hap yutamamak

çiğneme tableti daha fazla zorluk verir ilacı alırken.
(bkz: lamictal)

çocukluktan beri muzdarip olduğum sorundu bu.

doktorlar tarafından bile şımarıklık olarak görülüyordu bu durum. hiç olmazsa bazı doktorlar tarafından diyelim. hap yutamıyorum şurup yazar mısınız dediğim zaman panikle beyaz kod veriyorlardı. hatta bizzat hastane polisinin beni alıp kabataş meydanına götürüp çığlıklar eşliğinde zincirlemişliği vardır. üstüme şuruplar döküp ellerimi arkadan bağlayıp üstü çıplak deri eldivenli 40-50 kediye kuşa yalattılar beni. çok utanıyorum, lütfen öyle bakmayın.

eski erkek arkadaşım bir gün hap yutamıyor olmamı bağırsaklardan kaynaklı bir sorun olarak görmüştü. benim bu tür konularda takıntılı olup kesinlikle kabul etmiyor olmam nedenli adam uzman görüşünü korkmadan belirtemiyordu ama ucundan kıyısından bilgiyi veriyordu. çocukken bağırsaklarımda yarattığı rahatsızlık hissi nedeniyle kendimi hap yutamadığıma inandırmış olabilirdim ona göre.

o bu görüşü sunduktan sanıyorum 2 sene sonra üzerine düşündüm. belki 1.5 sene. çocukluğu düşündüm. karnımın sürekli ağrımasını, günün nerdeyse 16-17 saatinde uykusuz kalmamı, huzursuzluğumu, daha önemlisi doğduktan sonra hiçbir şekilde 1 sene boyunca uyumayıp ağlamış olduğumun şikayetinin hâlâ yapılıyor olmasını ve neden çocukken tek tip beslenmeye başladığımı düşündüm, sonuçta kendisine hak verdim. resmen çocukken bağırsaklarımda yarattığı sorunlar nedenli ilaç kullanmayı bırakmıştım ve kendimi korktuğuma inandırmıştım. buralarda ise kendisini çok öpüyorum, hep nokta atışı tespitler yapıyordun minik poğaçam.

ben bu durumu anlayınca ne oldu? hapı ağzıma attım ve şak diye yuttum. hatta pozitif çıkınca intihar eder gibi 8 ilacı birden yuttum. hap dilimin altına kaçmadı, boğulur gibi olmadım, daha önemlisi boğulma korkum olmadı. öyle bir anda hap yutmaya başladım yani.

bu uzun yazının özeti şu bebeksiler. çocukken antibiyotik kullanımı bağırsak florasını bozduysa ve siz de buna bağlı olumsuzluklar yaşadıysanız hap yutmayı bırakmış olabilirsiniz. o yüzden bir an bu durumun bağırsak ile ilgili yaşadığınız bir tartışmanın sonucu olduğunu düşünün ve deneyin. çünkü ben denedim sahiden boğulmuyor insan. ha boğaza takılıyor mu? ben şuncacık ekmeği yutarken ve hatta çoğu zaman tükrüğü ile boğulan bir insan olarak hapı boğazın oraya takmayı başardım. lan dedim sahiden hap yüzünden ölüyorum bu nasıl iş diye bile düşündüm ama su içtim ve çok ilginç bir şey oldu. hap su ile birlikte oradan kaydı gitti.

inanılmaz bir bilgi değil mi? bence öyle. öpüyorum hepimizi.

not: bazı ilaçları kırıp içmek çok ciddi sorunlar beraberinde getiriyormuş. öyle şeyler yapmayın.

art arda 3-4 büyük hap yutmanız gerektiğinde olabilecek bir durum. bende pek gözükmüyor yine de.

hapa öcü muamelesi yapmaktır. iyi niyetini suistimal etmektir.

küçükken kurban bayramında boğazımda şeker kalmıştı sanırım onun etkisiyle üniversiteye filan kadar hap içemedim. su gidiyor hap ağzımda kalıyordu ne salaklıkmışjssh. tek sağlık problemim kansızlık olduğu için o da ileri seviyede olduğu için hap yerine iğne serum tedavisi gördüm senelerce. derken ünide filan uzun çabalar sonucu alıştım içmeye.

çocukken bademciklerim çok şiştiği için kullandığım antibiyotikler yüzünden (özellikle de 1000 mg augmentin sonrası) nefret geldiği için yaşadığım durum.

zaten bademcikler şiş, sıvı şeyler bile zor geçiyor, senden parmak kadar hap yutmanı bekliyorlar.

bir insan doktora iğne yazın diye yalvarır mı? ben yalvardım. üstelik antibiyotik iğnelerin ağrısına, neticemin kevgire dönmesine, morarmasına ve iğne yerlerinin çok acıması sebebiyle oturmakta/yatmakta zorlanmama rağmen.

yine olsa yine iğne tercih ederim.

aneannemin bu durum için bir çözümü vardı.
yoğurdun içine gizliyordu.
kaşıkla yutuyordum.
beynimi kandırıyorduk.

günümüzde insanın başına gelen tatsız psikolojik problemlerden birisi. benimkisi üniversiteye hazırlanırken yaşadığım bir travma ile ortaya çıktı. okula yürürken içmeye çalıştığım ve boğazımda kalan o supradyn hapı yüzünden 4 yıldır çaresiz kalmadıkça hap içemiyorum. bazen başka çare olmasa bile içmediğim de oluyor. tamamen psikolojik ve üstüne gidilmesi durumu çıkmaza sokabilen bir lanet. yaşamayan anlayamaz da bilemez de.

cesaretsizliğin, cibiliyetsizliğin, ödlekliğin, cansevgisinin, mikrobikliğin, uyuzluğun en açık göstergesidir.

çocuksundur, ergensindir anlarım.. 18 yaşını geçen bir insan hala daha hap yutamıyorsa kusura bakmayın ama dayaklıktır. yakın çevremde 34 yaşında biri var. grip olur, hasta olur o hapı bir türlü içmez. sonra da hastalığı herkese bulaştırır...

kardeşinizse evleri ayırın, evleneceğiniz insana da mutlaka hap yutup yutamama sorunu var mı sorun... zaten hal ve hareketlerinden hap yutamadıkları pek bir belli olur bu g.rizekalıların.

ekleme, kararlı insanların derdi değildir. boğulur muyum sorusunu aklından çıkaramayan ödleklerde görülür. psikiyatriste gitsin diyeceğim ama o hapları da içemez ki bu..

psikolojiktir. yazılanlara bakın. özür dileriz hap yutamadığımız için. allah da bizim belamızı versin. ne iğrenç yaratıklarmışız biz.

müptezeller için sıkıntılı bir durumdur.

hapı yoğurdun (meyveli yoğurt tercih ediyordum) içine koyup rahatlıkla yutabilirsiniz. aşırı rahat oluyor. şu an hap ne kadar büyük olursa olsun yutabiliyorum normal bir şekilde ama bir aralar meyveli yoğurt tekniğini kullanırdım, benden başka bunu yapan görmedim ben buldum denebilir ama başka yapan varsa da ruh ikizim galiba lol.

insanı halden hale sokar. bir keresinde hap içemiyorum diye hasta olunca doktora gitmedim. nasılsa bana hap verecek ben de içemeyeceğim diye. o gün bayılmıştım. annemler apar topar götürdüler beni. doktora utana sıkıla ben hap içemiyorum dediğimde doktorun o zaman sana suda eritilenlerden verelim deyip bu durumun çok normal olduğunu söylemesi içimi çok rahatlatmıştı. şimdi burada yalnız olmadığımı bilmek çok iyi.

psikolojik bir durumdur.
ergenlik dönemimde bu bende de vardı. koca koca ilaçlar boğazıma takılırdı, ilaç içmekten nefret ederdim. hastalanmaktan nefret ederdim. ilacı elime alıp yutacağım zaman kan ter içinde kalırdım. sonra kendi kendime psikolojik destek verdim. yemek yerken koca koca lokmaları yutuyorsunda şu minnacık ilacı yutmaktan mı korkuyorsun diye. sonra zamanla bu korkumu aştım artık eşek kadar ilaçta olsa kolaylıkla hop diye yutuveriyorum.

eskiden bende de vardı. çocuk asprini bile yutamazdım. hayatımı mahvetti. zamanla geçti. çözüm için tavsiyem yoğurtla yemeniz veya bir su şişesinin içine atıp şişeyi ağzınıza dayayıp hızla içmeniz (boğulmamaya çalışın)

peki yanlış hapı yutan kişi, 2 kez mi hapı yutmuş oluyor?

(bkz: yanlış hapı yutarken hapı yutmak)

tehlikeye girmemektir yani. hapi yuttum derler ya. espri. evet.