gürültü kirliliği

türkiye'de yaşadığımız gösteren muhteşem bir göstergedir. köyünden kalkıp şehre yerleşen kimi halkımızın, şehirde istediğini yapacağını düşünmeleri ile yaptıkları eylemdir. bunun yanında; eskiden beridir şehirde yaşayan bazı alt tabaka, kıro, maço sonradan görme insanların bize dayattığı zulümdür.

özellikle pazar günleri mahalle arasındaki davullu zurnalı evlenme saçmalığı ve sağdan soldan gelen tadilat sesleri sebebiyle oluşan sinir bozucu ve rahatsız edici durumlar bütünü.

bunun inanılmaz bir kombinasyondan oluşan mega versiyonunu yaşıyorum.

1) evin hemen önündeki okul. zaten ayrıntıya gerek yok.
2) apartmanda 2 dairede eş zamanlı tadilat
3) yol çalışması. caddeyi boydan boya kazıyorlar.
4) apartmanın en altındaki oto tamircisi. (şu saatte bile gaz vererek motor öttürüyorlar. anlık yani.)

akıl sağlığımı kaybetmeye başladım. ne işime gücüme konsantre olabiliyorum, ne hobilerime. kulaklık takmaktan sıkıldım artık. sadece gece 11-12 ile sabah 8 arasında sessizlik var.

bıçaklayabilirim birilerini. hatta yarın bıçaklıcam.

başıma gelen bir hadiseden dolayı bağımlılık yaptığına inanıyorum. pandemi zamanı sokağa çıkma yasaklarında sokakların sessizliğinden uyuyamamıştım.

evdekinden korunmak için gürültü önleyici kulaklık kullanarak çözebilecek sorundur.

büyük şehirlerde çok olur küçük ilçelerde asgari seviyesindedir

herkese kendi doğrusunu dayatmaya çalışan insanlar gürültü kirliliği. herkesin doğrusu herkese doğru gelmek zorunda değil.

kocaeli gibi bir şehirde büyüdüğüm için yıllarca maruz kaldığım gürültüydü. özellikle sabaha karşı uyandığınızda herkes uykuda olduğu için insana ait gürültü kalmazdı ortalıkta. ama dünya uğul uğul uğuldardı. fabrika uğultusu hiç susmazdı. gündüz bu fark edilmez ama gecenin geç saatlerinde insanı ürkütürdü. kartepeye gittiğimizde kulaklarımız bayram ederdi. doğanın o harika sesleriyle biraz kendimize gelirdik. geri dönmek istemezdik hiç.

görüntü kirliliğinin kuzenidir. pek sevmem ikisinide.
araç kullanıcılarına (toplu taşıma hariç) günlük her 10 kornaya basıştan sonra para alınacağı söylenirse bu kirlilik %40 azalır. öngörüdür. bir sayısal hesaba dayanmamaktadır.

evvelinde de buna benzer başlıklarda yazmıştım ve her gün buna benzer başlıklara yazabilirim.

bu gürültü kirliliği yüzünden murat kekilli'nin çılgın şarkısının klibindeki gibi deli gömleği giydirilebilirim bir gün ve kendimi sağa sola çarpabilirim.

200 desibel ezan sesinin üstüne yoldan geçen dolmuş boş yola dadadadat dadadadat yapıyor ve bir boş pazar arabalı abla, arabanın sert plastik tekerlekleriyle arabayı kilit taşlı yoldan olabilecek en yüksek sesi çıkartarak geçiyor, boş arabanın tellerinin çıkardığı ses de cabası tekerlek sesinin üstüne. tabii ki bu sırada ambulans geçiyor sirenli sirenli, bir kadın ciyak ciyak ağlayan çocuğuna, ondan daha tiz sesiyle bağırıyor, hemen ardından bir suriyeli dört tekerlekli motoruyla arapça şarkısını çala çala yoldan geçiyor.

bunların hepsi aynı saniyeler içerisinde oluyor. mide bulandırıcı bir kakafoni. bu allahın belası orta doğu coğrafyasında her yer böyle!

araç sesleri buna örnektir.

istanbul'da beni delirtme eşiğine getirmiş iğrenç durum. artık çıldırmama ramak kaldı. evimin önünden kartal-kadıköy dolmuşları geçiyor. hayvani motor sesleri, korna sesleri tüm gün devam etmekte. iş yerim turump tower'ın hemen yanında. bütün gün metrobüs motor sesi, trafik, korna sesleri. günde iş yerinin ordan geçen ambulans sayısını ben sayamıyorum artık. hele bir de o ambulans trafiğe takıldıysa dakikalarca o iğrenç siren sesi kafa mikmekte. tam bitti kurtuldum dediğin anda da bir başkası giriyor loopa. iş çıkışı yürüyeyim azcık diyorum. yine aynı benzer sesler. kekoların bazıları son ses müzik açıp geçiyor, motorcular hız yapıp motorlarını bağırtıyolar.

toplu taşıma kullandığımda ağlayan zırlayan çocuklar, yüksek sesle görüntülü konuşan dayılar/teyzeler kafa mikiyor. eline gitar alıp iki akor basmayı öğrenebilmiş primatlar tikko tikko sesleriyle saçma sapan şarkı söyleyip para topluyolar falan of. köyüme göçesim geliyor her gün. sonra da diyolar ki napoleon neden bu kadar çok içiyor. içerim tabi ağküüüğ. tüm gün yol, iş, ülke gündemi, stres ile mikilen beynimi bir de istanbul'un gereksiz fazla gürültüsü öpüyor. içecem elbet.

her kafadan bir ses çıkması, seslerin birbirine karışması
iletişim kirliliği olarak bilinir.

geri kalmışlık belirtisi. kulaktan tecavüze uğrama olayı.

iç anadolu kadın günleri.
her ikili grup kendi arasında muhabbet ediyor.
yok böyle bir gürültü kirliliği.

ezan.

motosiklet seslerini hiç ama hiç sevemiyorum, özellikle bazen adını dahi bilmediğim, adıyla hiç de ilgilenmediğim şeyler mi ne takıyorlar. sonra daha da bir ses çıkıyor o motosikletlerden. şuan bunu yazarken dahi balkonun önünde oturmam sebebiyledir, bir motosiklet sesi duydum. ben yazıyı bitirene kadar ne kadar motosiklet geçtiğini hatırlarsam eğer belirteceğim.

yani ne bileyim hani, zevkler, renkler diyeceğim ancak bu gerçekten toplumu rahatsız eden bir durum ya. eğer bir şey senin dışındaki insanları gürültülü biçimde rahatsız ediyorsa, bu bence diğer insanları karşı yapmış olduğun bir haksızlıktır, bunu yapmamalısın, lütfen yapma yani.

motosiklet kullanan insanlara değil bu sözüm, gerçekten gerekli gereksiz o motosiklet sesini bağırtanlara.

yazıyı bitirene kadar bir motosiklet daha geçti, geçen motosiklet sayısı 2. bir dakika şimdi 3 oldu.

gelişmişlik seviyesinin gösteren bir veri. gürültünün olduğu yerde düşüncenin yeşermeyeceğine inanıyorum. hatta genellikle zenginlerin olduğu yerler çok sessizdir. ses varsa, bu müzikten gelir. ses, sanatın sesidir. gürültünün olduğu yerlerin gelişmişlik seviyesi genellikle düşüktür. schopenhauer'in gürültü konusunda muhteşem bir sözü vardır. o, "insanın dayanabileceği gürültü miktarıyla zihinsel yetileri arasında ters orantı vardır." demiştir. şahsen mantıklı buluyorum.

ses kirliliği desek daha doğru bir kullanım olur. kesintisi olmayan araç ve insan gürültüsü şehir yaşamının olmazsa olmazı, ama bir yandan da insanı hasta edebilecek bir faktör. kaliteli yaşamı etkiliyor ve takıntı yapacak duruma getirebiliyor. ses yoğunluğunun eksik olmadığı işlek ve merkezi bir adreste ikamet ediliyorsa, sıcak havada serinlemek için veya ev ortamını havalandırmak için camlar açıldığı zaman işitilen çok yüksek ve agresif gürültüye , 10 dakika bile tahammül edilemiyor. bu ses dalgalanmaları bazen 80, bazen 90, bazen 100 desibele ulaşabiliyor. çağdaş yaşamın en büyük sorunu da beraberinde yoğun gürültüyü de getirmesi. kent yaşamında yeşil alanların bu yüzden önemi çok fazla, doğa burada tampon vazifesi görebiliyor ve doğanın da elinden ancak bu kadarı gelebiliyor.

temizlemesi zordur