imanınızı kaybetmek istemiyorsanız felsefeden uzak durun

bu adamla aynı akademik unvanı taşımak da ne bileyim. ben olsam kullanmam.

kuran’ın türkçe meali felsefeden çok daha güçlü etki bıraktı imanımda.

laf-ı güzaf.

malum kitabı türkçe okuduktan sonra imanınızı kaybediyorsunuz zaten, denemesi bedava

bu neçe kuvvetli bir imandır ki felsefeyle ilgilensen, eşcinselleri netflix'te izlesen, ''mesele üç beş ağaç değil''deki ağaçları, insanların yaşama hakkını savunsan, kadını, çocuğu korumak istesen hemen kaybediliyor.

siz kendinizdeki imana mı yoksa inandığınız şeyin gerçekliğine mi güvenmiyorsunuz diye düşündürttü. zorla insana felsefe yaptıracaksınız.
inanç dediğiniz şey böyle pamuk ipliğine bağlı olmamalı sanki. bir kere inandığınız dinin ilk emri ''oku''. oku anla, belli bir zekayla anlayarak inanacaksan inan deniliyor. hatta belli bir akla ve akli dengeye sahip olmayan insanlar dinin emirlerinden muaf. yani kapasiten var araştır, analizle inanıyorsan öyle inan kıymetlisi budur. yok öyle olmuyor; annemden babamdan ne gördüysem o, ne şanslıymışım ki türkiye'de doğmuşum görüyor musun müslüman da bir ülke, işe bak sen yav en müslüman benim yaşasın diyerek millete ahkam kesemezsiniz... biraz aklınız çalışsa bilimi, felsefeyi herkesten daha iyi öğrenip inancınızı her anlamda savunacak birikimi elde edersiniz de sizde nerde o öngörü.

mevlana dahi şimdi yaşasaydı ''ne olursan ol yine gel ama sen hariç kardeş, bunu kenara ayırın'' derdi... bu zekayla mümkün değil uğraşılmaz çünkü.

kadın gördün nefsin gitti, felsefe okudun imanın gitti, ohohhooh işimiz var. senin nefsin de imanın da bu kadar tel maşaysa git kendini sarayburnu'ndan at bari. sen de kurtul, insanlık da kurtulsun.

iman ettiğini dile getiren ya da bunu üstü kapalı olarak ima edenlere bakıyorum da imanları sürekli pamuk ipliğine bağlı şekilde yaşıyorlar. kafalarının üzerinde sallanan piyano gibi. üfleseler tepelerine inecekmiş gibi.
aman şu yapmayın imanınız gider, aman buna bakmayın imanınız gider. bunlardan bir tanesini bile bir yolsuzluk, bir haksızlık karşısında dururken göremezsiniz. varsa yoksa pamuk ipliğine bağlı imanlarını bencilce korumaktır dertleri.

gerçi dertleri başka, okuyan uyanışa geçiyor tabii. her şeyi sorgulamaya, akıl süzgecinden geçirmeye başlıyor. bu da işlerine gelmiyor.
aklınızı ve hür iradenizi kaybetmek istemiyorsanız habere konu olan şahıs ve kendisi gibi kafa yapısına sahip olanlardan uzak durun.

demek ki felsefeyle ilgilenirsek yani düşünürsek, beynimizi kullanırsak imanın kaybolacağını biliyor.

sartre hayatta olsaydı hak verirdi

felsefe aklı kullanmak değildir. haddi aşan sorular sormaya kalkmak demektir.
yoksa kuran surekli olarak "akletmez misiniz?" diyeerek insanı düşünmeye iter.

basit bir örnekle açıklayalım: bilgisayarda oyun oynuyorsunuz ve oyun sırasında karakteriniz bir sokağa girdi, siz bu bölümü daha önce oynadınız ve bu sokağın çıkmaz sokak olduğunu, sokağın sonunun uçurum olduğunu bildiğinizden dolayı karakteri geriye çevirmeye kalktiniz tam o anda karakter sorgulamaya başlayıp felsefi düşündü ve size dedi ki "ben görüyorum yolun sonu hiç de öyle görünmüyor, sen beni kandırıyorsun"
oysaki siz daha önce bu oyunu oynadığınızdan biliyorsunuz bu yolun sonunun uçurum olduğunu...
oyundaki karakterse cahilliginden, bilgisizliginden bilmiyor. gözlerine güveniyor..
hem de kendi cahilligini görmeyip yolun sonunda uçurum olduğunu bilenlere, söyleyenlere siz hiç mi sorgulamiyorsunuz diyor..

sorgula, sorgulamak en doğal hakkin ancak sırf sen sorguladın diye altın demir olur mu hiç?

üç maymuna kardeş getiren söylem. düşünme!

bugün batı sokrstes'i, platon'u biliyorsa sebebi islam filozoflarıdır. farabi, gazali, ibn-i rüşd, ibn-i haldun, ibn-i sina gibi isimlerin antik yunan üzerine yaptığı çalışmalar sonrasında batı, sokrates'i, tales'i öğrendi. bu adamlar gerizekalı değildi.

felsefe yaşamın kaynaklarından biridir. sorgulamayı içinde en çok barından dallardan biridir. bunu ateist biri de yapar katolik biri de. bunu dinle bağdaştırıp, alttan para aklamaya çalışıyorlar ve bazı gerizekalılar da buna destek oluyor. felsefe hiç bir dinle çelişmez, hiç bir dinde felsefe ile çelişmez. bunu dinle alakalı tutupta felsefeyi öğrendikten sonra sanki dinler çok saçma geliyormuş gibi algı yapılması da çok saçma. inan, inanma buna kimse karışamaz. felsefenin amacı bambaşka birşeydir, sorgulayınca dinsiz olmuyorsunuz, dinden çıkmıyorsunuz. her insanın normal şartlarda yapması gereken sorgulamayı kapsıyor.

dindar biri sayılmam ama felsefede aşırıya kaçmama düşüncesine , şöyle katıldığım durum:
aklımız ve bilgimiz hala sınırlı, dolayısıyla mantığımız da öyle.
bu durumda kesin olmayan bilgilerle mantığı işletirsek hata yapabiliriz.
yüzde yüz doğru olanı bilmedikçe her olasılığa ihtimal vermelisiniz.
bana göre uzayda dünyadakine benzeyen bir yaşam yoktur, ama günün birinde bu ispatlanırsa ağzımı kapar yanılmışım derim. açık kapı yani....

bu adamın ünvanı bir de profesör. sana o ünvanı veren sistemin ...

saçmalık. kur'an'da dahi birçok ayette "hiç bilenle bilmeyen bir olur mu? akletmez misiniz?" gibi cümleler geçer. islam akıl dinidir. o yüzden düşünüp istediğiniz soruyu sorun, mutlaka hepsinin bir cevabı vardır. insan yaradılıştan gelen kendisinden yüce bir varlığa inanma eğilimi taşır. onun gözüne girmək ister. allah ise delillerle kendini ispatlamıştır. düşünüp bulana ne mutlu. bu atılan tweet ise 'siz düşünmeyin, bizde sizin dininizi kullanalım' diyor. tamamen saçmalık.

merak etmeyin , felsefe ile kaybettiğiniz imana zamanla geliyorsunuz. getiriyor hayat.

bu nasıl başlıktir bir an gülümsemeden edemedim.dinle felsefeyi ayıramazsınız ki ayrıca islam felsefesi diye de bir şey var.hem felsefe demek her türlü düşünceyi kabul etmek demek değildir.ki zaten onu da yapamazsınız çünkü birbirinden zıt düşünce yapısına sahip birçok düşünür var.yapmaniz gereken aynı yere farklı bir pencereden bakmak.

felsefenin beni dinime daha çok yaklaştırması gerçeği..

nasıl görmek isterseniz öyle sanırım. zirâ imanı güçlü olmayan esen rüzgarla da bu yoldan sapabilir.

bir şart cümlesidir. ben de çokça duydum, dinledim böyle şeyler. ancak aklım almıyor. yaratıcı kabulü düşünmeyi de içeriyor. felsefe ise düşünmenin aynası. şimdi ben sırf kabul etme adına yaratıcının verdiği bir skilli es geçip görmezden mi gelmeliyim? zaten varsa ben ona düşünerek ulaşmayacak mıyım? felsefeyi yasak kılanlar gerçekleri görmemden mi korkuyor veya neyi kimden saklıyor? kafamda deli sorular belirince olaylar gelişiyor.

üzerine düşününce kaybedilecek şeyden zaten insana hayır gelmez. bunların derdi iman falan değil, bunlar insanların düşünme, sorgulama kabiliyetinin gelişmesini istemiyor. çünkü düşünen, akıl eden bir toplum siyasi olarak ve dolayısıyla maddi olarak arpanın kesileceği anlamına gelir.

yani anlayacağınız, bunların dini imanı para.

hala bu tartismalar var mi ?

din felsefesinde tanrının varlığı lehine olan argümanlar mevcut. bu argümanlar pelaka insanlari inanca götürebilir.