kendini başkalarıyla kıyaslamak

insan kendisini yalnızca kendisi ile kıyaslamalıdır. ancak o zaman daha iyisini yapabilir. bu yüzden hep iyi, hep daha iyi.

(bkz: aşağılık kompleksi)

bunu yapmak yerine kendinizi geliştirip kıyaslayan değil de kıyaslanan olun böylesi daha sağlıklı.

kendine hakarettir.

kıyas kıskançlığı getirir. kıskançlık nefreti.
o yüzden gerek yoktur. *

onun yeteneği sende yoktur, senin yeteneğin onda.

bırakalım herkes yeteneğiyle mutlu olsun.

mutsuzluk ve tatminsizlik garantisi bir alışkanlıktır. başkaları daha güzel, daha zengin, daha çok seviliyordur hep.
değersizlik duygusu, sevgi görmeyi hak etmediğini düşünmek gibi duygular sonucu da perçinlenir. yapmayın etmeyin. tamam harikasınız demiyorum ama kendinizi sevin. ben sevmiyorum sizi tanımıyorum çünkü tanısam belki severim.
kıyaslayacaksanız da bilgiyi ve başarıları kıyaslayın ama kıyaslayacaksanız da düzeltmeye çalışın bari. valla bıktım depresif insanlardan.

ebeveynlerin hayatın boyunca seni başkalarıyla kıyaslayarak büyütürse, bu düşünce biçimi bilinçaltına yerleşir ve artık otomatik olarak kendini başkalarıyla kıyaslamaya başlarsın.
bu düşünce döngüsünden çıkmak için yüksek bilinç ve kavrayış kapasitesi gerekir.
o yüzden etrafınızdaki insanların %90’ı hayatlarını bu şekilde yaşayacaklar.
hatta bu zihinsel döngüde yaşayan biriyle evlenirseniz, yine aynı döngüde yaşamaya zorlanırsınız.

gereksiz ve yanlış olan eylem. kendini her zaman kendinle kıyasla. dün neydim/nasıldım, bugün ne oldum.. daha etkilidir. tekamül edersin.

kendi değerinin farkında olamamaktır..kimse senden üstün degil, sende kimseden üstün degilsin ayrica sorunsuz hayatta yok birine ne özen ne hor gör o yuzden(!) kendinizi sevin ya gerçekten sevin lafta değil ama, o zaman tüm dunyanizin nasıl değiştiğini göreceksiniz.

genelde aile içinde kıyaslamaya çok rastlanır. "komşunun çocuğu böyle de sen niye böylesin?", "baban böyle, deden böyle, ağabeyin böyle de sen niye böyle oldun?" ya da " deden bu işi başardı da sen niye başaramadın?" diye... bir kere çocuğun, çocuğun olduğu için öyledir. sen, sen olduğun için öylesindir. başkası da başkası olduğu için öyledir.

saçma, yaptığını yapabiliyorsan yap. yapacak kapasiten yoksa arkanda bulunan cikintinin üstünde konumlanmaya devam et..

bir zaman sonra gold digger olursun da farkına varamazsın.

sosyal medyada gördüğümüz "mutlu hayatlar" en büyük sebebi. herkes bir maskenin ardında mutlu rolü yapıyor ve tabii bundan etkilenen kişi de kendi hiç sahte değilmiş gibi kendini kıyaslamaya başlıyor. eğer fotoğraf atacaksanız seksi bir vücudunuz, bebek gibi pürüzsüz bir cildiniz, sütun gibi bacaklarınız olmalı. zayıfsanız zayıf, kiloluysanız kilolu derler. tamamen fotoğrafınıza bakan kişinin hoşlandığı vücut tipiyle alakalı yani. tabi her halükarda eleştirilecek bir şey bulabilirler. aman şuramı düzelteyim aman şuram böyle diye diye kendimizi yerip başkalarıyla kıyaslamaya gerçekten çok meraklıyız. onların gerçekliğini sorgulamayı unutuyoruz oysa. hayaller/hayatlar da reels çekiyorlar ya böyle. gidilen bir sahilin sanki dünyadaki en güzel sahilmiş gibi gösterilip kenarındaki çöplerin gösterilmemesi gibi. tam olarak öyle.

yapmamam gerektiğini kendime çok güzel izah ettiğim fakat zaman zaman uygulayamadığım eylem. herkesin yolu hauat algılayışı hissiyatı dışa vurumu farklıdır. aynı evde büyüyen iki kardeşin hatta ikiz kardeşlerin bile hayatla ilgili deneyimleri bambaşka olabileceğinden kendini kimseyle kıyaslama.

kıyaslamadıkça galibim.

şaşılacak bir şi. bir insan neden başkasının kendinden üstün yönlerine bakıp, kendi yaratıcı özelliklerini gebertmeye çalışır ki?

bir insanın kendisine yapabileceği kötülüklerden bir tanesidir. zamanla insan değersiz hisseder ve doyumsuzluk duygusunu yaşar.

abartmazsan iyi yönde bir motivasyon da elde etmez misin?
bu da olası

kendiyle yarışan birinci gelir.

#2911859

kendini hangi döneminle ve hangi durumunla kıyasladığın birinci olup olmamanı etkiler diye düşünüyorum. şuan eskişehir'deki yaşanıma göre birkaç 0 gerideyim.