gelecek kaygısı

coğrafyasal etmenler.

aslında her şey bizim elimizde, gelecek kaygısıyla üzülüp ağlayacağımıza, artık bizim bir şeyler yapmamız lazım. z kuşağı biziz her şeyi bizden bekliyorlar. bireylere itiraz etmeyi bilmemiz lazım. okumak yerine ünlü(tiktok) olmayı, bilim yerine cehaleti seçersek elbette gelecek kaygısı yasariz.

gelecekle ilgili beklentiler bireyle ilgili olmalıyken şuan coğrafyamızın bitki örtüsü olmuştur.

gençlerin en büyük sıkıntısı.

bu okul bitmeyecek bitse de bir cacık olunamayacak gibi diyerek ikinci üniversite ve zengin koca yol ayrımında kaybolunan yoldur. çıkış yolu zamanla belli olacaktır ama o zaman asla gelmiyordur. asla.

sürekli içimde güdülen kaygı

gün iyibariyle şimdiki zaman kaygısına 5 kalaya gelmiş endişe çeşidir.
yakında çok şükür kaygısı, endişesi kalmaz, gelecek mi o ne ki? gelecek ne ara la bizim coğrafyada kıvamını alır. önce bugün postu deldirmiycen ki, yarından korkasın

su akar, yolunu bulur kıvamına geçip arkada bıraktığım kaygıdır.

bi şekilde çark dönüyor işte

ne zaman bu kaygıyla dolsa içim "beni yaratan elbet yolumu gösterir" diyorum. bi rahatlama geliyor.

maalesef sonuna kadar yaşadığım durumdur. lise ve üniversite olarak iki ayrı sağlık alanından mezun olmama rağmen (üstelik biri hemşirelik) deli gibi çabalasam da 1.5 yıldır iş bulamıyorum. bir yandan da aile baskısı, sanki işi ben bulmak istemiyormuşum, sanki onlara yük oluyormuşum, bu yüzden benden nefret ediyorlarmış gibi hissettirmeleri gerçekten çok zor. yaşamak bu değil bence. bu olmamalı.

ara ara beliren kaygı.

3 kutu amsterdam, 1 paket winston slender blue 83 lira. ortalama bi insan ömrünü baz alırsam 30-40 yıl daha yaşarım. tabii bu ülkedekine yaşamak denirse.

geleceğimi hiç parlak göremiyorum bu ülkede nolacak bilmiyorum eğitim sistemi berbat adalet yok evlenenelim desek para yok napacağız biz ölelim mi? ölmemizi mi istiyorlar?

geleceği yaşamadık ama kaygısını hep yaşadık yaşıyoruz.

gelecekteki belirsizlik sizi endişelendirebilir ancak, geleceğinizi planlamak için yapıcı adımlar atarak bunu yönetebilirsiniz. hayatınız belki bu planı takip etmeyebilir ancak gelecek için bir plan yapmak, gelecekle ilgili endişenizi yönetmede olumlu bir adımdır.

hedefler, bir görevi yerine getirmeniz veya karar vermeniz gereken anda daha hızlı hareket etmemize yardımcı olur.

gelecekteki daha geniş bir zaman dilimi aynı anda çok fazla ihtimal yerine, küçük dilimlere odaklanmak belirlediğiniz hedef için gerekli kaç aksiyonun kaldığını teyit etmek sizi kaygıdan ziyade aksiyonlara yönlendirecektir.

bu şekilde ilerlemek ilgili hedefe ulaşmak için gereken adımları araştırmayı ve düşünmeyi beraberinde getirir. hedefsiz kişiler gelecek kaygısını daha çok yaşarlar.

bu nedenle hedef belirlemek ve bir yol haritası oluşturmak için bazı adımları takip etmek kaygıyı azaltır.

belirlediğiniz hedefleri yazıya dökmek de gelecek kaygısının önüne geçmede işlevsel olabilir. gelecek için bir yol haritasını görselleştirme; ve bunu değişen durumlara göre uyarlamak da belirsizliği daha çok kucaklamanızı sağlayacaktır

üniversiteye kadar peşimi bırakmayan lanet kaygı. biraz plan,sabır ve inat ile üstünden takla atarak aştım.

düşünmeyince var olmayan kaygı. günlük planlar yaparak bu kaygının önüne geçiyorum.

20 sene önce bizzat kendim için yaşadığım; şimdi ise gelecek nesiller için yaşadığım; yarının belirsiz olma durumu.

maalesef ülkemizde kişilerin üzerine çok fazla misyon yükleniyor, bu da beraberinde gelecek kaygısının oluşmasına neden oluyor. eğitim sistemi zaten başlı başına fecaat, daha ilkokulda yarışa sokuyoruz çocukları, sonra o sınav, bu sınav, hayatları boyunca belki de hiç kullanmayacakları gereksiz bilgiler de cabası. sırf üniversiteye girebilmek adına yazılan/seçilen bölümler, sonrasında mutsuz hayatlar, bir de üzerine işsizlik veya aradığını bulamama girince; bir sonraki gün için insanın ne isteği kalıyor ne de umudu.

dünya'da böyle deli (bkz: putin) liderler olduğu sürece asla dinmeyecek olan kaos beklentisi hali