kişinin aşık olduğunu anladığı an

benim ilk buluşmada olmamıştı , erkek arkadaşımla tinderda tanıştım ben. ve açıkcası sadece takılıyordum o dönem, ingilizcem de çok iyi değildi zaten. her neyse yakın arkadaşımın ısrarı üzerine buluşmaya gittim çünkü benden biraz alakasız birisi, misal ben dövme sanatçısıyım ve genellikle beğendiğim tipler de hep kendi sektörüme yakın insanlar oluyor erkek arkadaşımda küpe dahi yok mesela, ben biraz daha gece insanıyım, tembelim, o sabahları koşuya gider , daha düzenlidir benden. her neyse arkadaşımın da ısrarı üzerine buluşmaya gitmiştim ve ilk kez bir buluşmada karşı tarafın amacı sadece seks vs değildi, beni anlamaya çalışıyordu ben de uzun uzun çarpık ingilizcem ile bir şeyler anlatıyordum derken biz böyle dışarıda 1 ay boyunca buluşmaya başladık , ama görmeniz lazım bir anda yakın bir arkadaşım gibi oldu ve beni anlamak için çabasını, şefkatini ve sabrını görüyordum. sonra biz sevgili olduk vs derken bir baktım 8 aylık bir ilişkinin içindeyim. sadece 1 defa buluşurum dediğim çocukla şehir şehir gezdik, beraber yemekler yaptık, çocukluk hayalim diye anlattığım şeylerin şak diye ertesi gün planını yaptık, çocuk gibi oldum tekrar onunla, ailesiyle tanıştım, o benim ailemle tanıştı, ailesi ve kendisi ben burada kendimi yalnız hissetmeyeyim diye kapılarını hep bana açtılar , türkçe öğrenmeye başladılar vs derken benim de tabii ingilizcem gelişti.sonra geçenlerde evde beraber oturuyorduk ve dizi izleyip yemek yiyorduk o an kokusunu içime çekip sarıldım, uyuyakaldım.ikimiz de öyle uyuyakalmışız. aşık olduğumu ben o zaman anladım biliyor musunuz ? bu insanla aylardır beraberiz ne bir kavga oldu ne gözümden tek bir damla yaş aktı, burada ki yalnızlığımı sarıp sarmaladı, değer verdiğim sevdiğim şeyleri o da sevdi hatta o kadar ileri taşıdık ki babaannemle kanka oldular , ikisi de konuşamıyorlar çünkü babaannem ingilizce bilmiyor, jack de türkçe bilgisi henüz çok iyi değil , babaannem ona cengiz diyor oda babaannem diyor böyle bi şekilde anlaşıyorlar, hatta bu yaz elini öpmeye gelecek tanışmak için. her neyse kendime dedim ki ben bu adama çok aşığım , bana hayatı tekrar sevdirdi, aynı dili konuşmamamıza rağmen bugüne bugün beni anlamadığını hissettiğim 1 gün bile yok. aşk gerçekten çaba, emek istiyor. kırılmayı ben aşktan sayamıyorum arkadaşlar aşka inanan birisiyim defalarca da aşık olmuşumdur yada olduğumu düşünmüşümdür , ama insan birine gerçekten aşık olunca ona kıyamıyor, hep yanında olup bir şekilde değerlerine değer veriyor ve arada zorluklar olsa bile her şey o insan için olduğu için o kadar kolay ve keyifli oluyor ki. şu an onsuz bir hayat asla düşünemiyorum bu kadar kalabalık içinde , aynı değerleri kültürleri paylaştığım herkesin arasından sıyrılıp beni gerçekten anlayıp hep sevgisini desteğini gösterdi, ve asıl dank ettiren nokta sadece onunla uyurken bebek gibi mışıl mışıl uyuyorum, sadece ona gıcık olmuyorum her şeyini seviyorum, sadece ona yemekler yapmak bebek gibi ilgilenmek istiyorum, ve sürekli aşkımı dile getirmek istiyorum. en güzeli de karşılıklı olması. kısacası sözlük ben gerçekten çok aşık ve mutluyum ilk kez.

yerli yersiz zamanda ve mekanda onu düşündüğünü fark ettiğin an. eğer bir de öncesindeki belirtileri anlamamışsan ve bu düşünme evresine istemsizce geçmişsen, afallatır.

kaldırımda kırmızı ışık yanmasını beklerken bütün arabalara otuz iki diş sırıttığımı fark etmemle anlamıştım bir şeyler olduğunu...

hayal kurmaya başladığın an. geleceğinde olmasını istiyorsan, kendini hayallere dalmış bir vaziyette buluyorsan aşık olmuşsundur demektir.*

buralara düştüysen geçmiş olsun karşim bitmişsin sen

20-30 defa bu soruyu kendinize sorduysanız, uykularınız kaçtıysa. öylesiniz *

kesinlikle kendini mutlu sandığı andır. felaket habercisi de olabilir. elbette kötüye yormamak lazım herşeyi ama hüzün şehirlerinde her aşk ölümü tadar diye bir ferman var.
şeyhim beni yetmislere ışınla artık.

o kişiden ayrı kalma ihtimalinin bile korkuttuğunu hissettiği an.

aynaya baktığım* an.

hemen şımarıp havalara girecektir bundan dolayı aşık olduğunu belli etmemen lazım.

kaybettiği andır.
zayıf noktası ortaya çıkmıştır.

6 yıldır falan anlamıyorum hiç ya of.
sanırım olamıyorum artık hehe.

mutfakta harikalar yarattığı andır

(bkz: sen şimdi naneyi yemedin mi)

martin eden'ınki şöyledir:

"sonra döndü ve kızı gördü. beyninden peş peşe geçen görüntüler o anda silindi. solgun, semavi bir varlıktı; insanın ruhuna işleyen kocaman mavi gözleri, altın sarısı gür saçları vardı. üzerine ne giydiğinin farkına varamadı ama giysilerinin de en az kendisi kadar muhteşem olduğunu biliyordu. onu narin sapının üzerindeki soluk altın sarısı yapraklarıyla zinya çiçeğine benzetti. ama hayır, bir ruhtu o, ilahi bir varlıktı, tanrıçaydı; böylesine yüce bir güzellik bu dünyaya ait olamazdı. yoksa kitaplar doğru mu söylüyordu, üst tabakalarda onun benzerleri çok muydu? swinburne denilen o adamın yazdığı şiirlerde geçen biri olabilirdi pekâlâ. belki de şair, sehpanın üzerinden aldığı kitapta okuduğu şiirde iseult'u betimlerken aklında bu kıza benzeyen biri vardı."

benimki de bunu okuduğum andır. evet, sayfalardır martin'e karşı git gide büyüyen bir sevgi hissediyorum.

sabah gözümü açar açmaz onu düşündüğümü fark etmiştim, öyle anladım faka bastığımı (pişman değilim o ayrı)

içerden bir ses:
+ böyle gidersen b*ku yedin. ölersin.

aranız iyi olmadığında bile onu görünce gülesiniz geliyorsa geçmiş olsun.

ilk görüşte anlamıştım. dış görünüş, yüz, bakışlar yoksa konuşması yada ses tonumu. belki hepsinin biraz biraz etkisi olmuştur. ama görür görmez anlamıştım. sanki yıllardır tanıyor gibi. sanki her gün görüyor gibi. sanki kafada bşr prototip çizip ben bu kadına aşık olacağım derken bir anda o prototip canlı olarak karşında duruyordu.

aradan yıllar geçti. neler yaşandı, ne badireler atlatıldı ikimiz içinde.

son görüşte de anlamıştım hani giderken sen ve son konuşmamızda bir kaç gün önce. bu aşkın hiç bitmeyeceğini.

sen benim lanetimsin. üstümden hiç kalkmayacak.

keşbiş olsun umarim kolay atlatırsın zira oraya gidenler ya dönmedi ya da asla eskisi gibi olmadı!

keremi yakan, kays'ı meczup eden*, ferhati yasal haklarindan mahkum biraktiran, pyramusun kendi kalbine kilic saplatan duygu
sana bana ne yapmaz sen dusun.