fight club

ilk başlarda dövüş filmi zannettiğim için izlemediğim, izlediğim zaman ise hayran kaldığım yapım.
derin ve felsefi bir filmdir çoğu filme kıyasla. ders niteliğinde izletilmeli ve yorumlanmalı; öyle ki her gün farklı bir şekilde yorumlanabilir.

harikulade bi film. şahane. müthiş. bayağı iyi. çok çok iyi.
bu şaheserle ilgili benim içimi en çok acıtan sabun ve dövüş temalı film olarak yorum yapılması. çıldırıyorum abi. filmin sabunla alakası yok. adamlar sabuna takmış kafayı. evet dövüşüyorlar ama sadece dövüşmüyorlar, filme bütün olarak bakın gözünüzü seveyim ya. bu tarz yorum yapanların eline öpücük kondurmak istiyorum.*

ayrıca çok seksi bi film. üffff yani felfena olabiliyo insan izlerken. brad pitt, edward norton, helena bonham carter gibi süper oyuncuların süper karakterleri canlandırdığı süpper film. bak bu kadar övüyorum yani izlemediysen git izle, hastası olacaksın.
hele o replikleri...omaygat yani cizıs kırayst yani abi of of.

filmin künyesini bırakıp uzayayım.
chuck palahniuk tarafından aynı adlı romandan uyarlanmış, david fincher yönetmenliğinde 1999 yılında vizyona girmiş kült filmdir. sistemi eleştiren oldukça cesur, fena ters köşe, hacışakir sabunu kokulu mis gibi film.

harika bir film başyapıt. size ufak bir sorum olacak internette filmi izlerken anlık tyler durden karakterini gösteriyorlardı bu 25. kare olayı filan yanılmıyorsam sizde farkettinizmi ?

kaç kere izlesem de her işleyişimde farklı bir tat aldığım bazı boyutları,duvarları aşmış brat pitt ve edward norton'un başrollerini paylaştığı efsane david fincher filmi.sinemanın kültlerindendir

tyler durden karakteri diyor ya


film sahne sahne güzel de bu replik başka bir türlü.

deponun sahibinin geldiği sahnede kendi kendine vuruyor kendini dövdürüyor o sahnede etkili. mafya adam bakıyor lan nasıl bir psikopata denk geldik diye.

brad pitt in en iyi filmi bu bence . tam bir serseri oyuncu tipi .

baş yapıt olan filmlerden biridir benim nezdimde. filmin sonuna kadar nedir ne değildir çözemiyorsunuz. uykusuzluk çeken karakterin , kendisinin zıttı bir karakterle arkadaşlığını konu alır. bu arkadaşlık öyle bir boyuta gelir ki, sonunda sadece erkeklerin katıldığı ve deşarj oldukları dövüş kulübünü yaratırlar. güzel senaryolu filmler hep risklidir. her şey güzeldir, ışıklandırma kötüdür. veya her şey mükemmeldir ama oyunculuklar eğretidir. bana göre her şeyin mükemmel uyum içinde olduğu ender filmlerdendir.

chuck palahniuk'un yazdığı kitaptan uyarlanan kişilik bozukluğu yaşayan bir adamın içindeki diğer kişinin anarşist ruhunu anlatan filmdir.

hem filmini hem kitabını bitirmiş birisi olarak kitabın filmden daha enteresan bittiğini söyleyebilirim.

genç yaşlarda izlenmesi gereken filmlerden biri, sistemi ve çalışma prensiplerini genel hatlarıyla anlatan, alt metninde son derece felsefik olan ve insanın aslında neye ihtiyacı neye olmadığını az da olsa gösterebilen baş yapıtlardan biri ki oyuncuların kalitesini ve performanslarını saymıyorum bile.

"lanet olsun bütün bir nesil benzin pompalıyor."
klasik ve arkadaşlarımla taklidini yapıp çok güldüğümüz bir repliktir.

fight club kült, izlenmesi gereken etkileyici, düşündürücü ve derin bir filmdir. ama hani çok da derin değildir yani demek istediğim sizi sıkmaz ya da zorlamaz lisede veya ortaokul sonlarındaysanız izler ve yettiği kadar analiz yapabilirsiniz.

ama her izlediğinizde ayrı bir etkiler diye düşünüyorum. tek seferlik bir film değildir bence. ben filmi izledikten bir ay sonra tekrar izledim üzerinden 1 sene geçtikten sonra bir daha izledim. en son da dershanede ders bittikten sonra arkadaşlarla izledik. sonra bir arkadaşımla tanıştım gün-gün üst üste 3-4 defa izlemiş gerekli-gereksiz tüm detaylar ilgisini çektiği için. çünkü ince işlenmiş ve dehalar tarafından yazılıp oynanmış gördüğü yoğun ilgiyi kat be kat hak eden filmdir

kültür emperyalizminin en güçlü örneği budur.

sistem eleştirisi yapıyor diye güzel yurdumun konudan bihaber yaşayan, aklı havada, şovenist sinema izleyicisini akın akın kendine çekmiş. kültür emperyalizminin yayılmasında benim saf vatandaşımı kendi silahıyla vurmuştur. film olarak bakınca gayet de güzel bir kurgu ve şahane twistleri vardır ama filmin sponsoru starbucks'tır. sinema endüstrisi kapital kahve zinciriyle kol kola bizi tuzağa çekmekte ama ne hikmetse sadece türk insanı bu durumu inkar etmektedir. hala da bu filmin sistem eleştirisi yaptığına inanırlar. çizgi romanı eleştirel anlamda iyidir ama filmi karl max'ın evini müze yapıp oyuncaklarını satmak kadar başarılıdır.

marla singer çok önemli bir karakterdir.

tyler kadın karakterle sevişirken dahi, aşağıda işine gücüne bakan bizlerin başına molozlar düşer. tyler burada "kadınla sevişebilen erkek" olarak, ufak ufak artislenmeye başlar.

tyler bir lümpendir. azıcık gözü açık bir erkek, tyler'in ne halt olduğunu, eşşek sudan gelinceye kadar da dövülse akıllanmayacak bir haydut olduğunu anlar. marla singer'da keza öyle.

tabii, erkek ortamı, "kadınla sevişebilen erkek" ağabeyinden öğüt almayı bekleyen gençler ile, yetişkin gibi muamele görmeyen bilimum erkek doludur. bu ağabey, ne haltlar yediğini, ballandıra ballandıra anlatır. hiç utanmadan, aynaya bakmadan, kendi meymenetsiz haline bakmadan anlatır. bu çocuklar ya da koca adamlar da bir şekilde bu şerefsizin etkisi altına girerler.

başkasınınki ile gerdeğe girilmez beyler. bunu sakın unutmayın.

voooooov, vasat, *kindirik falan denmiş. allah çarpar.
kafayı yemişsiniz.
benim için sinema tarihinin gelmiş geçmiş en iyi filmidir.
10 senedir her yılbaşı gecesinden bir gün önce ve bir gün sonra seyrederim.
20 kere dönmüşlüğüm var bu filmi kısaca, ölene dek, çocuklarıma,torumlarıma kadar.

hakkında abartılı güzellemeler yapılmış filmdir.

iyi filmdir ama gelmiş geçmiş en iyi film değildir. gerçi gelmiş geçmiş en iyi film diye bir şey var mı? bilmiyorum. fakat kaynağını kitaptan alan, uyarlama filmlerin artılarını salt film hanesine yazmak, hali hazırda salt kendi senaryolarıyla çalışan yönetmenlerin özgünlük sahasına haksızlık gibi geliyor.

filme gelecek olursak,
film kitapla karşılaştırıldığında, aslında kitabın eleştiri hedeflerinden biri olan popüler kültür ürünlerini kullanmaktan kendini alamamış. yüksek bütçeli, gişeye oynayan bir yapım aşaması, şöhretlerinin zirvesinde olan ikonik oyuncular, asla durağanlık içermeyen, ilgiyi canlı tutan aksiyon ivmesi yüksek sekanslar vs.

ancak tüm bunların yanında, kitabın argümanları da dengeli biçimde filme yerleştirilmiş. kusursuz değil ama fena da değil. burada senaryo dönüşümüne de ayrı bir parantez açmak gerekir ki oldukça başarılı.
kitapta, kapitalist üretim sistemi ve tüketim toplumu arasındaki kopukluğun bireylerde yarattığı yabancılaşma ve iç buhran, bir kaybedilmiş kontrol düşüncesini de beraberinde getiriyor. öyle ya, ihtiyaçlarımızdan, zamanımızı nasıl kullanacağımızdan hangi hastalıklara yakalanacağımıza kadar karar vericilerin bizler olmadığı bir dünya bu.

işte dövüş kulübü, tam da bu noktada insanlara iyi gelen bir alternatif oluyor. dövüş kulübü, her şeyiyle bünyesinde sizin de olduğunuz bir topluluk tarafından şekillendiriliyor. dayak yemeniz veya dayak atmanız, sadece canınızın yanması nispetinde fark eden bir şey. önemli olan, sonucun ne olduğu değil, kontrolün her şeyiyle sizde olduğu bir süreç olması, sizin de şartların herkes için eşit olduğu bu kontrol ve sürecin bir parçası olmanız. anarşist toplum düzeni ilkelerine çok benzeyen ilkelere dayanan bu kulüp, fikirsel temelleriyle filmde biraz geçiştirilmiş. evet, büyük bir kitle ilgisi görüyor ama filme göre, ziyadesiyle sıkılmış insanların rafting ya da dağcılık kulüplerine benzer, heyecan ve adrenalin arayışının bir sonucu gibi duruyor. kulüple ilgili sahneler de zaten brad abimiz ve diğer figüran kardeşlerin baklavalarını gösterme vesilesinden fazlasını içermiyor.

tabii, kitabın şöhretiyle filmin şöhreti deveyle cüce olunca, insanlar da haliyle karşılarında, hem görsel zevki yüksek hem de alt metni ve fikirleriyle zengin bir film görüyorlar.

1895'te doğan sinemanın şimdiye kadarki en başarılı çocuğudur. david fincher bu filmde bir kitaptan film yapmanın dersini vermiştir; daha sonra gone girl filminde de bu başarısını pekiştirdi zaten. kadrosunda edward norton, brad pitt, helena bonham carter yer almaktadır. film 25. kareleriyle, telefon kulübesindeki o ince ayrıntısıyla, edward norton'ın eski sevgilisine yaptığı göndermeyle kendi sanatının kuralları içinde kalarak kendi sanatını, yani sinemayı oyuncağı etmiştir.

türkçesi dövüş kulübü olan film. bir kadın olarak bir dövüş filmi olmasına rağmen çok beğendiğim film. içinde kapitalist sisteme göndermeler yapsa da genel olarak kişinin kendiyle olan kavgasını, korkularını, isteklerini, yapamadıklarını, kendi farkında olmadan çevresine davranışını üçüncü bir gözden görüyormuşçasına kişiye gösteren on da on bir film.
film aslında hayattan kesitler sunarken kendini sorgulamana da olanak sağlıyor. kendin de eksik gördüğün bir şeyi başkalarında gördüğünde hayalini kurarsın bende böyle olsam diye. eğer ki o hayale fazla odaklanırsan yani olmak istediğin kişiye bir süre sonra oymuş gibi davranmaya başlarsın ancak bunun farkında olmazsın.
işte filmdeki konuda bu şekilde gelişiyor tyler durdenaslında başrolün ta kendisi. yani hayalinde kurduğu karakter kişilik bozukluğunun etkisiyle tyler durdenkarşısında ki biri olduğunu sanmasına sebep olurken, aslında her şeyi kendisi yapıyor .mesela şizofreni de beyninin içinde bi arkadaşın olabiliyor onunla konuşup sohbet edebiliyorsun bir hayal den ziyade gerçek bir kişilik gibi. bu filmde de izlediğimiz şey bu aslında. kişinin içinde barındırdığı ama asla yapamadığı, hayallerini veya yapmak istediği şeyleri kişilik bozukluğu ile dışa vurumu.


filmle ilgili analizlere bakarken denk gelen bi' testte çıkan sonuç ta ilgi çekiciydi. ekleme olarak dursun kenarda.
sen hangi karaktersin. tyler durden!

başrollerinde edward norton, brad pitt ve helena bonham carter'ın olduğu gerilim/dram türündeki bu film 1999 yılında yayınlandı. bana sorarsanız psikolojik bir film.

yönetmeninin bir filmini izlediğim ve izlediğim incelemelerde bahsi geçince aklıma gelen film. insan ne kadar filmin adı geçince hatırlasa da bir çok şey aklından silinebiliyor. zamanında değer görmese de kendisinden sonra gelen filmlere etmi eden filmlerden biri. ilk izlemede biraz kafa karıştıran cinsten olsa da kaliteli bir film. çok güzel olduğunu söyleyerek izleme tavsiyesi ile iyi seyirler dilerim.

yeraltı edebiyatının en keskin ve güçlü romanlarından olan dövüş kulübü adlı protesto mahiyetli romanla adını duyurmuş chuck palahniuk 'un aynı adlı kitabından uyarlanan film , gerek kurgusal yönü gerekse konusu gerekse de ağızları açık bırakan ters köşe finali ve müziği ile efsane tanımının beyazperdede hasıl olmuş halidir.gişe rekortmeni filmin yönetmeni ise seven(1995) , benjamin button'un tuhaf hikayesi (2008),ve zodiac(2007) gibi ultra süper yapımların yönetmen david fincher'dır.bu kült filmin başröllerinde ise edward norton ve yakışıklı aktör brad pitt yer alırken bu iki yakışıklı oyuncuya da ingiliz asıllı oyuncu helena bonham carter eşlik etmekte.filmin konusu ise şöyle;
kahramanımız jack oldukça yeknesak tekdüze ,sıkıcı bir yaşam sürmektedir.. jack bu bunaltıcı yaşamında sürekli depresiflik ve uykusuzluk belasıyla boğuşmaktadır.. kanser olmamasına rağmen depresyon ve uykusuzluk sorunun üstesinden gelmek için ve kendisine moral depolamak adına kanser hastalarına psikolojik destek veren terapi gruplarına katılır. bu moral gruplarından birinde, marla singer adlı esrarengiz ve isyankar ruhlu bir kadınla tanışır. marla ile olan ilişkisi oldukça karmaşık ve tuhaf bir hal alır.bunun yanında garip bir tesadüfle hayatına giren tyler durden adlı karizma abidesi gizemli bir adamın dokunuşu ile yaşamı monotonluğun dışında sıradışı ,renkli ve bol aksiyonlu bir hal alır.fakat jack kendini bekleyen kötü sürprizden haberdar değildir.

underrated 1 film. sözlükte bilen birilerinin olmasına <şaşırdım>.
boksa başladım bu film sayesinde ve asgari ücretli işimden ayrıldım çünkü erkekliğim zedeleniyordu.
kural 1 kimseye dövüş kulübünden <bahsetme>
!!!

bir david fincher filmidir.

filmin senaryosunu jim uhls yazmıştır. senaryo chuck palahniuk'un aynı isimli romanından uyarlanmıştır. aslında bu roman da filmle birlikte popülaritesini artırmıştır.

filmde brad pitt, edward norton, helena bonham carter, meat loaf, zach grenier, david lee smith ve jared leto rol almıştır. film imdb top 250'de kendine hala yer bulmaya devam etse de oscar ödüllerinde sadece bir adaylık kazanabilmiştir.

chuck palahniuk kendini bozana kadar gözümde büyük bir adamdı. artık şüpheliyim bu konuda. david fincher konusunda ise pek şüphem yok. büyük adamdır. ikisi bir araya gelince de ortaya çok iyi bir iş çıkmış elbette.

bu filmi sinemada izlemedim. çünkü o zamanlar kitabı da henüz okumamıştım. dolayısıyla öyle vurdulu kırdılı film izlemek istemedim. meğer ne çok yanılmışım.

uçak yolculukları ile hayatını sürdüren anlatıcı bu yolculuklardan birinde tyler durden adındaki egzantirik bir adamla karşılaşır ve hayatı değişir. çünkü ilk kuralı hakkında konuşmamak olan dövüş kulüpleri kurulmaya başlar.

güzel filmdir ve ilk kurala uygun olarak dövüş kulübü hakkında konuşmayacağım.