kimsenin en yakın arkadaşı olmamak

iyi midir kötü müdür bilemediğim durum. en yakın arkadaşım diyebileceğim kimse olmadığı gibi, kimsenin en yakın arkadaşım diyeceği biri de değilim. ihtiyaç duyuyor muyum? bence kritik soru burada gizli. tek başıma mutluyum, huzurluyum. belki en yakın arkadaşım olsa farklı hissederdim, bilmiyorum ama iyi hissediyorum. sanırım kafamın tam manasıyla uyuştuğu kimseyi bulamıyorum. belki de fazla detaycı yaklaşıyorum.

benim yakın arkadaşlarım var ama en yakınları ben miyim bilmiyorum. ama emin olduğum tek bir şey var, kendimin en yakın arkadaşıyım. zaten kendini seven insanın çok arkadaşı olmuyor tecrübe ettiğim kadarıyla.

kimseye düştüğümde kaldır demediğim için, şu anda bulunduğum durum.

ciddi anlamda hiç yakın arkadaşınız yoksa toplumdan ya çok nefret ediyorsunuz diye ki bu durumda gayet normal yakın ilişkiler kuramamak. lakin eğer olmak istemenize rağmen kimseyle yakın olamiyorsaniz büyük çoğunlukla sorun sizde olabilir* genelde kasıntı tiplerle kimse yakın temas kuramıyor doğal olarak.

hayatımda üzerine düşmem gereken daha mühim meselelerim oldu.
iyi veya kötü bunun kritiğini ben yapamam lakin umrumda olmayandır.

değilim abicim yook ben beceremiyorum arkadaşlık işlerini, istemediğimden de değil bak insanlar beni pek sevmiyor bence. arkadaş olarak bir kaç kez gülüşüp muhabbet ediyoruz sonra bum uzaklaşıyorlar ulaşamaz hale geliyorum. bi problem var ama hayırlısı