evlatlık olduğunuzu öğrenseniz biyolojik ailenizi arar mısınız sorunsalı

biyolojik ailemi biliyorum, evlatlık ailemi arıyorum.

kolay bir konu değil. dışarıdan konuşmak ve içindeyken karar vermek de aynı değil. şahsen şunu yapardım desem de o durumda ne yapardım bilmiyorum.

insanın merak etmemesi imkansız. eğer çok zaman geçmişse ve evlenmiş çocuk sahibi olmuşsam yani kurulu bir düzenim varsa onların bu durumdan nasıl etkileneceğini de hesaba katmak gerektiğini düşünüyorum.

mesela suçlu hatta abartayım psikopat bir erkek kardeşiniz olduğunu ailenizi bulunca öğrendiniz. siz de normal bir aile babasısınız.

psikolojik olarak stabil olmayan / madde bağımlılığı / manas destanı gibi adli sicili bulunan birini ailenizin içine çocuklarınızın yanına sırf kan bağınız olduğu için sokmak karınıza çocuklarınıza karşı olan sorumluluğunuzla başdaşır mı.

neden en kötüsünü düşünüyorum. çünkü insanlar neden evlatlık veriyor. evlilik dışı doğum (sorun), madde bağımlısı (sorun), ekonomik zorluk (sorun)... özetle hayırlı bir durum olsa evlatlık vermezler sizi.

teksem durum değişir. evlatlık verildiğim ailem öldüyse değişir. psikopat olan abiden daha psikopatsam zaten gider hepsini keserim.

zenginlik ihtimaline karşı ama sessizce...

ula keşke olsa...

evlatlığım zaten. ama biyolojik ailem tarafından kabul edilmem çok zor. çünkü biyolojik babam kral charles, biyolojik annem michelle obama. buckingham sarayında doğmuşum. 5 yaşına kadar babam dışındaki bakıcılar kimse görmemiş beni. sonra kraliçe merhaba elizabeth yani babaannem bir türkiye ziyaretinde beni camiye bırakmış. şimdiki ailem bulmuş beni. ingilizceyi bayağı iyi konuşurum bu yüzden. annemi sadece tv'de gördüm.

ararım ama herhangi bir kalıtsal hastalıkları var mı; diye öğrenmek için.

kendi ailemi 40 yılda bir arıyorum onları mı arıycam.

mesaj atarım olmadı.

bekara karı boşamak kolay derler..

ya da davulun sesi uzaktan hoş gelir misali..

konuşması kolay, içinde olunan psikoloji ile ne yapılır asla bilinmez bir sorunsal. ya da neyse.

aramazdım.

kesinlikle arardım, ancak anne ve babamın kim olduğunu öğrenmek için değil, kardeşlerimin varlığını bilmek için yapardım. varsa kardeşlerim onları bulup yeni bir aile yaratirdim. kendimizi yeniden dogururduk.
anne ve babaya nedenini de sorardım tabi ki, ancak benimle iletişimi kesip allaha emanet etmelerini affetmezdim.

sırf merakımdan arardım, görmek isterdim sadece. mazallah merakımdan çatlarım falan, o yüzden sadece bakmakla yetinirdim. sonrasında bir şey değişeceğini zannetmiyorum. yeterince derdim varken bir de onlarla uğraşmazdım. dram yaratmaya, duygusal bir bağ yaratmayan hiç gerek yok.

soru şöyle olsa daha iyi olurmuş aslında biyolojik aile de kendi yağıyla kavrulan sosyo-ekonomik şartlara sahip olduğu biliniyor aramak için uğraş verir miydiniz?

aramam çünkü çocuğunu evlatlık veren insanlar genelde kriminal tipler oluyor. hadi diyelim öyle bir şey yok yine de insan çocuğunu durduk yere evlatlık vermez. o denklemde muhakkak bir gariplik, sıkıntı vardır.

aile olmak genetikle değil emekle inşa edilir. senelerce beni büyütmüş ailemle gayet mutlu hayatıma devam ederim. seneler sonra sözde evladını arayan anne-babalarda da tek motivasyonun ben yaşlandım bu enayi bana baksın kurnazlığı olduğunu düşünüyorum.

umurumda bile olmazdı...........

biyolojik ailemi sadece genetik konularına meraklı olduğum için öğrenirdim ama sanmıyorum tanışmazdım.

ne biçim bir sözlük başlığı! 15. yüzyıldan kalma konular hakkında.. *

- labaratuvar faresi miyim ben ya?
- bizi bul mu yazıyor boynuma asılı muskada?
- aranıp bulunmak için mi evlatlık vermişler? ( insan bir evlatlık sözleşmesini araştırır önce )

bir gün de evlatlık verdiğiniz çocuğunuzu geri ister miydiniz diye sorun insanlara.
kafasını yediğiniz yetmedi mi şu çocuk milletinin!?
zaten yarım akıllılar..