insana yaşama sevinci veren şeyler

sabah erken uyanıp havayı koklamak, bir deftere bir şeyler yazıp çizmek, yeni demlenmiş çaydanlığın sesi, çıplak ayakla çimlerde yürümek, gece yıldızları izlemek, bir kitabı hızlıca bitirmek, düşünürken zamanın nasıl geçtiğini anlamamak, ya çok erken ya da çok geç saatte vapura binmek, uzun zamandır görüşmediğin bir arkadaşının sesini duymak, ertesi gün gideceğin yerin planını dünden yapmak, film izlemek, dalıp gittiğin bir anda şarkı söylediğini fark etmek, çok hoş bir şarkı ile karşılaşmak, unuttuğun bir anını hatırlamak, unuttuğun bir eşya ile karşılaşmak, kedinin gelip kucağına yatması, uzun bir yolculuk yapmak, o yolculukta yol kenarlarında durmak, arabanın camından kol/ayak/kafa sarkıtmak, -tek şeritli yollarda, aman diyelim- sevdiğin birini tahayyül edip gülümsemek, en ince ayrıntılara kadar incelemek, görmek, hiçbir eksik bırakmadan bir işi tamamlamak, oturduğun sandalyeden ayaklarını ileri geri sallamak, bir kitabın kapağına dokunup yazarın yerine düşünmek, içinden gelen bir şeyi tereddüt etmeden yerine getirmek -sonucu ne olursa olsun.-, yeni bir eşya almak, birileri tarafından takdir görmek, yüksek bir yerden manzarayı seyretmek, düşlemek, düşlemek, düşlemek.

bir sokak köpeğini doyurmak. soğuk havada bir sokak kedisini misafir etmek.

yoğun antrenmandan sonra nabzın normal seviyeye dönmesi ve soğuk duşun ardından yükselen enerji, antrenman nedeniyle yükselen testosteron ve salgılanan feromon etkisi ile girdiğiniz ortamda ki hanımefendilerin dikkatini çekmek ve akabinde yükselen özgüven.

sağlam dostlarla sabaha kadar edilen sohbetler bunlardan birisidir.

sanırım dünyanın en iyi arkadaşına sahibim.

pazar gününün tuhaf atmosferindeyken bir kayıt yapıp gönderdi. klarneti öyle bir çalıyor ki, sanki böyle sakin filmlerde obua solosu olan sahnelerdeki müzikler gibi. binaları, bisikletlileri yani hayatın akışını gösteren huzur veren sahnelerde çıkan müzikler gibi. ben hep onları bulup tekrar dinlemek isterim. öyle bir kayıt yapmış.

tanışmamız yıllar önce iş yerinde bilgisayarımda old and wise çalarken, dikkatini çekip yanıma gelmesiyle olmuştu. o şarkı hakkında konuştuğum hiç kimse hayatımda sıradan bir yerde kalmadı zaten.

neşesiyle neşe veren birisi. uyanmak istemediğim bir sabah katıldığı bir televizyon programını haber verip güne güzel başlatan birisi. kendisini sözlüğe yazmaya da davet ettim çünkü gerçekten inanılmaz bir insan. her gün ama her gün daha da ünleniyor.
hayattaki tüm engelleri yıkmış, kendini defalarca gerçekleştirmiş ve bu hikayenin şahidi olmak bile oldukça mutlu edici.
kaydı yüklersek bu tanımı editleyeceğim. ve sözlükte olması konusunda ısrar edeceğim.

farkına varmak.

belki basit ama adım atmaya yeltenince , gerçekten o eylemi yerine getirmek. ne büyük bir ayrıcalık yürümek.

küçük çocuklar. özellikle 3-4 yaş grubu. enerjik öğrenmeye açık ve mutlu.

aile,para ve sağlam dostların

bir kuşu sesi
doğanın sesi
hayallerine giden yolda hiç tökezlenmeden ilerlemek
çikolata
aileden uzakta tek başına yaşamak

küçük kedilerinin evde fır dönmesi, onların bebek kokusu...

(bkz: türkçe pop)

bu saatte uyanıksam onum içindir.

kadinlar.

yavru kedi.

ofisimin camından görünen tek ağacın çiçek açması ve doluya rağmen o çiçeklerin çoğalmaya devam etmesi.
ama nasıl güzeller. minicik pembiş pembiş.


*

fast food'çuda ekstra patates alınca gelen "yaşıyorum la ben bu hayatı" hissi.

kediler, bebekler

maaşımın yatması ve alarm kurmadan uyumak.

bulursam editlicem bu entriyi

kimi zaman duymaya hasret kaldığın bir ses.

sabahları kahvaltıda yenilen patatesli börek. hiç bitmesin istiyorum. o kadar yaşama sevinci ile doluyorum.