gerçek aşkın tanımı

genclik eninde sonunda bir gün gelir kaybolur.güzellik de öyle.bir gün gelip de zor durumlarda kaldiginizda kayitsiz şartsız,ama'sız yaninda durabilen kisi,sizin her halinizi bilen ve kabul eden bir kişi varsa bu aşktır.bosverin süslü tanimlari hepsi gelir gecer ama vefa,sadakat,sevgi kaybolmaz.

aynı düşü aynı anda iki kişi görüyor olabilir mi, hem de uyumuyorlarkan bile.. cevap evettir ve ona aşk denir..

erkeklerde aşık olduğun kadını cinsellik olarak düşünemezsin. düşünüyorsa o vurucutim elemanıdır. aşık ayağına yatarak avına pusu kuruyordur.

sevgi kütle çekimse aşk kara deliktir.

öncelikle bir fıkra:


yani bazen herkesi memnun edecek bir tanım yapamazsınız. herkes deneyimlediği kadarıyla tanımlar. aşkın tanımı da öyledir.

ahanda budur:

o yokken bile onunla olabilmek.

aşk bir anahtardır. gerçek sevginin anahtarı. aşk kendi başına bir gerçekliktir. gerçek olmayan aşk yoktur zira bu, gerçek olmayan bir gerçeklik var demek kadar çelişkilidir.

karıştırdığımız duygular olabilir, benzettiğimiz duygular olabilir ama hiçbiri aşk değildir.
aşk öfke değildir, hırs, elde etme arzusu, beğenmek, hoşlanmak değildir. aşk sebepler aramak, bulmak değildir.
manasız gibi düşündüren bir çekimdir. zihinlerin, ruhların çekimi. anlam kazandırmaktır sevebileceğin, yolda yürümek isteyeceğin bir ruha. sen idrak edememiş olsan da zihnin idrak etmiştir. onunla yola çıkman gerektiğini zihnin emretmiştir adeta. zihnin, onunla seni buluşturmak için her şeyi yapacak çünkü bu gerçekliğin ta kendisi. bunun adı aşk.

çok mu hoş geldi gözüne karşındaki? çarptı kalbin çılgınlar gibi. aşk bu değil ki. sen beğendin, elde etmek istedin, senin olsun istedin, hayal kurdun o hoşlukla uyuduğunu, uyandığını ve yaşlandığını. yaşlılığını gözünde canlandıramasan bile kurdun işte bir şekilde. bir anlamda kendini güzel bir hikayenin içinde, hoş bir karşı cinsle canlandırmak istedin. bu hikayenin kahramanı olmak istedin. ancak elde ettiğinde artık o da herkes gibiydi senin için. aşk zannettiğin bitmişti. evet çünkü o aşk değildi. o, senin arzu ettiğin hayallerindi sadece.

ama aşk dediğin, tam da kalbine göre olana çekilmen için bir araçtı. tam da zihnine dokunanla yürüyebilmen için bir anahtar. sevdiğin, içine sinen ne varsa onda, sende de aynısı veya benzeri olduğundandı. kendini sevmeyi, onu sevmeyi öğretmek için kimyasal bir olguydu aşk.
onun elinden tutabilmen için bir büyüydü sanki.
iki lafın belini kırabilmen için bir vesileydi. laf lafı açtıkça, aşk tesirini göstermiş demekti. her şey dönüşür. aşk da dönüşecek, kenetlenmiş, çıkarsız, karşılıksız merhamet olacak, saygı olacak ve nihayetinde gerçek sevgiye dönüşecek.

yaşadığımız duygunun aşk olup olmadığının ayrımına varmak için sevgiye dönüşmesini izlemeli, dönüştüğünde ise o gerçek sevginin kıymetini bilmeli.

tek bir soru benim için kritik önem taşıyor;
yaşlandığınızı zihninde canlandırabiliyor musun?

göğüs kafesimin sağ yanı ağrıyor. bir kaç gün önce fena çarpmıştım.

göğüs kafesimin sol yanı da ağrıyor. yıllar önce sana çarpılmıştım.

yürekte sönmeyendir, ne olursa olsun sönmeyendir.

2+2=5

işte budur...

gercek ask, yagmur altinda islanip da semsiye aramamaktir.

lan suan uydurdum cok iyi aforizma oldu

aşk iki kişilik bir düştür, tarafların uyanıkken gördüğü..

duyguların hedefe ulaşmak için hiçbir işe yaramaması. adamı yakması.

insan sevdiğini alamadığı billene eyle gıcık oluy ki.

bunu en iyi sinan canan yapıyor;
"aşk aynı kişiye hem şefkat hem şehvet beslemektir."

bu tanıma kesinlikle katılıyorum. günümüz ilişkileri şehvet üzre kurulduğu için daha en başta altı boş kalıyor.

birine karşı duyduğunuz aşırı merak olabilir. *

sonsuza dek mutlu

inziva olabilir zannımca. elini eteğini çekersin her şeyden, aşkı bulunca, bakmazsın başka şeye, aramazsın başka şeyleri, zevk almazsın başka şeylerden.

büyük aşklara düşenlerin, uzun süre yalnız ve kapalı kaldığını gözlemledim.
bir arkadaşım... ve başka tanıdıklarım.

yaşam ve olayları başka bşr boyutta algıladığınız bir düştür aşk.