hiçbir şeyin eski tadının kalmaması

geri getirme gücüne sahip olmadığımız geçmişin gözümüze daha hoş görünmesinden kaynaklanır. geçmişe dönmek imkansızdır imkânsızlık, mümkün olan tüm güzelliklerin cazibesini üstünde toplar.

toparlanmak ve güçlü durmak zorundayız ki güçsüzlerin ve gücünü kaybetmişlerin yanında durabilelim.

hepimizin tadı yok fakat çabalamak zorundayız.

ben bitse de gitsek olarak bakıyorum artık. ileride fikrim ve ruh halim umarım değişir, kendime zerre tahammülüm kalmadı

robota dönüşen canlı nasıl keyif alabilir ki. bu yüzden meşguliyetlerimize farklılık katmak gerek.

neredeyse herkes maddi geçim konusundan, belli bir kesim de sevgi, insani ilişkilerinden muzdarip.

maaşlar ve yaşam koşulları ele alındığında gerçekten yetmeyen para, mutlu olunamayan hayatlar fazlasıyla mevcut. buna dahil olmayanlar, diğerlerinden sadece biraz daha şanslı ve başarılı.

çalışma hayatında olan, önünde daha kat edilecek uzun yollar olan bireyler için yaşam konusu varoluşsal sancılarını yaşatmaktan kaçınmıyor.

işte tüm bu süreç içerisinde attığımız adımlar da ki kendimize olan inancımız, hedefte ki kararlılığımız, sabırlı ve motive oluşumuz tüm şansımızı belirlemede birer etken faktörü. gün, 24 saat dönence de her seferinde yeniden başlıyor ve nefes aldığımız süre müddetçe zaman bizim için işliyor. durmadan sayan bu zaman dilimine karşı "keyif alamıyorum" diye karanlık bir yola doğru sürüklenip, enerjimizi düşürmek yerine hareketlerimiz de bir takım değişiklikler yapmak daha sağlıklı olacak.

domatesi birinci sıraya yazdığım gerçekliktir.

bıkkınlık ve heves yoksunluğu.

kisisel sorunlarımız ,acılarımız ayrı

ülkenin tadı kalmadi asıl gercek bu

cebinde harcayacak parasi olan da olmayan da calisan da calisamayan da mutsuz
eski turkiye deyip aşağılıyor ya malum kişiler ben o eski turkiye ye kurban olurum .
biri gelip gonderiyorum seni o ozledigin turkiye'ye dese her seyi birakir geride biraktigim o yıllara giderim

dunyanin en mukemmel ulkesi degildik dogru yolsuzluk ,hirsizlik,teror ,ekonomik krizler vesaire tonla sorunumuz vardi ama sokaga ciktiginizda mutlu insanlar gorebilirdik
simdi en guzel eglence yerine gidin bakin insanların ruhları cekilmiş gibi duruyor.

insanlarımızın ruhları ölmüş neyin tadı kalsın?

dünya misafirliğinin kısasının makbul olduğuna dair bir delil. oldu o zaman biz yavaştan kalkalım artık.

hiç bir şey artık tat vermiyor nedense sorsan depresyon derler alakası yok bunlar hep bir şeylerden kısmaktan devamlı aynı şeyleri tekrar etmekten...

2010' lu yıllardan sonra bir şeyler bozdu

zamanla alakalı kişi eylemidir, tat duygusu yaş alınca eksilen bir histir zira.
evvelden çizgi film seyrederken hoşnut olan bir kimse, bir yaştan sonra haber bültenlerini izlemeye başlamaktadır.
her yaş bir eşiktir kişiye göre.
30 yaşında ergenliğe giren bir kişi olarak söylüyorum bunu.
35 yaşında gerçeklerin farkına vardığımı zannederken, 40 yaşımda o farkındalığın alakasız bir düşünce olduğuna inanan birisiyim, 45 yaş eski 35 yaş gibi yolun yarısı ediyor belki de.
noktalama işaretlerine bile dikkat ediyorum artık.
devrik cümleleri kuruyorum inadına,
"bugüne kadar düzenli yaşadım da ne oldu sanki" dercesine.
evgeny grinko dinlemeden yazamıyorum asla.
"asla evgeny grinko dinlemeden yazamıyorum" demem gerektiğini bilmeme rağmen.
tadım da kalmadı tuzum da artık.her gelen bohçasıyla geliyor ama bende bırakıyor bohçasını,
her gelen mi dedim. gelen 3 tü zaten ömrümde, giderken kaç kişiydiler onları bile hesaplayamıyorum.
3 ü de ben belirledim kendimce, belki 1 di aslında.
kalmadı tadım tuzum. eski tadı da kalmadı zaten. ne işin ne gücün. hatta hiçbir şeyin.
varın siz düşünün, herşeyden memnun olan ben bunu söylüyorken.

hiçbir şeyin tadı tuzu kalmadı artık…ne sevgi eskisi gibi içten,ne dostluk omuz omuza,ne aşk yürekten.
güven dediğin bir rüzgâr, esti mi yok oluyor. çalışmanın anlamı yorgunluk, birliğin dirliğin anlamı ise kelimelerde asılı kalmış bir hatıra…
memleket desen… içim burkuluyor. paylaşmak bile içten değil artık; herkes kendine, herkes kendi yangınında.
ve ben…
bütün bunların içinde, sessizce eksiliyorum…

yemin ederim her şeyin tadı bozuldu. çocukken yediğim ekmek bile başka kokardı. şimdi marketten aldığım ekmek, ısırınca ben glutenim, beni anlamaya çalış diyor resmen. o da terapiye gitmiş belli.

eskiden çay demlemek bir sanattı. şimdi herkes bitki çayı diye kaynamış ot içiyor. limon otlu, zencefilli, kekikli… yahu ben hasta değilim ki sadece eski tadı arıyorum çayın yanında da artık o eski bisküviler yok, hepsi fit olmuş. kalori sayıyorlar sanki kaloriler tükenince ölecekler.

televizyon programları da değişti. eskiden sabah kuşağında mutfakta kim ne pişiriyor vardı, şimdi kim kimi pişiriyor diye reality show var.

aşklar bile tatsız. eskiden sevgili kavga ederdi, trip atardı, sonra barışılırdı. şimdi whatsapp’ta görüldü 13:47 yazıyor, ilişki bitiyor. bir emojiyle aşk mezara giriyor.

meyveler bile sanki depresyonda. karpuz eskiden çatlayarak açılırdı, şimdi bıçak değince of gene mi ben diyor gibi bir hali var. domatesin içinden sulu bir hüzün akıyor.

ben de her sabah kahvemi yudumlarken düşünüyorum: “acaba ben mi değiştim, yoksa dünya mı bozuldu?”
sonra kahvenin üstünde köpük bile kalmayınca cevabı buluyorum…
evet kardeşim, dünya kesin bozuldu. çünkü ben hala aynı dertle dertleniyorum, ama dertlerin bile artık eski tadı yok.

vay anasına, demek hayatın tadı var…

kalmaz tabi. içtiğimiz sudan soluğumuz havaya yediğimiz ekmeğe kadar her şeyimiz zehirli. dünya yaşayan her şeye düşman bir oluşumun elinde rehin durumda.

parali ayak takimina usaklik etmek icin sehirlere toplanip donusturulen ve ici bosaltilan, sahte bolluk hissiyatiyla da uyutulan avam'in uyanis hikayesi.

her zaman yakininizda oldugunu dusundugunuz degerleri ve insanlari, arkanizi dondugunuzde bir bir yitirince siginacak yeni liman ararsiniz, ancak yakinda o da mumkun olmayacak.

olan biteni kabullenmek en buyuk acizliktir. ınsani diri tutan umut ve intikam duygusudur.

gerçekten hiçbir şeyin tadı yok

çipi taktırdım eve geldim yatıyorum babam yeni ses sistemi almış .
bol bol eski tadım yok duruldum şarkısını axar dinlerdim . aklıma geldi başlığı okuyunca .