evde oturan işsiz erkek

kimse buraya seda sayan’ın uyuyan adam’dan nefret ederim remixini atmayacak mı ya. lütfen bunu da ben yapmış olmak istemiyorum dfjfkd.

erkek adam çalışmak zorunda. çalışmıyorsa güven veren biri değildir. bahane üreten adama güven olmaz.

tüik'*e göre böyle bir sorunmuz yok

sosyalist ülkelere yakın * işsizliğimiz var

takacak kadar yaygın bir sorun değil

''ona gelene kdaaar nleeer vaaaa''*

evdeki kadın veya kadınlar* tarafından rahat bırakılmayacak olan erkektir. tülleri as bakalım, markete git, çocuğu okula götür/getir, babanı hastaneye götür/getir, evde limon bitmiş bir koşu manava git vs.*

başlamak için fırsat bekliyordur .

keşke ben olsam.
çok param olsa evden pek çıkmazdım.

yakın zamanda ben olacagim bu erkek. hali hazirda eyt'liyim. az biraz daha isim var sonra verrcem emekliligimi ve calismayi dusunmuyorum yeter bu kadar.

sözlük sayesinde uzak durulması gereken, sürekli hırgür çıkaran erkek olduğunu öğrendiğim insan modeli. sağol varol sözlük.

gündem olunca açıp baktığım kadarıyla mecburen açıp baktım.

ilk başta vaktiyle türkiyenin leblebi kafalı <mainstream media> 'sı tarafından paketlenen göbeğini kaşıyan adam gibi yanlış anlaşılmaya müsait bir ifade olduğunu düşündüm.

sonradan kastedilen özetle iş bulana kadar bunalımda olan ve agresif olan bir kişinin yanında durmama hakkı gibi bir şeymiş. herkesin bireysel özgür kararı zart zurt diye bağlanmış mevzu.

(bkz: good vibes only)

incindi örselendi.
böle düzenin içine soxum.

ben bir dönem 1 hafta işsiz kaldım. kimi için inanılmaz komik bir süredir muhtemelen. o işsizlik değil tatil bile denebilir. benim için değildi.

o süre boyunca gülemedim, enini sonunu düşünmeden para harcayamadım. sanki zaman durdu. eve giriyorum, sanki boğazımdan geçecek yemeği bile hesaplamalıymışım gibi hissediyorum. bir taraftan kredilerim patlayacak toparlayamayacağım diye endişe ediyorum. iş bulana kadar dokuz doğurdum. ki iş bulduktan sonra da uzun süre işsizliğin getirdiği hissiyatin nasıl bir şey olduğunu tattigim için o kafadan çıkamadım.

yani demem o ki, sadece bir hafta. hayatta her zaman size yardım eli uzatacak birileri varsa veya bunu talep edebiliyorsanız bazı şeylerin üstesinden gelmek sizin için kolay olabilir. 1 hafta kafa dinlersiniz. 1 yıl gap year yaparsınız. ya da 10 yıl ara verirsiniz bilemem.

ne yazık ki herkes aynı hayatı yaşamıyor. bazıları için işsiz kalmak az buz bir problem değil.

gelelim erkeklere. erkeksin sen taşı sıksan suyunu çıkarırsın denilen bir coğrafya burası. bu bile büyük bir yük. işsizlik ciddi bir psikolojik savaş.

ben 1 haftada başka biri olmuştum mesela. o sürede arkadaşlarım kolumdan tuttu, konuşalım ne yapabiliriz, acil lazım olan bir şey var mı diye.

bu kızcağız işsiz kaldı, yanına yaklaşılmaz şimdi deseler nasil hissederdim ki. onlar işsizken ben aynı şeyi desem onlar ne hissederdi? ben söyleyeyim beoke gibi.

hayatımın belli dönemlerinde işsiz kalmış biri olarak çok zor olduğunu bilmenizi isterim.
bizim götümüz, mememiz yok zengin eş bulup kendimşzi yamayacak ya da bizler kadınlar gibi karşımızdakilerin statüsüne bakan cins değiliz ama gerçekten bir erkek çalıştığı sürece erkek, çalışmadığında çocuk gibi görülüyor.
sorarsalar avcı toplayıcı dönemini, sanayii devrimini geçtik ve kadın erkek eşit deriz taa düşene kadar. düştüğümüzde feministim kadın ve erkek eşittir diyenlerin nasıl degaj diktiğini gördüğünüzde insanlıktan utanacaksınız çünkü feminist yoktur pozitif ayrımcılık isteyen kadın vardır.

avrupa'da bolca bulunan erkektir. eşek yüküyle işsizlik maaşı aldıkları da yok ama çalışsa alacağı en fazla 300 euro olacağından evde oturup işsizlik maaşıyla geçinirler. evliyse çocuk parası için karısının yapabildigince çocuk yapımına yardımcı olur.

benim başıma gelmedi, inşallah kimsenin başına gelmez, başına gelmiş arkadaşlarımında şimdi keyifleri yerindedir umarım, yerinde olmasa da bir nebze daha mutlu, umutludurlar inşallah.
zordur, çok zordur, başıma gelmediği halde, düşündükçe, empati kurdukça kahroluyorum.
eğer tembel değilse insan, tembellikte ihtisas yapmamışsa kabullenemez kendisi de bu durumu.
emperyalizmin, kapitalizmin beşiği ülkelerde bile fırsat eşitliği varken, ulu önder mustafa kemal'in kurduğu canım ülkemde olmamasına çok üzülüyorum.
inşallah kimse işsiz kalmaz.
inşallah kimse yatağına aç, susuz, hasta girmez.
inşallah kimse adalatesizliğe maruz kalmaz,
inşallah hiçbir çocuk bir diğerine imrenmez.

yukarıda bu durumu yaşamış kardeşleriminde, geçirdikleri bu günleri, kötü bir anı olarak bir daha yaşamamalarını temenni ediyorum.

gözlemlediklerimden bahsedeceğim.

bir süre sonra gerek maddi kaygılar ve yükümlülükler gerekse çevre baskısı dolayısıyla gerçekten psikolojileri bozuluyor. neden evde oturduğu benim için daha önemli açıkçası. kendisini psikolojik ve fiziksel olarak çok fazla yoran bir işten çıkmış ve bir süre kafasını dinlemek istiyordur ki bu çok normal, insani bir durum. kendisini belirli süre idare edecek maddi birikimi ya da ailesinden alabileceği maddi destek varsa bu süreyi verimli ve sağlıklı geçirebilir.
iş arıyor ve bulamıyordur, bu da olabilir gayet normal bir durumdur. malum çalışma şartlarımız çok da iyi değil.
fakat bakması gereken ailesi varsa, bakması gereken ailesi yok ama durumları olmadığı halde ona bakan kişilere standart ihtiyaçlar dışında masraf çıkarıyorsa, şartları nispeten iyi en azından daha iyi bir iş bulana kadar çalışılabilir bir işe sırf rahatını bozmamak için girmiyorsa bunu pek anlayışla karşılayamıyorum.
en nihayetinde yukarıda da bahsettiğim gibi şartlara ve mevcut duruma göre değişkenlik gösteren bir şey. evde oturan işsiz kadınların bu kadar baskı görmediğine eminim.
çalışkan, tuttuğunu koparan, sorumluluktan kaçmayan erkek en azından benim için candır.

canli ornegim buna.

bu sayede bu kadar cok aktif oldum sozlukte.

calismak niyetim asla ama asla yok.

hayatim boyunca da hicbi zaman olmayacak.

ben parami kazanirim, gerekirse dolandiricilik yaparim. asla sigortali bi isin kolesi olmam. bak harbiden gider engin polat olurum, gene de modern kolelik yapmam.

yalnızca anasının seveceği erkektir.

akademik kariyer kovalarken, kendi işini kuran biri olabilir. serkeş ve gevşek değilse muhtemelen zenginlik peşindedir.
boş oturmaması gerekir. çünkü, parasız erkeği yalnızca annesi sever. muhtemelen bu durum herkes tarafından kabul görür.

süper başlık, ben de konuşmak istiyorum.
evde oturan işsiz kadın için de aşağı yukarı aynı şeyleri düşünüyorum bu arada, onu da belirteyim.

bir kere insanların okulunu okudukları alanlarda pat diye iş bulması mümkün olamayabiliyor. iş var, iş beğenmiyorlar gibi bir şeyi de kabul etmiyorum çünkü iş beğenmeyebilir bir insan. bu da en doğal hakkıdır. o yüzden uzun yıllar iş bulamamayı çok normal karşılıyorum.

ayrıca işten ayrılma veya çıkarılma hallerinde de insanlar zırt diye bir iş bulamayabiliyor. bu ara süreç de uzayabiliyor ve ya insanı kötü hissettiren bir şey zaten o işsiz olma hali. ben de bizzat içerisindeyim.

ancak bazı kimseler de var ki, bundan memnunlar aslında. çalışmayarak ve etrafındaki kaynakları sömürerek 60 yaşına gelmiş bir insan tanıdım. bir kere bu durum başlı başına bir sorun. adamın fazladan sorunlu olmasına gerek yok. hayatında hiç çalışmamış yahu, 1 kere bile. zengin falan değil bu adam. ailesini sömürüyor ve yaşıyor. şimdi normal mi bu?

burada bence etiketlemeden evvel koşulları ve tavrı bilmemiz gerekiyor. atıyorum, ajite etmeye çalışmıyorum örnek veriyorum, yaşamının 20 senesi kanserle mücadele ederek geçmiş bir adama 20 sene çalış(a)madı diye kızabilir miyiz? veyahut psikolojik bir problemler yüzünden o hengameye girmeye geç kalmış? veya başka idealleri varmış onları kovalamış?

hayatı yaşamanın tek 1 yolu yok. dolayısıyla evet, yargılamak ve yaftalamak anlamsız olabilir. özellikle yazmak istedim çünkü gündemimiz malum ve çok açık seçik bir şekilde fikirlerimi beyan etmeme rağmen, sanki her işsiz adamı çöp kategorisine sokmuşum gibi bir intiba uyanmış.

bir de burada söyleyeyim.
ayrıca aynı şeyleri kadınlar için de düşündüğümü de söyleyeyim .
böyle yani inatla söyleyeyim çarpıtılmak istendikçe :d

bir de edit gireyim, kendi adıma, orada güldüğüm şey aslında bir insanın işaret edilmesinden evvel kimsenin bu yazılanlarla derdinin olmaması. o yazı yazıldı orda durdu ve birisi çıkıp da allahaşkına ikiyüzlü davranmayın diyene kadar kimsenin umrunda olmadı. şimdi yani... lütfen, bunu da eleştirebilirim bence. :d

şu dünyadaki en büyük imtihanlardan birine düçar olmuş adamdır. allah sabır versin.