kitap sayfalarını ayraç niyetine katlayan insan

bazı arkadaşlar “önemli olan kitabın kendisi değil içeriği” “eee altını daçiziyorsunuz o zaman”falan filan demiş.

şimdi birincisi; bunu diyen adamın ikinci el kitap piyasasından hiç haberdar olmaması gerekir. o kitaplar satılırken kondisyon gözetiliyor ki, kitaplar eskidikçe yırtılıp katlanmasın, eciş bücüş olmasın diye raflarda boşuna saklanmıyor. sizin şu an umursamadığınız bir katlanmış sayfa, ileride kitabın o katlanmış kısmının kolayca yırtılıp bozulmasına neden olabilir.

ikincisi ise, ulan o kitabın arasına bir tane ayraç koymak çok mu zor sanki? en kötü peçete koy, kartvizit falan koy ona bile gerek yok aslında. gelip de bana “nolur yani kıvrılsa” falan demeyin harbi kızarım bak yoksa.

adamı hasta etmeyin lan!

ona da mı laf ediliyor? dün de altını çizerek okumak yerden yere vurulmuştu. kardeş kitap benim. parasını ben vermişim ister sayfayı yırtarım ister amuda kalkarak okurum istersem okuduktan sonra atarım çöpe ya da yarıda bırakırım. kitap kutsal bir şey değildir. bir fikrin aktarımının en sağlam yapıldığı nesnedir. üründür. maldır. milyon tane çöp var piyasada. kasmasak mı? isteyen istediği gibi okusun. benim okuduğum bütün kitaplarda milyon tane izim vardır. not almışımdır renkli kalemlerle önem sırasına göre altını çizmişimdir sayfaların kenarlarına notlar almışımdır boş sayfalara çizimler yapmışımdır beğenmediğim yerleri karalamışlığım bile var. kitap benimle benim arasındaki ilişkinin nesnesidir. ona istediğim gibi davranırım. bu ne hassaslık ya? birkaç kitap dışında hiçbir kitaba karşı; "sonsuza kadar benimle kalmalı" isteği duymadım açıkçası.

çizerim de not da alırım. ama sayfa katlamam ha katlasam da kime ne ? kitap benim. bu kadar takılmayın yav. herkesin bakışı , anlayışı , önemseme şekli farklı. şahsen ben altını çizerek yanına not alarak kişiselleştiririm , bi başkası katlar kişiselleştirir. bize ne ?
katlamak kitabı daha çok yıpratır o ayrı. ha ayrıca o kadar önemliyse bi tane daha alın ne ya ? ulan zaten ilkini anca alıyoruz , kitap fiyatları arşa çıkmış. ha en boş kitap da olsa ve ben okumuşsam , benim kitabımsa ben onu saklarım. gerekirse ömür boyu yanımda tutarım. fazla anlam da yüklerim , fazlaca da önemserim.

#1754552 aslında bundan dolayı değil. yenisini alabilirim diye her şeyi kötü mü kullanmam gerekiyor yani? aksine eşyalarına, kıyafetine veya başka şeylere değer verdiğini göstermek için düzgün kullanırsın olay bu. şahsen ben katlamam, ama katlayan varsa da karışmam, sonuçta onun eşyası nasıl isterse kullanır. ama katlamayanları da eleştirmemen gerekiyor. materyalcilikten değil yani.

pek hoşlanmam ayraç diye bir eşya var . her kitabın yanında hediye ediyorlar . kitabı alırken onunda parasını ödüyorsunuz kullanabilirsiniz.

ondan sonra vay efendim kitaplığından kitap vermiyorsun oluyor, cimri, şişman, bencil, pislik, paylaşımcılıksızsın oluyor. kitap veriyorsun origami sanatı yapmış geri getirmiş. vermiyorum lan kitap mitap. dağılın.

tutunamayanların 15. bölümünü bitirdikten sonra nerden gelsin aklıma kardeşim benim ayraç. kıvır sayfayı koy kenara. sonra da öldürmemeye çalış kendini.

kitaba kıyamadığını iddia eden arkadaşlara acayip kanım ısındı açıkçası. 5 yıldır olmadığım kişidir. kitabın kabında ufak bir sorun olunca bile üzülüyorum. alışveriş kartı, kağıt para vs. o anda yanımda ne varsa onu koyarım ya da telefonun not defterine sayfayı not ederim. o kırışıklık beni irrite ediyor. kitap ödünç vermeyeceğim de bir girdiyi okuyan okurların anlayacağı bir şeydir sanırım.

kitaplıkta şu anda 320 tane kitabım var(okumayacağım kitabı kitaplıkta tutmam o yüzden sayı bu kadar az) ve uzun süre kalmasını istediğim kitapları hor kullanmak istemiyorum. ufak çaplı bir kütüphane sahibi olmak isteyen herkes bunu yapar.

üzerinde gereğinden fazla durulan ayrıntı.

kitaplara değer vermediği düşünülen- ama yanlış düşünülen- insanlardır. çocukluğumdan beri bunu yapmaktan kaçınır ve bulduğum ilk nesneyi koyardım. bu takıntımdan vazgeçtim ve artık kitaplarımın altını çiziyor, yanına notlar düşüyor ve sayfa kenarlarını kıvırabiliyorum. başardımm...

uyurken yüzüne kornişon turşusunun suyunu döküp, ağzına tencerenin içinde ki dünden kalma knorr'lu mercimek çorbasının karıştırıldığı kepçeyle vurulmalık insandır. yoklukta olsalar neyse, bak yine sinirlendim.

bence de öyle bir insandır. kitabı karşısına alıp tapınması gerekirken bide sayfalarını katlamış müptezel.

şekeri zehr, zehri şeker ediyorsun... etme.

aytaç bulamazsam katlarım.
hem aytaç düşüyor arasından.

duygusuz insan.

kitaplar çabuk eskiyor yapmayın ya ağaca yazık ama

hiçbir şeye kendinden daha fazla değer vermeyen insandır.

sevdiğim, alıntılamak istediğim kısımların olduğu sayfaların ucunu katlıyorum. benim kitaplarım, bana aitler. bir zaman sonra kitaplıktan alıp o kitaba baktığımda alıntıladığım kısımları açıp okumayı seviyorum.

suratlarına karşı aaaaaaaaaaaaaaaaaa deli buuuu diye bağırasım geliyor gerçekten.

yapman guzum gıyman kitaplara.