çocuklarla girilen komik diyaloglar

yine notlarımdan. burada da ilkokula gidiyordu daha.
-anne hani sana sormuştum ya "süper gücün olsa uçmak mı istersin yoksa görünmez mi olmak istersin diye"
+ evet ama ben karar veremedim.
- ben başka bir şey isterdim
+ ne?
- hayvanların süper kahramanı olmak isterdim. bugün bi çocuk parkta yapma dememe rağmen bulduğu üç solucanı kaydırağın üzerine koyup üzerine bastı sırf beni üzmek için.

burada dört yaşında falan
-anne dışarı çıkalım mı?
+oğlum yorgunum bugün çıkmayalım.
(10 dakika sonra) -anne, çocukların hepsi bahçede ne güzel di mi? hep birlikte oynuyolar bisikletleriyle. keşke ben de gidebilseydim, bisikletime binebilseydim ne güzel olurdu. ama tabi yorgunsun sen de.
+ tamam gidiyoruz. (bazen işte engel olamıyorsun)

-çocum ne yapıyorsun?
-poponla oynuyorum.
dürüst çocuk.

yıllar önce. ilkokula gidiyor daha.
marketten geldim ve buzdolabını bir açtım. içinde ufak seni seviyorum yastığını gördüm. duygulanmış bir halde eşimi arayıp "ben de seni seviyorum" dedim.
eşim de şaşkın, ne olduğunu anlamaya çalışıyor. "ne seni seviyorum yastığı, ne dolabı" derken gerçek meydana çıkıyor.
oğlan koymuş yastığı.
-anne, sadece küçük bir sürpriz yapmak istemiştim.
+vay be! canım oğlum ben de seni seviyorum. tabi babanın aklına gelmezdi bu(!)
(baba kişisi) +eşek sıpası ya! kime çekti bu çocuk?

yazın büyükada'da aya yorgi kilisesinden inerken bahçelerinde limonata satan üç çocuğa denk geldik. kızlar 10-11 yaşlarında erkek olan ise muhtemelen 6-7 yaşlarında. hem iki dakika duralım da nefes almak için sindirim sistemimiz yerine tekrar solunum yollarımızı kullanmaya başlayabilelim hem de çocuklara harçlık çıksın diye limonata içmeye karar verdik.

ben: ellerinize sağlık...
annem: çocukların eli değince de bir başka oluyor...
oğlan çocuğu: valla yapmadan önce ellerimizi yıkadık!!
kızlar: kikir kikir
ben:?!

limonatanın aromasının nereden geldiği ile ilgili hayal gücümü kullanmak istemiyorum. teşekkürler.

-kızlarla aran nasıl?
-onların her dediğini hemen yapmak zorundasın?
-neden?
-çok bağırıyorlar sonra.

yeni konuşmaya başlayan kızım ne zaman aklına esse birden baba napoşon der.
ne yaptığımı söylerim dinler sadece.
sonra bazen de bir şey düşer elinden baba naptın der.
düştü deyince o da düştü der. öyle pek bir şey yok sanki.

#1631778
bu entry yukarıdakine cevap mahiyetinde olduğu için girmiş bulunduğum diyalog.

biraz önce sol framede gezerken cipslerin 10 tl olması başlığında bir yazarın bizim zamanımızda sadece pringless pahalı idi şimdiki çocuklara yazık her şey pahalı serzenişi üzerine yeğenim* ile aklıma gelen diyalog:

- teyze biliyor musun bizim kantinde tost+ayran 10 tl, on tele, on!!! çok pahalı. *
- eee oğluş alamıyor musun, annen ne kadar harçlık veriyor?
- yok ben param olmadığı için değil, sağlıklı olmadığı için almıyorum. züberlerim oluyor, canım isteyince de öğlen dedem bol malzemeli olanını yapıyor zaten.
- eee o zaman neden şikayet ediyorsun? *
- m. a. var mesela o her gün alıyor, sanırım onlar çok zengin. genelde herkes çok pahalı param yetmiyor, diyor.
çocuğun bile psikolojik sınırını aşmış, pahalılık. bir de gerçekten almak isteyip alamayanları düşününce... *

uzunluk ölçülerini anlamayan 9 yaşındaki fırlama bir prenses ile girilen diyalogtur.

'ablacım neyini anlamıyorsun yoksa salak mısın?'

'en azından senin gibi boş çuval değilim.,'

x: hey, çekil oradan.
çocuk: çekilmiyom lan.

o zamanlar 3,5 yaşında olan minnoş kuzenim (ki şimdi de 4,5 yaşında) heyecanla annemin yanına gelir, büyük bir keşif yapmıştır, yer yerinden oynayacaktır ve hepimizin aklını alacaktır;

minnoş: yenge! yenge, biliyor musun?! amcam, babamın abisiymiş!
annem: biliyorum...
m: ne?! sana kim söyledi?

evin önünde bir grup çocuk futbol oynuyor sürekli. neyse geçen gün tam yanlarından geçiyorum topu kaçırdılar yokuş aşağı geliyor bana doğru. tuttum bunlara attım ben de.

- sağ ol havuç kafaağğ. ehehe.

bir dahakine kesicem olm topunuzu bekleyin siz.

minnoş kuzen de ben de midemize düşkün insanlarız ve iyi yapılmış bir mantı da bizim için oldukça değerli. ayrıca minnoş kendisini ifade etme konusunda epey yetenekli bir çocuk.
minnoşla birlikte bir aile dramının ortasında kaldığımız gün, ortamdan uzaklaşmak için arka odada birlikte takılırken;

minnoş (4,5 yaş): ooofff!
ben demistim: ....
minnoş: nefes almaya ihtiyacım var...
bd: benim de.
minnoş: birlikte mantı yiyelim mi?

hayatımda daha iyi bir teklif almadım, beni bu kadar iyi tanıyan kimse olmadı, hiçbir sorunum bu kadar kesin ve hızlı çözülmedi.

okul öncesi öğretmenliği öğrencisi olarak ileride bu konuda çok anı biriktireceğime inanıyorum.

minnoş, kardeşim ve ben oyun oynarken ortalığı azıcık karıştırmak isteyip ağzımın payını aldığım diyalogu da paylaşmak isterim;

ben demistim: minnoş, sen beni x ablandan daha çok mu seviyorsun?
minnoş (4,5 yaş): seni de seviyorum, x'i de seviyorum. çünkü kardeşler böyle yapar.

minnoş kuzen (4,5 yaş) komik bir şey söyler ya da yapar;

ben demistim: ahahaha! yaaaa, minnoş sen neden bu kadar tatlısın?!!
minnoş: tabi ki dünyayı çok sevdiğim için...

öyle de sakin, mantıklı, kendinden emin söylüyor ki... kendini sevdirmek isteyen önce dünyayı çok sevsin!

kardeşim minnoş kuzenimizi (o zamanlar 4 yaş) parktan getirir, ben de ellerini yıkarım;

kardeş: abla, minnoşun suratına su çarptın mı?
ben demistim: yok, ellerini yıkadım.
k: yüzüne de su çarp.
minnoş: (dehşet içinde) yüzüme mi çarpacaksınız?! yengeeee?!!

(işyerinde kimseye kendini sevdirmeyen kediyi oğlum sevdikten sonra)
-kedileri hemen kendine alıştırıyorsun.
+çünkü ben onlara sinyal gönderiyorum.
-ne sinyali?
+bana güvenebilirsiniz sinyali.

7 yaşındaki oğlumun bu akşam aile tarihine altın harflerle geçecek sözlere imza attığı diyaloglardır.

y.s. ; baba gidiyor muyuz?
baba: evet ama arabayı sattım yürüyerek gideceğiz.
y. s. : bu anahtarlar ne o zaman ? beni kandırabileceğini mi sandın hilebaz ?
....................................
y. s. : baba yapma bak sinirleniyorum
baba: yaparsam ne olur?
y. s. : bak seninle ilişkimiz böyle devam edemez, seni sürekli tehdit etmekten de çok yoruldum. büyü artık biraz.
.......................................
y. s. anneannem seni neden doğurdu biliyor musun?
ne zaman gitti tren: hiç sormadım, bilmiyorum.
yavuz selim : babamin ailesiyle senin aileni birleştirip, çocuk doğurarak soyumuzu devam ettirmek ve bizim gibi akıllı ve tatlı çocuklara annelik yapabilmen için doğurmuş.

bunları söyleyen çocuğun, dişçinin bakım yapıyorum diye kandırarak çektiği dişin yokluğunu bir hafta sonra farkederek "benim burda bir dişim vardı ya, nereye kayboldu gördünüz mü? yoksa yemekle birlikte yanlışlıkla yedim mi acaba?" diye sorması.*