başarıyı engelleyen faktörler

çevrende sana başaramazsın diyen insanların varlığıdır. bu sayı ne kadar fazla ise başarısızlık ihtimali de paralel olarak artar.

vazgeçmektir. başarmak için yeterli motivasyonun olmamasıdır.
gerekli bilgiye sahip olmadan işe girişmektir.
sebebi çok, sonucu tektir.
fiyasko.

çevredeki insanların düşüncesinden çok insanın kendi düşündükleri başarıyı etkiler. biri gerçekten aklına koyduğu şeyi yapmak istiyorsa etrafında kimin ne dediği umrumda olmaz hedefi doğrultusunda ilerler. fakat kişi kendisinde gerekli motivasyonu bulamıyorsa ve kendine güvenmiyorsa çevresindeki insanlar istediği kadar olumlu olsunlar bir şeyi değiştirmez. her şey kişide bitiyor.

insanın kendisidir en öncelikle. kişi zaten başarılı olacağına inanmıyorsa, diğer faktörleri konuşmaya gerek yoktur bile. eğer başarılı olacağına gerçekten inanıyorsa yine diğer faktörleri konuşmaya gerek yoktur.

başarıya ramak kala pes etmek.

kizlar için anneleri..

hepiniz çok güzel yazmışsınız evet ama bana göre tek sorun fakirliktir.
bir şeyi başaracağıma inanıyorsam diğerlerini görmezden gelirim.
yok o onu demiş bu bunu demiş böyle ömür geçmez.

seni aşağıya çeken insanlar. aslında sürekli destek oluyormuş gibi görünürler. sürekli yaptıkları şeyleri anlatırken kendilerini çok överler. onlardan kurtulduğunuz zaman sizi ne kadar tükettiğini ancak anlarsınız.

en önemlisi inançsızlıktır.
sonra da
olumsuz düşünceler
işe yaramayan stratejiler
başkalarının negatif etkisi
motivasyon eksikliği
kaynak eksikliği
mükemmeliyetçilik
başarıya büyük engellerdir.
her nedense:)
inançsızlığı açıklama ihtiyacı hissettim.
kendine olan inancınız, başarılı olmanıza yardımcı olur. eğer kendinize güvenmiyorsanız, hedeflerinizi gerçekleştirmek için gerekli olan motivasyonu bulamayabilirsiniz.
başarılı günler dilerim.

mükemmeliyetçilik nereden biliyorum diye sormayın. çok tehlikelidir.

bir diğer sebep de ödüllendirme ve cezalandırma mekanizmalarının yeterince işlemiyor oluşudur. başarılı insanların arkasında durulmuyor, ödüllendirilmeyi geçtik, engellenip kıskançlıkla aşağı çekilmeye çalışılıyor. aslanlar kedilere boğduruluyor. kötü iş yapanlara ise yeterince tepki verilmiyor, cezalandırılmıyor. bazen de testiyi kıran testiyi dolduranın tepesine getiriliyor. böyle gelmiş böyle gider, idare et , karışma, çalışma mantığı her yerde. yetenek ve başarı değil referansı olmak daha önemli. hele bazı yerlerde ağzınla kuş tutuyor olsan dahi hiç bir önemi olmuyor. bir yerden sonra çalışkan olanlar da çalışmayı bırakıyor, göstermelik iş yapmaya başlıyor. bu şartlarda başarılı insanlar yurt dışına gidiyor. memlekette rol-model olacak insanlarda kalmıyor.almanlar bir çocuğun doğumundan bir mühendis doktor vs. bir meslek sahibi olana kadar ailesinin ve devletin ona 158.000 euro harcadığını tesbit etmişler. yurt dışına giden her bir değerimiz için kendi ellerimizle gavurlara 158.000 euro bağışlamış oluyoruz. o kişinin yaratacağı katma değeri saymıyorum bile. çakallık yapmayı ödüllendiren, başarılı insanları kaçıran bu kültürel anlayışı değiştirmezsek tarihin çöplüğünü boylayacağız,gününü gün eden ağustos böceği misali. farkında değiliz.

fırsat eşitliğinin olmayışı da bireysel başarıyı etkileyen faktörlerden biridir. ortalama bir türk genci kariyer mesleğine adım atmak için üniversite mezunu olmak arzusu duyar.

üniversitelerin düzeyini yükseltmek için çaba göstermeyen , haddinden fazla öğrenciye kontenjan açan, hiç tercih edilmediği halde tercih edilmeyen bölümleri kapatmayan eğitim sisteminden mezun olan öğrenci devlet okuluna gitmişse bir çok imkandan yoksun kalmıştır.

hatta daha da geriye gidelim. ilköğretim ve lisede aldığınız ya da alamadığınız eğitim sizin üniversiteye gidip gidemeyeceğinize ya da giderseniz hangi üniversitenin hangi bölümüne gideceğinizi belirliyor.

erken yaşlarda ingilizce ve bir yabancı dili öğrenip akıcı şekilde konuşamayan, temel düzeyde bile olsa bilgisayar kullanmayan öğrenciler üniversiteye gittiklerinde kaliteli , çağın gereklerine uygun bir eğitim alamadığında diplomalı işsiz oluyor.

vergileri fabrika açmak yerine inşaat sektörünü büyümenin lokomotifi olarak görüyor olmamız işsizliği de arttırıyor.

başarı elbette sadece kariyer sahibi olmak üzerinden okunamaz. bu ülkede sınıf atlamak büyük oranda eğitimle ilgili bir konu olduğu için dezavantajlı gruplarda doğan insanların bir şeyleri başarması için fırsat eşitliğine ihtiyacımız var.

doğru insanları doğru şekilde eğitip doğru şekilde istihdam edersek katma değerli üretim yapan bir ülke olmamız mümkün olabilir.

insan kaynağı ile övünen ama ona gerektiği yatırımı yapmayan bir ülkede bireysel çabalarla başarılı olanları bir kenara bırakırsak başarmak da ayakta kalmak da çok mümkün değildir.

(bkz: başarısızlık)

yakınınızdaki kan emiciler ki yaşam enerjinizi emerler, değil başarı, nefes almak hayal olur.

özgüvensizlik,
öz saygıyı yitirmek,
birkaç başarısızlık görüp hemen pes etmek, direnmemek.
rahata fazla düşkünlük,
yanlış yönlendirilme,
plansız ve haliyle disiplinsiz ilerlemek.
her hangi bir konuda başarının zevkini tatmak istiyorsanız bir zahmet o yolun zorluklarına katlanacaksınız, mecbur..

bir çok insan başarılı olmalıyım diye yola çıkıyor. yani insan neden başarılı olmalı bunu kendine açıklamalı.

başarının ne olduğunun çizgilerini çekmeli önceliklerini belirlemeli. bu önceliklere ulaşmasını engelleyen unsurları tespit etmeli ve sahip oldukları ile olması gerekenleri yan yana yazmalı.

sahip olmadıklarına nasıl sahip olacağını araştırmalı ve en önemliden başlayarak yola koyulmalı.

kızlara yoğun ilgi duymak

stres, yapmadığı, yapamadığı ya da yarım bırakılan işlerin kafada oluşturduğu trafik sonucunda beynin bunu kaldıramaması.

aile, özellikle sorunlu aileler bir gram ileri gitmenize izin vermez. tek risk alamazsınız hayatınızda bu aileler izin vermez buna çünkü.

çevre, mahalle ve bulunduğunuz ortamda etrafınızda sizi siz yapan insanların tümüdür çevre ve bu faktörde önemlidir. sizi yerle bir de edebilir bu bölüm sizi zirveye de çıkarabilir. ailede buna benzer ama bana göre çevre her şeydir.

ve en önemlisine gelirsek siz yani içinizde olan o ışığın ne istediği eğer o ışık istemezse her şey kusursuz olsa bile bir faydası olmaz. başarı kendiliğinden engeli yer ve orada başkası için bekler.

insanın kendini seçmesi zor ama çevresini seçebilir ailesini seçmesi zor ama işlerini yapmayı seçebilir bazı şeyler elimizde olmaz ama yine de elimizde olanları doğru ve tam yapalım ondan sonrası neye bağlı bilmiyoruz zaten.

arkada çalacak doğru şarkıyı seçememek!

(bu sözün şarkıyla ilişkisi hem vardır, hem yoktur)

konsantrasyon eksikliği ve stres

(bkz: o kendini biliyor)