bir kadını ne kadar sevdin sorusu

ne kadınlar sevdim zaten yoktular.
böyle bir sevmek görülmemiştir.
(bkz: atilla ilhan)

işte onu sorma kardeşim.

evden üniversite okuduğum şehre gidiyorum diye çıkıp istanbul'a gidene,
yolda otobüsüm bir kamyonla kafa kafaya çarpışmasına ve yaralnmama rağmen başka otobüs ayarlayıp yola devam edene,
istanbul'da kalacak yerim olmadığı için şubat ayında 1 hafta kadar sokakta sabahlamama,
travestisiyle tinercisiyle köşe kapmaca oynayıp hayatımı tehlikeye atana,
bu saçmalıkları defalarca yapıp devamsızlıktan kalarak okulu uzatana kadar...

üzerinden yıllar geçmesine rağmen bu kadar aptal olduğuma hala inanamıyorum. bu nasıl bir otokontrolsüzlük ve kaybolmuşluk halidir böyle?

bu bir senlik değildir
.


şiirdir
söyleyemeyişimdir
susuşumdur
yazamayışımdır
anlayamayışım
yanlış anlayışım
anlamsız kalışımdır
çıldırışımdır
ayılamayan şarhoşluğum
yakalanışımdır
aşka
kaçamayışımdır
açılamayan kapımdır
bekleyişim
gidemeyişimdir
gelemeyişindir
her şeyi bilişim
cahil kalışımdır
yalandan hoş sohbet oluşum
yapmacık gülüşümdür
elegüne iyi
kendime kötü oluşumdur
itirafımdır bu sahteliği
kabullenişimdir
kimsesiz sessizliği
şiirdir
özleyişim
özlemeni bekleyişimdir
tamam deyip susamayışımdır
susayışımdır
uzun upuzun satırlardan
sonu gelmez paragraflardan
şiire geçişim
senden geçemeyişimdir
yazıp yazıp silişim
durup durup yazışımdır
sildiklerimde fazla
yazdıklarımda hep eksik kalışımdır
utanışımdır kendimden
sözümü tutamayışımdır
her şeye rağmen
pişman olmayışım
olmayışına alışamamamdır
istemeyişimdir bunu
istediğinde karşı koyamayışımdır
ağlayışımdır
korkumdur
gönülden ırak kalışımdan
bu yüzden şiir
elimde kalan son çabamdır
sesim sana gözün bana değsin için
okuyuşumdur
karşılık beklemeyişim
beklemekten nefret edişimdir
hakkımdır
yaşamak ölesiye
nihayet sevişimdir
senlik değil
benliktir

ben bilmem eşim bilir.

unutamayacak kadar.

mahşer yeridir hesap zamanıdır.

-bunu mu çok sevdin?
-...
-bu değil.
-allah'ı kandırmaya çalışma.
-bu değil.

zeval gelmesin. allah'ı kandırmaya çalışacağım... hesabım yok.

ben sevmeyi sevdim, kadın ayırmadım hiçbir zaman. sonra biri şey dedi; sen gerçekten sevmeyi bilmiyorsun. kimseyle derin bi bağın yok, kimseyi hayatına almıyorsun. rol yapıyorsun sadece, karşındakini inandırmak ne kazandırıyor sana bilmiyorum ama bu yaptığın sürdürülebilir değil.

derine inmek isteyen hatunlar eklesin.

seven kadın değilse hiç sevmemiştir
erkek milleti üç şey sever
para
alkol
uçkur
ne kadın mı seviyorlarmışşş? memesidir ya o

tam şu an aklıma birini getirdi... ben birine şahit oldum çok yakından hemde.
tertemiz duyguları ile çok sevdiğine...
onu gizliden gizliye koruyuşuna, kıyamayışına...
gizliden gizliye kıskanmasına (imkansız aşktı)
ona olan bakışına... o kadar masum, o kadar tertemizdi ki...
gece gece üzüldüm şimdi...
umarım çok mutlu olursun, çok çok güzel bir hayata sahip olursun.
hep söyledim hep söylerim ömrün bereketli olsun.

hatırlamıyom ama 1 defa dedi ki “dünyayı tanımlayabilir misin” düşündüm ve de sahildeydik. baktım sadece. o kadar huzur doluydum ki, birkaç gün sonra ölsem bile gam yemezdim.

saatlerce susar, otururduk. normalde sıkılır insan iletişime alışmıştır muhakkak. sıkılmadım. belki senelerce yapabilirdim bunu. en azından bana eğlenceli gelirdi.

öyle umutluydu ki dünyayı değiştireceğimi düşündüm. dünya küçük geldi ama bir o kadar büyüktü.

ayrılık vakti geldiğinde bir meyhanede buldum kendimi. öyle bir akşam oldu ki sabaha bir başka evde uyandım. adeta dobro vecer’in o muhteşem dizelerine hapsolmuş gibiydim.

“ yüzünü yıkıyor şimdi zerre tanımadık biri
soruyor iyi misin ayıpsın fevkaladeyim”

amca sen bize bi alköl al sana zahmet

ölçülenbilen birşey miymiş?

gerçekten dünyalar kadar.

sevgili annemi, zaman zaman öfkelenip, zaman zaman küserek. öfkemi içime atıp, yumuşak bir şekilde eleştirerek çok ama çok sevdim...

"bir ben bileceğim oysa"
"ne afat sevdim.. bir de ağzı var dili yok"
"diyarbekir kalesi"

(diyor ahmed arif.)