konuşurken sık sık ııı diyen insan

muhtemelen beyni dilinden daha hızlı çalışan insandır. en azından düşündüğünün belirtisidir. kitap okumakla da zerre alakası yoktur.

bu tür insanlar anlatacaklarını görselleştirip sonra kelimeler ile tarif etmeye çalışan kişiler olabilir. beyin çalışıyor ama sözcükler ile tarif edebilme yavaş ilerliyor. bu durumda konuşma sırasında molalara ihtiyaç duyuyor.
bir başka tipleme ise hata yapmaktan korkan insanlarda görülür. konuşurken devamlı filtre etme ihtiyacı duyarlar.
mesut yılmaz isimli bir başbakanımız vardı. o kelimeler arasında reklam alıyordu? dil biliyordu ve yaşam söyleme becerisi de gelişmişti. devamlı surette planlama yapmak zorunda kaldığı için rahat konuşamıyordu!
ses ayarlaması ve diyafram kullanma becerisi olmayan kişilerde de bu tür problemler görülebilir.
ez cümle kıssadan hisse
bunların en tehlikelisi hem kekeme hem geveze olanlarıdır.
onlar için de bilirsin paçanın huyunu ne içersin turşunun suyunu diyelim bitsin.

kitap okumayan kişilerde görülür. eee diyenler de vardır.

almanlar da konuşurken, emmmm diyor, ruslar taaaak (böyle demek) diyor.
amerikadakiler araya küfür serpiştiriyor.
normal durumdur.

bunun bi üst çekilmez olanı özellikle telefonda konuşurken anlattığınız cümle bitmeden 5 6 kez hıhım diyen insandır.

bunu ego kasan pisiko tipler çok yaparlar. bi yerden sonra yüzüne vurur bozarım genelde.

lise ogretmenimiz bunun sebebinin kitap okumamak oldugunu soylerdi. akici bir konusmanin yolunun kitap okumaktan, insanlari dinlemekten ve anlamaktan gectigini soylerdi.

gozlemlerime dayanarak bol keseden sallayan insanlarda da cok gorulur bu. ozellikle birsey uydururken cokca yaparlar.

düşünerek konuşma biçimi değilmi bu.
"ııı" düşünüyorum demek değilmi.
bana bak düşünüyorum yani ezbere konuşmuyorum diyor tamamen doğaçlama. beyin ile ilgili bir durum bence.

ben de aşırısından rahatsız olurum. bazen tahammül edilemeyecek kadar "ııı" der karşınızdaki insan. ama iddia edildiği gibi kitap okumamakla doğrudan ilgili değildir. çünkü buradaki yazarların kilosu kadar kitap okumuş ve mürekkep yalamış insanlar da konuşurken bu sesi çıkarabilir. aklıma gelen birkaç örnek: orhan pamuk ve dücane cündioğlu. bir söyleşisinde orhan pamuk'un tam karşısında oturuyordum. yarım saat dayanabildim, çıktım. çok zorlanıyordu konuşurken. sebebi kitap okumaması mı? yok daha neler. yıllardır yurt dışında yaşamasıydı herhalde. dücane cündioğlu'nun bu sesi çıkarmasının sebebi de herhalde kitap okumaması değil. konuşurken kelime kelime düşünmesi olabilir.

ya çok düşünüyor beyin doğru kelimeyi bulmakta zorluk çekiyor, veya az kitap okuyor kelime dağarcığı az. ya da sosyal fobisi var ondan.

bence "kelime dağarcığı az olan insan" değildir. çok entelektüel insanlar var konuşurken devamlı bu sesi çıkartan. bence kişi konuşurken çok düşünüyor ve edeceği lafı 3 kere süzgecinden geçiriyordur. ya da okumuyor da olabilir tabii. benim itirazım genellemeye.*

cümleyi toparlamaya çalışıyordur. doğru kelimeleri arıyordur. kelime dağarcığı zayıftır. vs..

ııııı ne desem bilemedim

son bı kaç yıldır benim. işim ve yaşadığım hayat dolayısıyla gün içinde sadece belirli cümleler kurduğum için kelime dağarcığım azaldı, zekam geriledi, algım kapandı. kendimden nefret ettim. şu anda bunu atmaya çalışıyorum.

bu farklı bir mesele bu arada.
ıılamak.

hatırlıyor musunuz türkiye'nin en meşhur ana haber bülten sunucusunu? ıılar dururdu.

ıılamayı, ben bir yapmayana, abdülbaki gölpınarlı kasetlerinde şahit oldum. adamcağız hiç ığlamazdı be kardeşim.

ne diyeceğine karar veremeyen insan hâli sanırım. o an, o kelimeleri kafasında kurup deklare edemeyen.

fatih altaylı mesela, izlerken yoruluyor insan. bilgisiz mi? yoo. adamın akıcı konuşmağa yeteneği yok.