çocuk yapmanın anlamsız olması

erkeklerde pek olmaz ama bence kadınlarda iç güdüsel olarak daha fazladır çocuk yapma isteği.yani evliyseniz bir şekilde punduğunuza gelip çocuk sahibi olabilirsiniz.çocuk sahibi olmak gerçekten isteyen bireyler için çok güzel bir duygudur.insanı hayata bağlar ama çocuğun sorumluluğu büyüktür.bunun farkında olarak bu işe girişmek gerekir.çocuk büyütmek kendinizden çalıp çocuğa vermek demektir.bunun bilincinde olup severek büyütebilirsiniz.böyle büyüyen çocuk ise en azından sevgi görmüş bir birey olarak insanlığa katılır.
geçmişten günümüze çocuk sahibi olmanın amaçları değişiklik gösterir.geleneklerde bunu etkiler.mesela doğuda kalabalık aileler tercihtir.büyüyen çocuk bir sonrakini büyütür.baba sevgi göstermez ya da gösteremez.batıda ise ailenin tarım ile geçinmesi azaldıkça çocuk sayısında azalmıştır çünkü çocuk aynı zaman da iş gücü olarak görülür.günümüzde bilinçli birey sayısı arttığı için çocuk sayısında azalma görülmektedir.
burada tür içi rekabete bakacak olursak hangi ırk kalabalıksa o daha üstün olacakmış gibi bir durum söz konusudur fakat ben bunu desteklemiyorum.bana göre üst akıl oluşturmak daha önemlidir.
yani sonuç olarak ilgilenemeyeceğiniz çocuğu yapmayın.

toplumumuzda insanların belli bir yaşa geldiğinde evlenmesi, evlendikten sonra da çocuk sahibi olması gerekiyormuş gibi bir algı var. çoğu insan kendi hayatlarının ve düşüncelerinin hiçbir önemi yokmuş gibi bu algıya hizmet ediyor. belli bir yaşa kadar kendin için yaşa, o yaşa geldiğinde evlen ve çok geçmeden çocuk sahibi ol. senin çocuğun da aynı şekilde belli bir yaşa kadar kendisi için yaşasın, belli bir yaştan sonra çocuğu için yaşasın. bu böyle böyle devam ediyor. ta ki biri çıkıp "ben hayatımın sonuna kadar sadece kendim için yaşamak istiyorum" diyene kadar.

düşünmeyen insan için anlamsız, düşünen insan için anlamlı gelen fikirdir.

aslında çok ama çok güzel bir şeydir .fani bir insanların küçücük bir bebeği kollayıp besleyip büyütmesidir ama 21.yy yaşıyoruz bunu unutmamak lazım .sürekli felaket uyarıları ve dünyada bolca acı var.yarın büyüdükten sonra bu ne biçim yer ,bu dünya neden böyle diye sorguladığında muhtemelen bunun net bir izahı da olmayacak ve birçok felakete tanıklık edecek onun için iyi düşünmek lazım.

özünde ilkel ölümsüzlük güdüsünün olduğu anlamsızlıktır.
tabii sonrasında çocuklarını her bir yere götürüp her şeyi yedirebildiklerinin ispatı çabası içindeki ebebeyn anlamsızlığına dönüşüyor.
yani günümüzde genç ebebynler için çocuklar bir mülk.
aldıkları evi, kestikleri kurbanı sosyal medyada ifşaalayabilecekleri bir takım canlılar.
ve tabii ki özgürce hayatlarını mahfetme alanına sahip bir mecraadır çocuklar genç ebebeynlerin çoğunluğu için.

anlamsız tabi. soyadın ne ki onu ölümsüzleştirmek için ölümlü çocuklar peyda ediyorsun?

katılmadığım önerme ayrıca sen çocuk yapmazsın çocuk seni yapar. sana bir sürü kimlik kqzandırır amaç kazandırır. anlam kazandırır. misyon yükler baba yapar anne yapar zorundalıklar katar hayatına. ee iyi güzel günde 5 saat yat dinlen tek başına da yaşa ya da eşinle gez toz sonra lan illaki sıkılırsın ama evlat öle değil 40 yaşınada gelse 2 yaşında olsa o senin hep amacın en güzel derdin bence.

katıldığım önerme. dünya,hele ki türkiye bu kadar iğrenç bir yer haline dönüşüyorken dünyaya bir birey daha getirmek çok mantıksız geliyor.
bonus:ebeveyn olmanın aslında ne kadar büyük bir sorumluluk olduğunu fark etmenizi sağlayacak,bir çocuğun sosyopat olma evresini anlatan bir film : kevin hakkında konuşmalıyız.

çocuğu olmayan bir insanın anlayamayacağı durum.

anlamsız değildir biyolojik açıdan başarılı olmak demek üremek ve hayatta kalmaya bağlıdır.

dümdüz bir sebep söyleyeceğım. büyüdüğü zaman travmalarının sebebi ben olmak istemiyorum. çocuk büyütmek çok, çok incelikli bir iş. mükemmel olmak zorunda değil, sadece hiç varolmayarak daha mutlu olacağını düşünüyorum.

belki evlat edinmek çok, çok daha iyi bir seçenek olabilir.

yani ben beni dünyaya getirdikleri için aileme kızgınım. bu nedenle ben dünyaya birini getirirsem o da büyük ihtimal bana kızgın olacaktır, hiç gerek yok. bu nedenlerle katıldığım önermedir.
babam talihsiz adam, tüm çabalarıma rağmen ben de öyleyim bari soyumuz kurusun da talihsiz nesil devam etmesin.

çocuk yapmak/üremek anlamsızdır. şu nedenlerle anlamsızdır:

canlıların en temel güdüsü hayatta kalma güdüsüdür. çeşitli şekillerde sonraki dünya, bu dünyadan kopamama gibi kültürel, dini öğretilere sahip insanlık bunu çeşitli argümanlar ile çürütmeye çalışabilir fakat çoğunun bir temeli yok bence.

neyse. bundan 2-3 milyar öncesi, dünyada atmosfer oluşmuş ilk ilkel canlılar oluşmuş. onlardan bir tanesi. bir şekilde bazı algaçlar geliştirmişsin büyüyorsun. zaman geliyor dur lan bölüneyim de iki tane olayım diyorsun. neden lan? öl git. sonrasını neden umursuyorsun? yoksun sonrasında. zaten bilincin de yok. neyin peşindesin?

ya da günümüzde evimizdeki kedi. adam zamanı gelince miyav miyav diye ortalığı birbirine kattı bana manita bul hacı diye. gardaşım sen ne yapacaksın üreyip? sen nereden öğrendin bunu? ne ara genetiğine işlendi? daha doğrusu niye işlendi? bak ne güzel evde bekar bekar oturuyoruz.

derdimi anlatabildim mi bilmiyorum ama özetle insanlar dahil canlılarda üreme iç güdüsü, nasıl/neden/ne zaman başladı? başlangıcı olmasa bile her şeyin devam etmesini sağlayan bu şey tam olarak nedir?

öldükten sonrasının bizim için bir anlamı olmadığını bilmemize rağmen neden bu düşünceden çıkamıyoruz?

neyse öyle.

başlığı görene kadar anlamsız olduğunu düşünmediğim hadise.

neyin anlamı var ki ? sen ona ne kadar anlam yüklersen o kadar anlam kazanır her şey ve herkes.

yaşamanın da anlamı yok ama öyle geldik sürükleniyoruz bir şekilde. fazla sorgulamamak lazım bırakın anlamlı bulan yapsın dediğim tespit.

ya bu tırı vırı fikir ebevenyninizde de olsaydı?

başlığın tamda oğlumun anne netflix üyeliğimi yenile diye beni darladığı ana denk gelmesi der susarım.

kişiye göre değişir, biri aşkın meyvesini ister, kimi erkek, kimi kadın, kimi çocuk.
önemli olan ise kendine güvenmeyen birinin, çocuk yetiştirmeye üşenmesi veya sorumluluktan kaçmak için çocuk yapmanın anlamsızdan ziyade gerekli donanıma sahip olmayan kişiler olabilir.
dediğim gibi kişiye göre değişir lakin çocuk hem sorumluluk hem mutluluk getirebilir. yetiştirmene ve eş seçimine bakılır.
bütün bunlar ise ciddi sorumluluktur ve sorumluluktan kaçan çok insan vardır...

çocuk yapmak belki bir nebze anlamsız. fakat dünyayı aydınlatacak gelecek nesiller yetiştirmek, iyi eğitim verebilmek aynı bir sanat eseri yaratmak kadar anlamlı, hatta daha da anlamlıdır. bunun için çocuk yapmaya da gerek yok zaten.