lisede aşık olmak

bunun lise ile ilgisi yok. ergenlik donemi ile eğitim seviyesi dönemi çakışması. lise okumayan da o yaşlarda aşık oluyor.

senin lise aşkın?
benim yok.
neden ki? olur illa ki!
ben ortaokuldan sonra okumadım.

ya da şöyle yeni nesil için açık lisede kızlar teklif ediyormuş*

t: ilk aşktır genelde. alışırsın zamanla.

insana yaz dizisinde gibi hissettiren, bol klişe içerikli duygu hali

madem sorulmuş, anlatalım. sarı bir çocuk sevmişim lisede. ama sapsarı.
nasıl gereksiz bir öz güvense, arkadaşıma gidip ondan hoşlandığımı söylemesi için yetki verdim.
arkadaşım da gidip okulun kantininin ortasında tanışma ayarlamış. daha altıncı sınıftasın yahu, şuursuz.
çocuk lıse bir ya da ikide.
o gün geldi. arkadaşlar beni süsledi. pek bir şeye de benzemedim ya. neyse.
bir de topuklu bot ayarladılar. gittim tanıştım. sonra hiçbir şey olmadı.
kimse alay etmedi.
kimse dönüp dönüp bakmadı.
çocuk nezaketinden tanışmış. yani kızla dalga geçelim, okulun ortasında "nıhahaha" diye gülelim diye bir şey yok.

lisede yine bir çocuktan hoşlandım.

ikisi de aynı kızla çıktı farklı zamanlarda.
ve o ben değildim.
*

bu kadar.

bizim ortaokul ve lise beraberdi. lise aşkı sayılabilir.

çok eğlendim anlatırken. inşallah sen de eğlenirsin sevgili yazar.
*

yapmayın bu hatayı eğer bir mucize yaşamazsanız hüsranla bitiyor sonu

henüz hayatla ilgili ciddi ciddi dertlerin ve büyük heyecanların olmadığından yaşadığın heyecan ve derdin doruk noktası, ilkidir. çok değerlidir. unutulmaz o aşk.
dünyanın anlamıdır o senin için. bu da geçer modunda olamazsın, o an sen dünyanın en büyük aşığısındır mecnun halt etmiştir yanında, ölmeye bir adım kalmıştır.

şimdi öğrencilerime bakıyorum. aşık olanlar hemen anlaşılıyor. o bakışlardaki dalgınlık o saçma sinir allah’ım çok tatlı ya. hissediyorum hissettiklerini, ne kadar değerli. ölüp bitiyorlar.

geliyor yanıma:
hocam şiir yazayım mı? yaz oğlum.
hocam çiçek alayım mı? al evladım.
diğeri geliyor:
hocam bana şiir yazmış.
oh iyi yapmış *.
hocam hayat çok güzel. sen daha güzelsin.

aşk adına insanın hayatı boyunca hissedebileceği tek saf ve gerçek an.

bundan sonrakiler etrafındaki insanlardan çıkarlarının uyuştuklarıyla vakit geçirmenle ilgilidir.

aşık olunan kişiyle evlilik hayali kurmakla devam edilir. evet.

hiç yaşamadığım bir olay.

lisede
ilkokulda
anasınıfında bile hep aşık oldum.
ben de böyle bir aptalım.

duyguların en savruk, kontrol dışı, tesirli ve tehlikeli olduğu yaşlarda, yaşarken uhrevi, sonradan bakınca tü kaka duygu.

uçmak gibi birşey. her teneffüste onu görmek için türlü türlü bahaneler üretir ve ona ulaşırsın. karşılıklı ise kuytu köşe yerlerde görüşürsünüz. ben boş sınıfta iken matematik öğretmenine yakalanmıştım.

çok şükür bunu yaşamadım. lise yıllarım bu yüzden harikaydı zaten. insanda eğitim hayatı ve psikoloji bırakmayan şey olur genelde. elinizden geldiğince uzak durmaya çalışın.

sivilcelerle mücadele için çözüm arayışlarına hız vermek

ya lisede aşık olmak ne lanet bişeymiş ya. bir de aynı sınıftaydık. aşkım geçiyordu, aynı sınıfta gördükçe tekrar başlıyordu. bu kısır döngü yıllarca devam etti. bir sonuca da bağlanmadı. hayır yaşandı bitti dicem hala rüyama giriyor artık gerçekten sıkıldım, öyle oturup onu düşündüğüm falan da yok, yıllar geçmiş görmüyorum etmiyorum neyini düşünücem. fakat bilinçaltından mıdır nedir habire rüyalar vasıtasıyla kendini hatırlatıyor, umarım artık seni rüyamda görmem çünkü bir his de kalmadı zaten, anlamsız o yüzden.

5 yıl çıkmıştık, karşılıksız, içtenlikle sevdik, para yok, iş yok, kariyer yok, babalarımızın verdiği harçlığı beraber harcadık hep, yarım tost alırsın ayranı o alır, beraber yerdik. üvey anne baskına rağmen, dersleri hep iyi idi, ben ise okulun şımarık atarlı serserisi. tek derdim onu korumak ve sevmekti. derslerine iyi çalış ben öğretmen olacağım bırak artık kavga etmeyi derdi. uzun zamandır görmemiştim. geçen yaz gelmişler memlekete , sevgi yolunda denk geldik, geçen zaman da göz göze geldiğimiz de kullenmiş aşk ve sevgi kırıntıları ile sonsuz saygının olduğunu hissettim. ayak üstü konuştuk. öğretmen olmuş, çok sevindim, çocuğunu kucuklayip sevdim. annesi gibi yeşil gözleri ışıl ışıl bakarak öptü yanaklarımdan teşekkür edercesine, merakla sen neler yaptın dedi. biraz mutluluk biraz hüzünlü olarak vedalaştık....

sınıfımda hoşlandığım bir çocuk vardı. aynı sınıftaydık ama hiç konuşmuşluğumuz yoktu. o en arkada, ben en ön sırada otururdum. her arkaya döndüğümde göz göze gelirdik, sürekli yakalanan kaçamak bakışlar olurdu. ikimizde birbirimize boş değildik ama bir türlü birbirimize açılamadık 1 seneyi öyle bakışarak geçirdik. şimdi düşünüyorum da bizim ki uzaktan bakışma aşkıymış, keşke açılsaymışız birbirimize, ergenlik işte diyorum geçiyorum. şimdi ne yapıyor, evlendi mi hiçbir fikrim yok.

insanin manevi olarak oturmaya baslayan karakterine dogrudan ettigini dusunuyorum, cunku liseye giden cogu ergen duygusal olarak savunmasiz oluyor.

aski tecrube ettikce taslar yerine oturana kadar ne oldugunu sasirabilirsiniz, sasirin da zaten bi sakincasi yok bilmedigin bi seyi anlamamak gayet dogal.

velhasili lisede asik olmak bireye etki eden bir takim olaylar dizisidir

hiç olmadım.
tek derdim vardı bahçede futbol oynamaktı. gerçi bir esmer kız vardı. bütün okul ona aşıktı. bir dönem okulda bulunmuştu. bir keresinde bahçede basketbol oynuyorduk. basketbolu hiç sevmezdim. ben bu spordan anlamıyorum demiştim. o da evet. sen çok iyi top oynuyorsun ama demişti.
doğru. havamda olduğum zaman çok iyi top oynuyordum. değişik bir yetenek vardı bende.
herhalde beni izlemişti.
çok güzel bir mizacı vardı.

bir keresinde de beden eğitimi dersindeydik.
hoca yoktu. herkes oraya buraya dağılmıştı. bahçede bir arkadaşla frikik mi çalışıyorduk ya da ayakta konuşuyor muyduk bilmiyorum.

üst katlardan iki üç kız niye manken gibi duruyorsun alooo? kasma oğlum kendini heyyy kime diyoruz. pıştttt. baksana heey?
diye laf atmışlardı.
bakar gibi yaptım. duymazdan geldim.
sana diyoruz. evet sen higihhihihi!

tabi ben s.klemedim. duymazdan geldim. yanımda başka bir sınıftan okulun serserilerinden biri vardı. kafasına göre derse giren tiplerden biriydi.
neyse ki o, girin lan içeri! filan dediydi.
yakışıklı ya da kalıplı değildim. atletik duruyordum belki o gün birazcık. ne biliyim. benimle sevişesi, uğraşası geldi o an hepsinin belki de. canları sıkılıyordu kızların. yazık.
sonra hangi sınıftan olduklarını merak edip de gitmedim tabii. zira bunları seven erkekler olabilirdi ve çok fena dayak yiyebilirdim. zaten kızlarla iletişim kurmayı sevmezdim. dedim ya, tek derdim okulun bahçesinde futbol oynamaktı. kızlar kardeşim olsundu.

kızlar da zaten genel olarak paçozdu yahu.
asil bulduğum tipler yok denecek kadar azdı. onlarla da kardeşlik ilişkisinin ötesine geçmek mümkün olamazdı. hepimiz çocuktuk. o yüzden kimseye bir şey hissetmedim lisede.

karakter olarak çok fazla değistiğimi söyleyemem.

sevgiliyi seks yapmayı istemeyecek kadar çok sevdiğin dönemlerdir. belki yetişme tarzından dolayı seksi kötü bir şey gibi kodladığımızdan seks düşünmüyor olabiliriz o dönem ama nasıl desem ergenliğe yeni girildiğinden mütevellit çadır kuruluyor yine de düşünmesek bile.

lise aşkı olup olmaması, nasıl olduğu, tüm sonraki hayatımızın duygu durumunu belirler