garip fobiler

tavuk , tam kapanmamış olan kapı ya da dolap kapağı , karşılıklı yerleştirilmiş aynalar .

kulağıma kulağakaçan girer diye çok korkuyorum. *

yalnız 'kalamama' korkusu. kişisel alanıma, kendimle baş başa kalıp sakince vakit geçirmeye o kadar düşkünüm ki yalnızlık beni korkutmuyor aksine mutlu ediyor. sürekli tepemde birilerinin olmasından, hiçbir zaman tamamen yalnız kalamamaktan çok korkuyorum.

genelde kişiye özel fobilerdir. bir fobi binlerce insanı etkiliyorsa bize garip görünebilir ama o artık normaldir. çoğunluğu küçüklükte edinilir ya da yaşanır. mesela bir arkadaşımın küçükken aids olma fobisi vardı.

karanlıkta duvara kafamı geçirme fobisi. *
odama giden koridor uzun bir koridor ve herkes o sırada odalarına geçmiş,her yer karanlıktı. bende mutfaktan odama yürüyordum ve aynı anda babama laf yetiştirmeye çalışıyordum. tabii küt diye geçirdim kafayı duvara *. o gün bugündür karanlıkta yürüyorsam kafamı hep geriye çeker duvarlara dokuna dokuna yürürüm.

düdüklü tencere fobisi
palyaço fobisi(bkz: koulrofobi)

karayip korsanlarından kalma biraz benimkisi aşırı derin denize girince kraken gibi bir canlı beni aşağı çekip öldürecekmiş gibi hissediyorum

ıt filmi yüzünden palyaço fobisi havalı adını bilmiyorum.

27 yıldır mersin'de yaşıyoruz; hâlen deniz ve havuzdan korkarım. kedigillerden mi geliyorum diyecem ama hamam böcekleri görünce de çıldırıyorum, bir de şu eski kara tahtalara tırnak, kırık tebeşir sürülünce çıkan ses ve de tırnak çarşafa, bir şeye takılıp tüyleri diken diken eder, bende çok var bunlardan.

evde yalnız iken duşta ayağımın kayarak düşmem sonucu uzun süre kimse tarafından farkedilememek. bulunduğumda ise kan içinde ve çırılçıplak oluşum....

banyoda gözüme şampuan girmesi sonucu etrafı görememek ve bir katil tarafından öldürülmek. niye böyle saçma bir düşüncem var inanın bilmiyorum, halbuki izlediğim korku filmi sayısı 2'yi geçmez.

ranzanın üst katı ...

yıllardır sahip olduğum korkudur.

bu korkunun latince bir adı var mı bilmiyorum, başkaları da aynı korkuya sahip mi onu da bilmiyorum ama ben de “ geç uyanma korkusu” var.

her zaman aniden saat altı olmadan uyanmamın nedeni bu. bu iyi bir şey de olabilir çünkü güne erken başlayınca zaman sıkıntısı yaşamıyor. 18 - 19 saatiniz olunca istediğiniz her şeye zaman ayırabiliyorsunuz.

korkunun nasıl bir şey olduğuna gelince; ben sabah uyuyakalırsam, ya da bir şekilde geç bir saatte uyanırsam sanki uyandığımda çok kötü şeyler olmuş olacak gibi geliyor bana. bir uyanacağım ve telefonumda 3400 arama olacak, seni uyandıramadık o yüzden moritanya’da iç savaş çıktı, sen uyanmayınca biz de 29 ilkokul çocuğunun idamını onayladık gibi.

ya da uyuyakalırsam bütün dünya çok eğlenecek, tarihi olaylara tanıklık edecek, toplanıp başka bir gezegene gidecek gibi geliyor. başucumda bir not bulacağım:
“ uyandırmaya kıyamadık, biz neptün’e koloni kurmaya gidiyoruz, sen de kahvaltını yap gel.”

çok korkunç bence, o yüzden herkesten önce uyanıp bekliyorum.

nedendir bilmem kabuslarımda sürekli beni birinin kaçırmaya çalıştığını görürüm. psikoloji okudum ancak ben açıklayamadım. açıklayabilenleri bekliyorum.

ev tamamen karanlıkken evde yürümeye korkuyorum... arkamdan biri kovalıyor gibi ya da köşeyi döndüğüm de üstüme birisi atlayacak gibi. duş alırken de aynı, gözümü kapattığım da arkadan biri saldıracak sanki...*

sürekli boynum kırılacak diye bir korku hissediyorum. yatakta sağa sola dönerken falan aşırı yavaş dönüyorum ki boynum kırılıp ölmeyeyim.

çocukken tuvalet penceresinden korkardım. binanın içine açılıyordu. orada yaratıklar var sanıyordum.

tuvaletin içinden bir yılan veya canavar çıkacak ve özel bölgemi ısıracak korkusu.

gece su içmeye gittikten sonra suyu içip geri dönerken ışığı kapatıp arkandan canavar kovaladığımı düşünüp hızlıca odana gitmek.

araba almak istiyorum ama noter,kasko , sigorta, arıza gibi durumlarla nasıl başa çıkacağımı bilmediğim için korkudan alamıyorum.evet şu an en büyük korkum bu.