğum ve gençliğimi mahvettin. bana geriye sadece aşılamamış travmalar ve üzüntüler bıraktın.

senden nefret ediyorum. can çekişerek, nefes almayı deneyerek son nefesine kadar acı çekerek ölmeni istiyorum. hayat senin gibi iğrenç, rezil, pislik bir insana ev sahipliği yaptığı için utanıyor olmalı.

sen güdülerini tatmin edebil diye doğdum ve yaşıyorum, ve öleceğim. mutlu musun baba?

merhaba babacığım. sana bu kelimeyi ilk defa söylediğim için şaşkınsın biliyorum. neden sevmedin beni. kötü bir insan mıydım senin gözünde. memnun etmek için elimden gelen herşeyi yaptım.gururlandırmaya çalıştım. neden biz senden korkarak büyüdük baba?
mesela neden hiç okuluma gelmedin baba. çalışman bahane değildi. sen beni sevmiyordun sadece. gururlanarak benim kızım takdir belgesi aldı diye söyle istedim hep. bu yüzden çalışıp çabalamıştım hep. görüyordum okuldaki diğer çocukların babasını, pamuk şeker alıyorlardı hatta bir tanesi onlara bakıyorum diye bana da almak istedi ama benim baktığım pamuk şeker değildi baba biliyor musun?
büyüdüm. sana sarıldığımı da hiç hatırlamıyorum mesela. oturup bir kere anlatmadım sana derdimi. bir kere ‘ buda gelip geçer kızım’ diyerek okşamadın saçlarımı. az önce geldin eve. beni neden öpmedin yanına gelmiştim oysaki. diğerlerini öptün benide öp diyeydi. sorun neydi bilmem. anlatsaydın baba. boşluktayım. şimdi benden seni sevmemi bekleyemezsin. benden bir çaba göremezsin. senin sevgi vermediğin kızına kim versin baba sevgisini?
şimdi senin bu kızın senin ya da kendisinin ölmesi için dua ediyor. ama bilgin olsun senin başına birşey gelse en çok üzülen yine ben olacağım. biliyorum.
en büyük yaram.

ulan ne güzel dolandırdın beni helal olsun he.

ben okumak istemiyorum diyemedim. onun içinde evden ayrıldım. vaybe ne günlerdi.