hayatta olmayan bir sanatçının hayranı olmak

(bkz: leonardo da vinci)

en hayran olunası kişiler arasında ön sıralardadır bana göre.

müslüm gürses. hayattayken de hayranıydım. canlı görme şerefine de nail oldum.

ne yapsanız da onu tanıyamaz, tanımlayamaz, anlayamazsınız. bütün kitaplarını okusanız bile bir şeyler eksiktir. beyninizde bir şimşek çakmıştır o sanatçı. ölmeden 5 dakika önce yazdığı şeyleri bile okuyabilirsiniz. ama kendisi yoktur artık. her yerde, her an aklınıza gelir, ölmüş olamaz dersiniz, çünkü ölümsüz gibidir yaşarken, sorularınız vardır ona o sanatçıya soracak, ama cevap verecek kimse yoktur elinizde bir mezardan başka. dünyaya bırakıp gitmiştir bırakabildiği her şeyi. zordur ölen bir sanatçının hayranı olmak. ne heyecanla bekleyeceğiniz imza günleri olacaktır ne de yeni bir kitap, yeni bir şarkı gelecektir ondan. ölmüştür ve sanatını tamamlamıştır sanatçı.

(bkz: küçük iskender)

geçmişimde kalan birini geleceğime taşımak mı... sanatçı sanatını bana çok sevdirmiş olmalı.

hayatta olan birine hayran olmakla farkı yoktur zaten hiçbir şekilde iletişim kuramayacaksınız.

chris cornell'i dünya gözüyle görememiş olmanın üzüntüsü anlamına geliyor benim için.

hayatta olsaydı sıradanlaşırdı.... değil mi?

zordur. artık hiçbir şey üretemeyecek olması, ondan gelecek bir haberin olmaması cidden üzüyor.

dostoyevski yaşasaydı onunla tanışmak için kim rusya'ya gitmezdi ki?

freddie mercury hayranı olarak bu grubun içinde bulunuyorum.

sanatçı sağlam biriyse e tabi ölse de hayranı olunur. yani bir dali niye dalidir? o perspektifi yakalamak her babayiğidin harcı değildir de ondan.

oğuz atay, kafka, freddie mercury, kurt cobain, rene magritte, kay sage, john lennon...

bu konuda liste bende epey uzundur

kemal sunal'la yaşadığım durum. 4-5 yaşlarımın travması kemal sunal'ın ben daha doğmadan ölmüş olmasıydı. ilk öğrendiğim anı hatırlıyorum, çok üzülmüştüm gerçekten. keşke yaşasaydı, şu an 80 yaşında olacaktı.

gerçek sanatçılar, geride bıraktıkları yapıtlarıyla yaşar ve yaşatılırlar. fiziken hayatta olmamaları bir şeyi değiştirmez zaten..

uzer. mahveder. evet.

hiç olmadım hayran ancak beğendim, takdir ettim.
o nedenle üzülmem ve hatta sevinirim adına çünkü insan beğendiği şeylerin yaşatılmasını ister.
hakkının verildiğini görmek, bilmek ister.

böylesi beğenimi kazanmış birinin yalnızca benim tarafımdan hatırlanıyor olduğunu bilmek bile onun adına, eserlerinin ve çabasının görüldüğünü, yaşatıldığını hissettirir bana. elimden geldiğince hatırlanması için çabalamak isterim, daha fazla insan tarafından hatırlanıp yaşatılmasını isterim gönülden.

hepimiz bir gün öleceğiz ya, işte o sanki hep hayatta olacak. bu mutluluk verir işin özü.

bıraktıkları eserlerin onda izi vardır.
ben mesela 27likler ekolünden
jim morrison
janis caplin nin hayranıyım.