lise arkadaşlığı vs üniversite arkadaşlığı

lisede az ama öz güzel arkadaşlıklar edindim ama üniversiteye şuan gidemediğim için karşılaştırmasını yapamıyorum * .

lise arkadalarınla aynı üniversitede okumak. daha iyisi yoktur.

şimdi egoist, egolu diyeceksiniz bana ama ben istanbul lisesi diğer adıyla istanbul erkek lisesi 'nde okuyorum, o kadar çalıştım kazandım tabi göstericem lan hangi lisede okuduğumu.

üniversite'ye gidince söylerim hala lisedeyim ben, ama ortamımdan memnunum.

ikisinde de az ve güzel arkadaşlıklarım var. ama üniversitedeki insanları* daha az seviyorum.

ikisini de tecrübe etmiş birisi olarak düşünmeden lise arkadaşlığı derim. ikisinde de yurtta kaldım, ikisinde de çokça arkadaşlığım oldu. lise arkadaşlığı samimi, çıkarsız, doğal, arkadaşlıktan daha ötedir.

lisede edindiğin arkadaşlıkları hayat boyu sürecek sanırsın bu yanılsamayla yüzleştiğinde; üniversitede, arkadaşlıkların gelip geçici nitelikte olduğunu öğrendiğin için kurduğun iletişimden maksimum verim alırsın. artık kimse kendinden ödün vermek, hiçbir şeyi feda etmek zorunda değildir. günü geçirmeye odaklanır gül gibi yaşarsın arkadaşlığını.

üniversiteye binbir emekle gelirsin ama etraf sırtında yediği kazıkları taşıyan insanlarla dolu olduğu için ( kendimiz de dahil) gergin kimi zaman çıkar ilişkisiyle dolu ya da senelerin alamadığı hıncını çıkartma peşinde olan ilişkilerle dolu oluyor malesef.

lisede parasızlığımızı paylaştığımız bir arkadaşım vardı hala görüşürüm. üniversitede her günümü geçirdiğim tüm arkadaşlarımı toplasam onun tırnağı olamazlar.

bana göre üniversite arkadaşlığı çok daha iyidir.

çünkü lisede olgunluktan yoksun, her şeyi dalgaya alan, kimseye zerre saygısı olmayan, sadece kendini düşünen, ciddiyetten ve olgunluktan uzak tavırları olan, hayatı ve insanları zerre tanımadığı, bu hayatta hiçbir yaşanmışlığı olmadığı halde insanlardan nefret ettiğini, dünyadan nefret ettiğini, hayatın bir anlamı olmadığını söyleyen acayip tipler vardır. gerçi bu tiplerden ortaokulda da vardır orası ayrı. genel anlamda çocukça tavırlardan hazzetmem.

ama üniversite arkadaşlığı öyle mi ya? hem ince düşünceli, hem farklılıklara saygılı, hem insana hayatı öğreten güzide insanlardır. çocukluğu bir kenara atan olgun, yetişkin bir bireyle arkadaşlık kurmak insana daha çok şey katar. bu insanlara kendini daha kolay ifade edersin. anfide ödevini sunduğunda sesin titrerse üniversite arkadaşın sana destek olur, sana moral verir. lisedeki gibi bir insanın elinde olmayan kusurundan ötürü dalga geçme yoktur.

üniversite arkadaşları sana kendini aşmayı öğretir, kendinle barışık olmayı öğretir, en önemlisi ise sana gerçek dünyanın nasıl bir yer olduğunu öğretir. lise arkadaşları ise senin ördüğün duvarı daha da kalınlaştırmana neden olur. kusurlarınla dalga geçerler, kendinden nefret edersin. içine çekilirsin...

işte böyle.

lise çaglarında arkadaşlar herkesten daha önemlidir normal olanda budur zaten tam aileyle çatışmalarin vs olduğu dönem yaş ilerledikçe bu tersine döner,üniversite arkadaşlarıyla ölümüne gelirim senle kafasında olmazsın ama ayaklari daha sağlam basar arkadaşlığızın.lise arkadaşları senin en saf, en doğal halini bilir ama üniversite arkadaşlari hayatla pişen seni bilir, geri döndügünde lise arkadaşlarınla aynı noktadan hayata bakma olasılığın daha azdır,değiştiniz,geliştiniz ama üniversitede zaten kendine yakın olan tipleri seçersin genelde.

lise arkadaşlığı yoldaşlıktır, üniversite arkadaşlığı günü geçirmektir.

lise arkadaşlığı evlenilecek kişidir, üniversite arkadaşlığı kısa süreli eğlenilecek kişidir.

lise arkadaşlığı ekmektir,sudur. üniversite arkadaşlığı olsa olsa pilavı fazla konmuş midye dolmadır.

lisedeyken ne tam karakterimiz oturmuştur ne de tercihlerimiz süreklidir. üniversite çağına gelindiğinde bilincimiz ve benliğimiz yavaş yavaş yerine gelmeye başlamıştır. lisede hasbelkader yapılan arkadaşlıklar, üniversitede seçici ve kalıcı tercihe dönüşür. lise zamanları, gülümseten hatıralarla doludur ama üniversite arkadaşlığı kalplerde yer edinmiştir.

ikisinde de derin arkadaşlıklarım olmadı..

ayrımı genel olarak değil de daha spesifik kriterlere göre yapabilirim sanırım. çünkü samimiyet, eğlenme olarak lise arkadaşlıkları ama fikir alışverişi, bir şeyler katma vb. durumlarda üniversite arkadaşlıkları derim.

bence gerçek arkadaşlık söz konusuysa ayrım yapmak çok zor.lise arkadaşlarım da üniversite arkadaşlarım da kafa dengim. hayatımın her alanında yanımda olan ve bana renk katan insanlar.

lise romantiktir, üniversite realisttir. lise ilişkilerinde renkler keskin ve canlıdır, üniversitede gerçek donuk haline yaklaşır. lise arkadaşlıkları güneşli havayla, üniversite arkadaşlıkları bulutlu havayla hatırlanır. lisede kötüye giden ilişkiler üzer ama heyecanlıdır, üniversitede öngörülebilir hüzünler kalmamıştır. liseden kalan arkadaşlıklar araya mesafe girse de bir yerde samimiyetini koruyacaktır; üniversiteden kalan arkadaşlıklarda araya giren mesafe ancak networking düzeyine geri gelebilecektir. lisenin renkleri daima özlenir.

lise arkadaşlıkları çocukluktan olsa gerek kesinlikle daha samimi geliyor. üniversitedekilerde hep bir yarış durumu, çekememezlik vardı ki bu yüzden üniversite arkadaşlarım merhaba'dan öteye geçemiyor şimdi.

görüştüğüm tek bir arkadaşım var o da ahmet lisenin ilk günü tanışmıştık. hala devam ediyor. iki ayda bir görüşürüz. iyi bir üniversite hayatım olmadı, hep çalışmak zorunda kaldığım için sosyal çevrem yok gibi bir şeydi. sınavdan sınava gidiyordum. iyi arkadaşları gördüm lakin uzun yıllar sürecek arkadaşlıklara kuramadım. bunun yalnız kalmak ve yalnızlığa alışmam ile ilgili olduğunu söyleyebilirim.

hayatımda liseden sadece 1 ve üniversiteden de sadece 1 arkadaşım olduğu için beni pek düşündürmeyen versus.

üniversite arkadaşlığı tabi ki. lise bitince hepsini bir kalemde silmiştim.