can yücel

onu diğer şairlerimizden ayıran en büyük özelliği şiirlerinde kullandığı dildir. kullandığı kaba dilin altında yatan samimi ve içten duyguları, şiirlerinde bize aktarmayı o kadar iyi başarmış ki pek sorun edilmez olmuş galiba. bu sayede de türk edebiyatı'nda kendine özgü, farklı bir tarz yaratmış. kimileri o kaba dilinin altında eğitimsizlik yattığını düşünse de, iki üniversite bitirmiştir. hayatının son yıllarında ise süleyman demirel'e hakaretten yargılanmış ve çok geçmeden 70'li yaşlarında hayata gözlerini yummuş. benim en sevdiğim şiiri ise 'eğer' şiiri, okumadıysanız mutlaka okuyun.

ben seni ölene dek seveceğim boş laf.
ben seni sevdikçe ölmeyeceğim.
(bkz: bir eşi olmalı insanın)

bağlanmayacaksın
bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"o olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
demeyeceksin işte.
yaşarsın çünkü.
öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın.

ve zaten genellikle o daha az sever seni,
senin onu sevdiğinden.
çok sevmezsen, çok acımazsın.
çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
senin değillermiş gibi davranacaksın.
hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de
korkmazsın.
onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
çok eşyan olmayacak mesela evinde.
paldır küldür yürüyebileceksin.
ille de bir şeyleri sahipleneceksen,
çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
gökyüzünü sahipleneceksin,
güneşi, ayı, yıldızları...
mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"o benim." diyeceksin.
mutlaka sana ait olmasın istiyorsan bir şeylerin...
mesela gökkuşağı senin olacak.
ille de bir şeye ait olacaksan, renklere ait
olacaksın.
mesela turuncuya, ya da pembeye.
ya da cennete ait olacaksın.
çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın.
hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
ilişik yaşayacaksın. ucundan tutarak...

can yücel

"bana şiirlerinde küfür etme diyorlar usulsüz...
lan bu kadar o... çocuğunu nasıl anlatayım küfürsüz." demiş şair.

ilk radyo programimin konusu olmus, en sevdigim şairlerden biridir.

tipi
çirkinliği
küfürlü dili
çok içmesi
kadın düşkünlüğü
ve zekası bana birebir birini hatırlatıyor.

(bkz: charles bukowski)

en sevdiğim şiiri her şey sende gizli olan şairdir. buradan

tüm şiirlerini eşine yazdıran şair.
her başarılı şairin arkasında bir kadın var.

bugün dünyayı istediğin bir renge boya
rengârenk batan günü al karşına
bir renk de kendinden kat
çocuklar gibi saf, temiz ve berrak
kapat gözlerini bir hikâye yarat
vazgeçme hissedilir biraz da sıcaklığını kat
kalbindeki elleri bırakma sıkıca tut
çünkü varlıktır sevgiye en güzel kanıt
yalnızlığın saltanatını sür, sür ama
birikmiş sevginden, herkese bir parça ver
bir tebrik, bir arama bin umuttur insana
mutlu yıllar, mutlu yıllar sana.

ne kadar çok elimiz varmış meğer!
ilkin,senin elinle tutuşan benimki
sonra çocuklarınki
gençlerinki
tekel işçilerinki
sonra,ellerin elleri..
ne kadar çok elimiz oldu,baksana
tutuşa tutuşa
bir orman yangını gibi. dize'lerinin sahibidir.

popülist sözlük yönetimi aşağıdaki muhteşem can baba dizelerini sansürlerse bir çok ortamda can yücel sansürlenişinden bozuşacağımız şairdir.

can yücel...
to be or not to be yani koyup gitmek var ya o işte o koyuyor adama.

içinden geleni özgürce söyleyen insan.

muhteşem dizelerin yazarıdır.

biraz önce gördüğüm ve sonuna kadar katıldığım bir sözü paylaşmak isterim :

"bu ülkenin jeopolitik konumu küfürsüz yaşamaya uygun değil"

-can yücel ( o kadar haklısın ki!!)

"bana şiirlerinde küfür etme diyorlar usulsüz... lan bu kadar o**spu çocuğunu nasıl anlatayım küfürsüz?" diyerek kalemi eline alınca coşan şairdir.

datça’daki evinin bahçe duvarına ‘lütfen şarap dökmeyiniz’ yazdıracak nitelikte sevenleri olan zanaatkar.

en sevdiğim şairlerden biridir.
"çalmadım öldürmedim ama
daha kötüsünü yaptım
na'aptım biliyor musunuz
tuttum insanları sevdim."

aslında bir ben sevdim seni

aslında hiç kimse sevmedi
bir ben sevdim seni
severmiş gibi değil
kana kana sevdim seni
tıka basa sevdim
dolu dolu sevdim

aslında kimse sevmedi seni
sevmekten çekindi
oysa ben
yana yana sevdim seni
bile bile sevdim
aklımdan zorun var gibi
aklıma silah dayanmışçasına
mecburmuş gibi
ve başka çarem yokmuşçasına
bir ben sevdim seni

aslında bir sen sevmedin beni
herkesi sevdiğin gibi

can yücel çok güzel şiirleri ve sözleriyle hep benim aklımda yer etmiş bir şairdir. ama şimdi bu güzel şiirin yanında bir de söz eklemesem olmaz.
"öyle içten ki yüreğimin en derinindeki yerin; çıkarı yok, çıkası yok, çıkarasım yok."

bir de şu var:
"kalp dediğin atıyor zaten marifet ritmi değiştirebilende"

konu can yücel olunca daha paylaşacak neler var neler ama şimdilik bu kadar yeter. yoksa çok uzar bu liste*.

bizim köyde göte göt derler sözünün sahibi.