insan mantıkla mı karar verir yoksa duygularıyla mı sorunsalı

duygularının mantığıyla.

duygularıyla karar vermemeyi öğrenene kadar duygularıyla karar verir sonra mantığıyla karar vermeye başlar.

başlığı imamoğlu olarak okumam ardından ne alakası var alüminyum diyerek, duygusal bir tepki vermem ve soruya cevabı da bu arada vermiş olmam.

t: insanın karar verme kriterini sorgulayan başlık.

mantığının duygularıyla.

mantığım ve duygularım arasında kalırsam, mutlu olmak için illaki mantığımla hareket ederim.

bu ikilemi yırtmak için bile mantığına başvuruyorsa konu kapanmıştır.

duruma göre, bazan biriyle bazan diğeriyle bazanda her ikisiyle de.

herkes mantık ile hareket etmek ister ama genelde duygular ile hareket edilir.
duygularını köreltmeyi başaran bir insan belki daha akılcıl kararlar verir ama genelde mutsuz olur.
duygular insanı aptallaştırır ama unutmayalım ki en mutlu insanlar aptal olanlardır.

insan mantıyla karar verir. yoğurtlu. sıcak.

insan koşullandırılmıştır bence. çocukken neye yönlendirilmişse ona göre karar verir. kafasında hep ebeveynlerinin sesleri döner durur. kimbilir belki iç sesi bile aslında ona ait değildir.

guzel soru.
simdi anlik hatta saniyelik alinmasi gereken kararlarimiz vardir. otobanda onunuzdeki aracin ani fren yapmasiyla direksiyonu saga ya da sola kirmaniz ornegin.
burada devreye ne duygular, ne mantik girer. buradaki mesele adrenalinin de aciga cikmasiyla kacis refleksinin gosterilmesidir. bu bir icgududur aslinda, beyin sapi tarafindan kontrol edilir.

bu akut durumun ornegi disinda gundelik yasamda aldigimiz kararlarimiz vardir. kararlari alirken aslinda oncelik etken alinan kararin farkindaligidir. yani icsel onay oncesi meselenin bir analizini yapmamiz gerekir. burada devreye mantik girer, bu cepte.
ama mantik devreye girerken de mental durumumumuz ciddi bir sekilde olayi algilamimizda buyuk bir paya sahip olur. sadece mental halimiz mi buyuk paya sahiptir?
-tecrubeler
-tecrubeler sonrasinda olusmus bir bilincalti
- bilincaltiyla beraber halihazirda olusmus ise onyargilar
- e tabi kosullarimiz da pay sahibi olur.

yani olayi cozumlemede mantik, mantigi etkileyen ruh hali, ruh halini de yoneten edinilmis duygular... hepsi iç içedir efendim.

karar suzceginizi sag ya da sol olarak asla ayiramazsiniz. ikisi de ayristirilmayacak boyutta bir butunu olusturur.

duygusallık iyidir.

insanların davranışsal karar alma mekanizmaları ruhsal seviyeleri ve eşkoşmalarının durumu ile doğru orantılıdır..
insanda üç ana karar alma merkezi vardır, bunlar:
iç güdü ve hareket merkez, duygu merkezi ve zihin merkezi..
genelde ruhsal açıdan henüz daha genç olan varlıklar ağırlıklı olarak iç güdü ve hareket merkezlerini kullanarak karar vermeye ve hayatlarını idame ettirmeye çalışırlar. toplumda görürsünüz , trafikte ani sinirlenmeler ya da bir alış veriş kuyruğunda ansızın parlayan insanlar gibi hareketlerini dizginleme iradesinden (bkz: irade) yoksun insanlar genelde bu sınıfta varlıklara tekabül ederler..

ikinci olarak duygu merkezi vardır ve karar alma mekanizmasında bu merkezi öne çıkarak insanlar rasyonaliteden kopuk ya da drama kraliçesi olarak tanımlayabileceğiniz davranışlar sergileyebilirler..

son olarak zihin merkezi vardır ve bu merkezde tüm rasyonel kararların verilmesinden sorumlu olan merkezdir. ve fakat bu merkezin en üst seviye merkez olduğunu düşünmeniz sizi yanılgıya düşürebilir çünkü insan bazı kesimlerin iddia ettiği gibi bir robot değildir ve duygusal tesirlerin altında öğrenerek tekamülünü (bkz: tekamül) devam ettirmektedir..

o sebeple ideal insan içgüdü merkezini ( bunu dengelemenin en pratik yolu içgüdü merkezini yormaktır, bildiğiniz yormak, bu tür bir insan ani kararlar vermek yerine yürüme , koşmalı hareket etmeli ve içgüdü merkezini dengeye getirmelidir) devre dışı bırakarak zihin ve kalp merkezlerini dengeli şekilde kullanabilen insan kararlarını en vicdani şekilde verebilen insan olmaktadır..

insanoğlu olmasını istediği gibi karar verir. yani duygu ve mantık karışık bir şekilde karar verir.

karar verme olaydan olaya göre değişir. mantık ve duygu bir bütündür aslında. örnek vermek gerekirse hasta annesi ile yaşayan bir genç ayrı eve çıkmak ister. mantık derki sana bak koçum bu senin annen onu yalnız bırakmamalısın. yine mantık derki ama senin bir hayatın var kendi hayatını kurmalısın. burada mantığın söylediği iki sebepte çok doğrudur. şimdi mantık yerine duygularınız ile karar verin yine iki sebep - sonuç ilişkisi yine doğru olacaktır.

konunun başında dediğim gibi karar verme olaydan olaya göre değişkenlik gösterir. mantık ve duygusal karar verme aslında bir bütündür. benimki sadece bir örnek. yüzlerce örnek verilebilir bu konuda. karar vermen gereken konuya göre değişkenlik gösterse de insanoğlu kendi istediği kararı verir. evden ayrılmak isterse ayrılır, sonuçlarını gelecekte öğrenir. zaten yaşadığımız bu hayatta aldığımız kararların sonuçlarını yaşıyoruz.

mantıktır olması gereken ama ben genelde duyguları kullanırım. zordur mantığı kullanmak.

mantık bir yere kadar duygular çok mühim hayatı ciddiye almayı da çok ciddiye almamak gerekiyor bir yerde .

ben hep 50 tl'lik mantıkla karar veririm. duygularım sonra devreye girer. sonra derim ki, keşke duygularımla karar verseydim. ama duygularıma da guvenmiyorum bir yerde. sonuçta öyle ya da böyle yanlış karar vermiş olurum. yuvarlanıp gidiyorum işte.

benden bahsediyorsak saf mantık diye cevap vereceğim durumdur.
duygular bende biraz daha arka plandadır.
bu, benim duygusal olmadığım anlamına gelemez,
sadece duygularımı perdelediğim anlamına gelir.
onlar hala oradadırlar ancak ben onları perde arkasına saklamaya çalışırım.

mantıklı duygular çerçevesinde.

mantığıyla düşünür ama günün sonunda vicdanının sesini dinler. vicdanı rahat değilse o karar verilmemiş demektir.