birini unutmanın en iyi yolu

ondan önce nasıl yaşadığını hatırlamaya çalış.

doya doya ağlayın. sonra geçiyor zaten

eğer unutmak istiyorsanız; kendinize dönüp, kocaman sarılmak.

"derler ki istediğin bir şeyi elde edemediğinde yapabileceğin en iyi şey onu unutmamaktır." zamanın külleri (bkz: wong kar wai)

unutmaya çalıştığınız şeye göre değişkenlik gösterir. şahıs söz konusu ise ve buraları okuyup tavsiye arayacak kadar çaresizsek o iş zaten yaştır, geçmiş olsundur, lifetime sürecek nur topu gibi bir iç yanmanız olmuştur. ha bunu arabesk anlamlar çıkarmak için söylemiyorum bu arada. şahısla olan yaşanmışlık iz bırakacağı için bu izlerden kurtulmak da mümkün olmadığı için şahsın iyi veya kötü hatırlanması normaldir. bu noktada "yanma durumunun" hatırlamanın çeşidine göre hasret ya da kin olarak kendini göstermesi beklenir.

maddesel sıkıntı ve kederlere gelecek olursak; çözüm, bunların üstüne gitmektir. ölümden gayri dermansız dert yoktur dostlarım. benim eyyorlamam bu kadar.

yeni hobiler edinmek, hobilere yoğunlaşmak, hayallerimizi gerçekleştirmek için çabalamak beynimizi sürekli başka şeylerle meşgul edersek bir süre sonra unutmuş oluruz.

kendine değer vermek.

düzenli olarak spor yapın, öğünleri atlamayın ve temiz hava alın insanlarını sevemedim bi türlü.

bu tiplerin aynı hadise başlarına geldiğinde koşarak köprüden atlayacak kadar overdose yaşadıklarına hepimiz şahit olmuşuzdur eminim. geçelim bu safsataları o yüzden.

bu işlerin kişiye özel olduğu çok açık.

unutmaya çalışmamak

öyle bir yol yoktur. zaten niye unutuyorsunuz ki? niye unutmak zorunda hissediyorsunuz? montunuzun cebinde 100 lira olduğunu unutmaya çalışın bakalım.

kimse kimseyi unutmaz, hatırlama frekansı azalır sadece. ilginiz veya varsa öyle bir batılınız, aşkınız azalır. insan kıyas bağımlısıdır. yeni tanıştığınız biriyle masada otururken aslında o masada yalnız değilsinizdir. sizin öncekileriniz ve karşınızdakinin öncekileri de masadadır. iki kişiyiz sanırsın ama o masa mevlid lahmacunu yenen bir masa kadar kalabalıktır.

yani unutma mevzuunu bi unutun derim. koynunuzdaki gözünü kapattığında gözlerden sakındığınız mahreminiz sizin göremediğiniz bir boyutta eyes wide shut gizli örgüt toplantı sahnesine dönüşüyor olabilir.

korkular ile yüzleşmek. kaçmamak. çünkü insan korktuklarından kaçarak sorunlara çözüm bulmuyor sadece halı altına süpürüyor. eğer unutman gereken kişiyi hayatının merkezine koyduysan bu süreç biraz daha zor geçiyor ama bunu da insan hoşlandığı şeylerle vakit geçirerek ve değerlerine odaklanarak çözebilir. insanların size söylediklerini yaparak değil de sizin gerçekten hoşlandığınız şeyleri yapmanız size kesinlikle iyi gelecektir. bir de '' bu ilk unutmam gereken kişi değil ki, daha önce kimler girdi hayatıma, hepsini unuttuğum gibi bunu da unuturum'' diyebildiğin an olmuşsun demektir.

kendine başka uğraşlar edinmek

her yerden silecen, karşına çıkmayacak cart curt.

düşünme, zamana bırak. unutmak istediğine göre sana değer vermeyen birisi olmalı o insan. bunu aklına getir. sana değer vermeyeni sen niye düşünüyorsun ki? değer veren insanları düşün, onları unutma.

yeni sehir yeni is yeni hayat yeni insanlar bla bla

başka bir şeye bağlanmakla başlar

gerçekten sevilen birinin unutulabilecegini sanan derbederin bulamayacağı yoldur.

allah rızası için zaman vs. dışında biri bir yol yazsın.

unutulur. sadece kendini rahat bırak ve hayatına devam et.

kimi ?