bipolar duygudurum bozukluğu

bana kalırsa duygu- durum bozukluğu bir hastalık değil. psikoloji branşı bunu şişirip- abartıp, anti depresan ve türevi ilaçları insanlara boşu boşuna yüklüyor.

hepimizin duygu durumu hep değişiyor. hayatta uzun vadeli sabit duygu durumu tutabilme şansınız yok çünkü bir toplulukla yaşıyorsunuz. bir kişinin davranışları, diğer herkesi etkiliyor. bu zincirleme bir etki. bunu bence hastalık olarak görmek ve etiketlemek yanlış.

insanların duygu durumu hep değişir. bazı insanlar bunu kolayca kontrol edemiyor olabilir ve bu yıkıcı etki uyandırabilir. bunun sorun olduğunu düşündürmek yerine, normal olduğunu ve kişinin
“ ilaçsız” aşabileceğini göstermek gerekiyor. ilaca yönlendirmek mantıklı değil çünkü insanları kişisel olarak güçsüz ve iradesiz olduğuna inandırıyorsunuz.
bazen doktor ilacı kesse bile, insanlar gizli gizli içmeye devam edebiliyor. uzun süreli anti- depresan ve diğer sinir sistemini tetikleyici ilaçların bağımlılığı çok sakıncalı bir şey.


dolayısıyla bu hastalık değil arkadaşlar.
sadece yaşadıklarınıza karşı biraz daha hassassınız ve bunu sağlıklı yönetmeyi öğrenmeniz gerekiyor hepsi bu.

bozukluk tanısını aştığı için hastalık kapsamında değerlendirilmesi taraftarıyım. manik ataklarda aktif olan "denial" inkar savunma mekanizması itibariyle birey daha psikotik bir halde konumlanmaktadır. bundan bireyin zararsız ( maddi ya da manevi ) çıkması pek mümkün değildir.
not : bipolar uğruna nice nice borderlinelar atlandı organikçiler tarafından. kişilik bozuklukları da tedavi edilemez dediniz. yazık ettiniz bir nesle!

beyin kimyasallarımızı nasıl yöneteceğiz acaba ? bu hastalık antidepresan verilip kontrol altına alınacak bir hastalıkta değil. zaten bipolar hastasına antidepresan verilmez (bkz: mani atağı). tedavisi sadece atakları kontrol altına almak üzere kuruludur. çünkü kronik bir rahatsızlıktır. en etkili takviye (bkz: lityum)dur. alkol ve kimyasal uyarıcı bağımlılığı varsa mutlaka tedavi edilmelidir. ben alkol ve kimyasal sorununu çözünce lityum takviyesi ile istikrarlı bir hayata sahip oldum. bağımlılıktan kurtulamayan (bkz: @ohm) sizofreniye evrilip hayatının içine etti. 18 ila 30 yaş arası ataklar çok sık oluyor ama 30 yaşından sonra da semptomlar azalıyor.

manik depresif, olarakta bilinir. lithuril isimli bir ilaç var, lityum.. manik depresifler için elzemdir. manik dönemde kişi çok az uykuyla, coşkun bir halde olabilir.. kral benim kafasına girer.
depresif dönemde de adı üstünde işte tam tersi.. pis bişey.
eğer , psikotik özellikli bipolar var ise, geçmiş olsun bipolar bozukluğu şizofreni belirtileri ile yaşar...
ben paranoid şizofrenim.. f20.1 psikiyatri kodu.. ilaçlarımı 25 yaşımdan beri hergün içiyorum. ciddi bi sıkıntı yaşamıyorum.. çok gayret gösterdim ama.. ilk atağımdan sonra evde siyah bir şeytan gibi bişey görmüştüm.. velhasılı kelam, ilaçları düzenli içip gayret ederseniz şizofreni veya bipolar veya borderline vs tedavi edilebilir.... sağlıklı mutlu yıllar dileriz efendim. herşey insanın kendi elidedir. aksini düşünmek sorumluluk almamaktır ki mutsuzluk nedeni olabilir :)

#2523234
emin ol bu hastalıktan muzdarip insanlarda sadece hassasım ondan böyle diyerek bunu geçiştirebilmeyi çok isterdi.
keşke senin anlattığın gibi olsa ama maalesef değil...
hoş senin gibi düşünen insanlara da kızmamak lazım. bu sadece bipolar hastaları için düşünülmüyor.
lithuril ise tedavi için biçilmiş kaftan.
ama yoran bir ilaç yalan yok.
1 yıl önce güzel bir tanım girmişim zaten o yüzden boş geçiyorum bu başlığı.

#2523234
bipolar bozukluk ilaç kullanmadan aşılabilen bir rahatsızlık değil her şeyden önce. bunu salıkvermek tehlikeli ve yanlış. zaten bipolar bozukluktan muzdarip insanlar hayatlarında pek çok kez ben iyiyim aslında yea gibi düşünüp ilaçlarını bırakabiliyor ve sonuç hüsran oluyor.

elbette ki her insanın duygu durumu gün içinde veya dönemsel olarak değişir. bipolar bozuklukta olay ruh halinin değişiyor olması değil aslında, kişinin yaşamını "ne kadar" etkilediği.

aslında basitçe gugıllansa bile tanı kriterlerine bakıldığında "normal" bir duygulanım süreci olmadığı görülür. kişileri intihara sürükleyebilen depresif ataklar, işitsel veya görsel halisünasyonlar söz konusu olabiliyor bu rahatsızlıkta.

ha bu arada genetik temelleri olabileceği düşünülen ve nörolojik anlamda da çalışılan, biyoloji ile de gayet ilişkilendirilebilen bir hastalığa "hastalar çok hassas, doktorlar da hastalık diye etiketliyo yoksa normal bi durum" demek ne kadar doğru bilemiyorum.

benim kendi sürecimde bana kesin tanı konması 6 sene aldı arkadaşlar. benim karşılaştığım doktorların "aha bu bipolar" diye tanı yapıştırdığı da olmadı. kesin tanı konsun diye gözlem amaçlı kliniğe yatırıldım. hem kan testleri, mr ve eeg çekildi hem de bipolar bozukluk değil de kişilik bozukluğu söz konusu olabilir mi diye bi ton psikoloji testi yapıldı. hem psikiyatristle hem psikologla görüştüm. bahsettiğim klinik de özel bir klinik değil baya devlet hastanesi.

alanda uzman değilseniz veya gerçekten bilginiz yoksa bu tür tanımlar zarar verici olabilir zira en başta dediğim gibi, zaten bu kişiler mani dönemlerinde gayet keyifli olduklarından ilaçlarını bırakmaya meyillidir. ancak ne yazık ki ilaçsız bir dünya bizim hassas* kalplerimiz için çok kabul edilebilir olamıyor.

yalnızca duygu durum bozukluğu olsa kotarırsınız da bipolar kısmı işleri bozar sevgili canlar *. bu nedenle kendinizde ya da herhangi birinde semptomları görürseniz, yahut direkt teşhis alınmış ise yapabileceğiniz tek şey iyi bir psikiyatrist ve psikolog için destek olur. bu insanlar kendi arzularıyla asansör inip çıkar gibi duygu durumunu değiştirmezler. yalnızca hastalar. grip gibi düşünün. ilaçlar semptomları hafifletmeye yarar. bu da daha kaliteli şekilde yaşamalarına yardımcı olur. gripten farkı, belirli bir süre sonra ilaçsız kaliteli yaşama sahip olmayacakları ve bulaşıcı olmaması.

psikiyatrik hastalıkları "ya doktorlar öyle diyor ama öyle değil" diye hafifletmek ya da "aman tanrım" diyip gizlemek doğru bir davranış değil.

hastalıklar hakkında bana kalırsa diyerek konuşmaya başlamak, fikir yürütmek, ahkam kesmek aptallıktan başka bir şey değil..

ben bu hastalığa sahip biri değilim. yaşayan bilir. anladığım ve okuduğum kadarıyla ciddi bir rahatsızlıktır. normal bir insanın ruhsal dalgalanmalarıyla karıştırmamak gerekir.
boş boş konuşmayı bırakalım. rica ediyorum..

güzellenecek şakası yapılacak bir durum olmamakla birlikte insan ilişkilerinizi ciddi derecede etkileyip engelleme potansiyeline sahip illettir. ilaçların etki etmesi zor ve uzun bir süreçtir. tamamen iyileşmese dahi daha iyi duruma getirilme imkanı vardır.

büyük oğlum aynı dertden muzdarip. bu hastalık hakkında daha önce hiç bilgim yoktu. 5 seneden fazla oldu teşhis konulanı. süreci en başından beri takip ettiğim için belirtilerini iyi biliyorum. toplumda gözlemlediğim kadarıyla aynı hastalığı taşıyan fakat bunun farkında olmayan çok insan var.

bipolar duygudurum bozukluğu, zaman içinde tekrarlayan mani*ve depresyon*dönemleri ile karakterize olan bir psikiyatrik bozukluktur. bu dönemler arasında normal ruh hali veya stabilite dönemleri bulunabilir. bipolar bozukluk, beyindeki duygusal düzenlemeyle ilgili süreçlerdeki dengesizliklerle ilişkilidir.

saksıda kuruyan çicekleriyle oturduğum arkadaşımın balkonunda bahsettiği.

"mani döneminde bu çiçekleri alıyorum, depresyon döneminde aylarca bir kez olsun sulamıyorum. hepsi kuruyor. sonra bir gün tekrar..."

engelli raporu olanlar için kötü bir haberim var. tedavi ile işlevselliği kısmen düzelen yüzde 40 süreli raporu olanların oranı yüzde30'a düşmüş olup, artık raporun hiç bir anlamı kalmamıştır.

not: borderline ile aynı orana düşmesi çok entresan. bir birine çok benzer semptomları var ama bipolar çok daha ağırdır. ayrıca bu tanıyı aldıysanız kesinlikle ve kesinlikle alkol, madde ve uyarıcı kesinlikle kullanmayınız. bu maddeler merkezi sinir sisteminize zarar verip zaten denge de olmayan duygu durumunuzu mahveder. kendinizi ruh ve sinir hastalıkları hastesinde bulursunuz

ya yine bir bilirkişi konuşmuş, sanki manik depresif duygudurum bozukluğu tanısı almak çok kolay bir şeymiş gibi. aynen kral bizim gündelik hayattaki değişen duygudurumumuz ile bipolarların durumu mukayese edilecek seviyede çünkü.
zaten aklı selim bir psikiyatriste giderseniz, tanı koymak için ayrıntılı anamnez alır gözler ve ilaca ihtiyaç duyulduğu anda ilaç verir. şeker hastası insan ömür boyu ilaç kullanınca ok, manik depresif olunca yoh ya abartılıyor.

sürekli intihar etme isteği, bir düşünceye saplantılı biçimde bağlı kalmak, kişi ya da olaylardan mümkün olduğunca kaçmak, kayıtsız kalmak ya da belirli bir olayda kendini suçlu bulup aşırı benmerkezci olmak, yoğun bir depresyon halinden çıkamamak. ( eski bir tanıdığın anlattığı ve birkaç kişiden edindiğim uluorta bilgiler ışığında yazılmıştır.)

manik depresyon

davranışlarda değişikliklere neden olan duygu durum bozukluğu olarak düşünülebilir.
çevresel faktörlerin yanı sıra genetik faktörler de risk taşır.

komplikasyonları ise intihar veya kendini yaralamak olarak bilinir.

15 senedir üzerimde bir yük gibi taşıdığım genetik hastalığım.

6 senedir uğraşıyorum.
zor bir durum. yanında olabilmek için işimden istifa ettim. aylarca yanından ayrılmadım. sırf intihar ihtimali yüzünden. 2 senedir ilaçlarını düzenli kullanıyor da normale döndük biraz.

kismi otizm, elin kolun tam tutmaması, asperger sendromu...

ondan sonra niye sevgili yapmiyorsun oluyor. psikolojiyi zkp atiyor cunku.

bakırköy sözlük olarak değiştirilir buranın adı yakında.