kopya çekerken yaşanan talihsizlikler

kopyayı yanlış çekmek...
bir insan bu kadar mı beceriksiz olur bir konuda.

sınavda 4 grup olduğundan bi haber olup şıkları geçirmek

öyle sık sık kopya çeken birisi değildim dersi dersinde dinleyen sınavdan 1 gün önce tutmuş olduğu notları baştan sona çalışan ve sınavlardan hakkıyla notuna alan biriydim.

lise yıllarımın ortalarındayım. artık bir boş vermişlik var üzerimde. okuldan kaçıp maceralar falan arıyoruz. ee haliyle derslerde hafif kopmalar oluyordu.

neyse sınavlar geldi çattı. almanca sınavı olacağız. birinci sınavından 94 almışım. ikinci sınavında daha yüksek almaya çalışıyorum. sınavdan önce kağıda çalışmadığım yerlerden bir iki kelime yazdım. öyle aman aman bir kopya da değildi. kağıdı kalem kutunun içine yerleştirdim. gözetmen hoca (kimya hocasıydı) kör noktaya denk geldiğinde çıkarıp bakacağım sözde.

sınavın son dakikalarına geliyoruz. ben kağıdı doldurmuşum. sadece bir kaç tane boşluk doldurma kalmış. kelimeler aklıma gelmiyor. bu haliyle versem rahat 90 puan alırım ama ben daha yüksek alacağım diye hırs yapmışım.

hoca masasında oturuyor, bende duvar kenarında önden 4. sıradayım. tam çaprazıma denk geliyor elimi görmesi mümkün değil. kalem kutudan silgi alır gibi yapıp kağıdı masaya koydum. bakıyorum bakıyorum istediğim kelimeler yok. bir anda hoca ayağa kalkıp hızlı adımlarla bana doğru gelmeye başladı. o telaşla istesem yapamayacağım hızda kopya kağıdını kalem kutunun altına iteledim. hoca geldi arkamda dikilmeye başladı. benim sınav bitmiş zaten 2-3 boş yer var o kadar. tam masasına gidecek gibi yaptı döndü benim kalem kutuyu aldı içine üzerine falan bakıyor. ben soğuk soğuk terliyorum kopya kağıdı masada duruyor hoca daha kalem kutusuna bakıyor. acemilik ya o kağıdı alamadım oradan hoca sonra fark etti kağıdına işaret koydu falan.

başka bir kopya mevzusundan dolayı arkadaşıma sınavında 10 vermişti. bana da haksızlık olmasın diye 10 vereceğini söylemişti. en azından disipline vermedi. derse düzenli katıldığım için hoca beni çok severdi. ekstra bir proje verdi. notumu yükseltti.

kopya çekmeyi kesinlikle tavsiye etmem. ben bir kere yakalandım dersimi aldım. bir daha hoca şüphelendiğinde direk kopyayı imha ediyorum.*

fizik dersinin sınavı için elime formül yazmıştım. hoca kağıdı masaya koymadı, direkt uzattı ve anlık reflexle kağıdı kopya yazan elimle aldım. hoca da benim elimi aldı, formülü okudu, gözlerini yuvarladı, kağıdımı aldı, yerine döndü. sınav bitene kadar duvarları izlemiştim sıkıntıdan.

kağıda sığsın diye küçük yazıp sınavda yazıların birbirine karışması sonucu hiçbir işe yaramaması, formülleri grafikleri olduğu gibi yazıp şimdi ne yapıyorduk diye bön bön kağıda bakakalman

ortaokulda şort etek giyiyorduk ve din dersinin sınavında bir dua soracaktı hoca, uzundu ezberleyemedim ben de duayı kağıda yazıp uhu ile külotlu çorabıma yapıştırdım eteğimin altında kalsın diye. sınav güzel geçti lakin kağıdı bacağımdan çıkarmaya çalışırken çok canım yandı. cidden aptalmışım.

ben değil ama yakın bir arkadaşımın başına gelen bir olay var. lisede ortak sınavlardan biri atölyede olduğumuz bir güne denk geldi atölyede de yeterince kolçaklı sandalye yok bazıları bilgisayar masalarına geçti. benim akıllı arkadaş da kopya hazırlayıp klavyenin altına koymuş aklınca oradan kopya çekecek. sınav başlayınca da bakmış sorular çok kolay kopyaya gerek yok. tutmuş kopyaları klavyenin altından almaya çalışmış. sonuç olarak yakalandı. sıfır aldı.

lise zamanları... e kopya çekmek liseli olmanın şanında vardır. üniversitede kopya çeken insan net söylüyorum yıkıktır. bir insan hayatına şekil vereceği evrede kopya çekmemeli bence. neyse liseye dönelim... kızlar eteği kaldırıp dizlere yazarlardı falan o zamanlar... e haliyle benim öyle bir seçeneğim yok. ama bir yandan da pragmatist bir çözüm bulmam lazım... malum kitap açma falan çok risk kokan eylemler... böylelikle ben de kollarımın içerisine kopya yazmakta karar kıldım. gömleğin manşetlerini iliklemeyecektim böylelikle el çabukluğu veya smooth hareketlerle cekedi sıyırıp kopyalara bakacaktım... bir gece öncesinden tükenmez kalem ile (buraya dikkat etmeniz için bir kere daha zikrediyorum ''tükenmez kalem'') kopyaları güzelce yazdım iki koluma... bildiğiniz böyle japon yakuzası gibi oldu benim kollar... yattım uyudum...

ertesi gün... sınav başladı sınıfta... bir açtım kolları bir de ne göreyim ?! benim tükenmez kalemin mürekkebi olduğu gibi yayılmış kola... kopyalar da maya hiyeroglifine dönmüş hiçbir şey okunamıyor... sabah giyindim ettim okula gittim falan tenefüstü derken sınav saatine kadar benim kopyalar olmuş mokoko... tam da sınavda farketmiştim ne kötüydü...

ama sonrasında hatamdan ders alıp işi ilerlettim. ve deriye yazdıktan sonra yıkanmadığı müddetçe dağılmayan asetat kalemleri keşfettim. mavi yeşil kırmızı... paşa gönlüm hangi rengi isterse seçip ince uçlu olanı ile gene kolları yakuza gibi yaptım ve sınavlarda başarıyla kopya çekmeye devam ettim.

öğretmen duvarda yazılı kopyayı görmüştü. kopyayı yazan kişi utancından gık bile diyemedi. sonra ne mi oldu? öğretmen ağzını büzüştürerek önlere doğru gider, gider ve gider...

kağıdı düşürmek,
kağıtların sırasını karıştırmak ve
tabii ki de saklamak,
sanattır efem sanattır.

lise 2 tarih sınavımız var sayısalcı olacağım diye çok sallamıyorum kopyayla geçerim dedim ve sıranın üstüne minik harflerle yunan alfabesiyle ( yunancaya merak saldığım yıllardı ) dağınık şekilde kopya hazırladım. sınava hangi hoca gireceğini biliyorum diye de daha bi rahatım sonra başka bi hoca girdi ve herkesin yerini değiştirdi 85 lik kağıttan 50 yi zar zor almıştım.

hiç çalışmadığım bir fizik sınavında bütün soruları boş bırakıp kağıdı öyle vermiştim. meğerse hocamız hamile olduğunu o gün öğrenmiş ve bol keseden notları dağıtmıştı. saçmalayanlara bile geçer not 45 vermişti. benim kağıt boş olunca 0 almıştım. kepazelik.

kağıda yazarsan genelde koyduğun yerden çıkmaz çıksa da yere düşer.

lisede ingilizce sınavında kendi kağıdımı bitirdikten sonra yanımdaki ile kağıtları değiştirip onun kağıdını da çözmüştüm. yakalanmadım ama iki kağıdıda ben doldurduğum halde yanımdaki benden 20 puan yüksek almıştı.
üniversitede termodinamik sınavında aşırı zor bir soruda dandik bir formülü unuttum, arkamdakine döndüm formüle baktım geri dönerken asistanla göz göze geldik, önüme döndüm formülü kağıda yazdım, gelip yanıma kağıdıma baktı, pü buna mı baktın gerçekten diye ezdi beni. sonra gitti.
yine üniversitede, hayırseverliğim üzerimde, hiç ama hiç çalışmadığım ve üzerine dersi de dinlemediğim* dersin sınavında kendi kağıdım hariç 4 kişiye* daha kağıt doldurdum. 8 kağıt alıp ikisini teslim ettim diğerlerine soruları geçirip dağıttım. buraya kadar her şey yolunda, ama sınav sonucu açıklandı, ben 32* almışım. hayırseverlik benim neyime!

kopya çekmediğim ve çekmeye kalkışmadığım için hiç başıma gelmeyen bir durumdur. siz de kopya çekmeyin, sizin de yakalanma veya başka talihsizlik gibi bir durumunuz olmasın. yalan mı?

arkadaşlar durun size ne anlatacağım.
kopya çekmekten nefret eden biri olarak yaşadığım talihsiz bir olay. şimdi efenim bilmeyenler için söyleyeyim ben sayısalcıyım. ama sayısalcı olmama rağmen harika(!) eğitim sistemimiz sağolsun bazı sözel dersleri* zorunlu olarak görüyorum. sayısallar zaten zorluyor bir de oturup bunlara çalışmak kelimenin tam anlamıyla işkence.
neyse konuya döneyim.
o talihisiz gün tarih yazılısına girdik. ama sorular o biçim. * sınıftaki herkes kalacaktı, bu belliydi yani. gözetmen öğretmen baktı kimse kalem oynatamıyor*hangi soruda takıldınız dedi. ayy biz bir mutlu olduk hoca yardım edecek, geçeceğiz diye. herkes takıldığı soruları soruyor ama görmeniz lazım ortalık bayram yeri.

ben de bir sorudan emin değildim. sordum hocaya "e" dedi hoca."hocam emin misiniz a'da mantıklı gibi" dedim. bildiğiniz yazılıda soru tartışıyoruz, öyle bir rezillik. hoca soruya tekrar tekrar baktı ve sonunda benim dediğim gibi "a" dedi. neyse efenim herkes o soruyu "a" yapıp çıktı. sınıfta ben dahil 3 kişi kaldık. ben son kontrolleri yapıyorum falan. hoca birden "o soru e olacak!" diye yükselmesin mi?
ben:hocam emin misiniz?
hoca: evet, kesinlikle.
neyse hocadan daha mı iyi bileceğim diyip sildim "e" yaptım. tabii çok düşünceli bir arkadaş olduğum için şöyle dedim " hocam arkadaşlar "a" yapmıştı. yazıktır, düşük almasınlar. değiştirebilir miyim hepsininkini?"*
hoca da onayladı beni. büyük ihtimal ne kadar harika bir arkadaş olduğumu düşündü.*
neyse efenim ben herkesin kağıdını alıp o soruyu değiştirdim. büyük bir gururla sınıftan çıktım. dışarıda herkes çok mutlu. "cevap a'ymış, zümrüt doğru söylemiş." diye. bilmiyorlar ki zümrüt onlara ne yaptı.

baya linç ve küfür yedim dostlar. ama olsundu. hatırlayınca güleceğim bir anım oldu.

"güzel anılar biriktirin."
zümrüd-ü anka *

allah affetsin din kültürü kitabının üstüne oturup öyle çekerdim.
bu dünya için değil ama muhtemelen öbür dünya için büyük talihsizlik olmuştur.

zeka işidir yoksa zorlamayın, çok komik görünüyorsunuz. yakaladığım zaman pis gülüyorum. once (bkz: komser mesut) gibi sonra (bkz: erol taş) oluyor. değmez.

suların kesilmesi.

ben kopya verirken hocaya yakalanmıştım.
en ön sırada oturuyorum. sınıf g.t kadar sınıf ve bir avuç sözelci, edebiyat dersinde almanca sınavı oluyoruz. * edebiyat o zaman en çok sevdiğim ders hocaya hayranım çünkü. 100 olan dersten yıllık ödev almıştım. * neyse ben sınavı yaptım. oturuyorum kafam fır dönüyor. herkes "deli şu ne" diyip duruyor. hoca 2 kere uyardı ben yine arsız arsız kopya vermeye devam ediyorum. en sonunda "senin sınavın bitti galiba git öğretmenler odasında otur" dedi kağıdımı aldı.

bende arsızlık hat safhada tabii gittim oturdum oda boş diye. çat diye odaya coğrafya hocası girdi baktı ben koltukta yayılmış oturuyorum. haliyle nolduğunu sordu bende x hocanın gönderdiğini söyleyince kopya verdiğimi anlayıp iyi yapmış deyip teneffüs ziline kadar nasihat etmişti.

sonuç olarak ben sınavdan 85 aldım bir kişi bile bana yaklaşamadı puanda ve şimdi onların hiçbiriyle görüşmüyorum*