metin altıok

insanlar usul usul ölmek için gelir dünyaya. başlar her gün biraz daha insan olmaya. ve ölürken usul usul ne tuhaf; aşık olur, kedi besler, isim verir eşyaya.

bir ben kaldım şimdi
tek yakın bana .
ama ben eskiden de
hep böyle
yalnız çıkardım yola.*

bugün doğum günü olan türk şair olup madımak katliamında diri diri yakılmak suretiyle ölümüne sebep olunmuştur.

bu dünyadan bir metin altıok geçti

sarıl bana
metin altıok
bu yaşıma geldim içimde bir çocuk hala
sevgiler bekliyor sürekli senden.
insanın bir yanı nedense hep eksik
ve o eksiği tamamlayayım derken,
var olan aşınıyor azar azar zamanla.

bir kaçıştır bu;
çünkü en az ölüm
kadar korkar insan
yaşamaktan.
karıştırır puslu düşü
katı gerçeğe.
düşü biraz gerçek,
gerçeği de düş yapar,
inanır bilinmeyene
bilinen kadar.

ismet özel'in sivas katliamı'nda sonra yazdığı sivas semalarında sırp tayyareleri mi uçacak başlıklı yazısından ötürü, kızının altıok anısına yapılan bir programda ismet özel'in şiirinin okunmasına tepki gösterdiğini yine bir başka ismet özel yazısında okumuştum. o yazıda ismet özel, altıok'u iyi bir ressam olarak kendisini tanıdığını söylüyordu. kavaklar şiiri, onno tunç'un müziği ve sezen aksu'nun yorumuyla ölümsüzleşmiştir.

belki anlamsız ve delice
kumrunun inanılmaz yuvası
bir direğin tepesinde.
ama boşluktur biraz da
bir kuşu biçimleyen,
bence böyle, seni bilemem.

sen ey kendiyle yetinen!
ne derlerse desinler
su eğimine gidecek.
sen şaraba banılmış ekmek!
deltasıyız bütün sözlerin
ve söz sonunda bak nasıl
senle bana gelecek.

sen yarım kalmış bir aşkın
kaçınılmaz sürgünü,
katlanan göğsündeki kayaya,
sen orda şimdi bir hüznü köpürt,
ben bir çocuğa su vereyim burada,
ben ki kiracıyım bir acıya.

sen imzalarsın sabah akşam
defterini bensizliğin,
bense kanla öderim
kirasını kaldığım evin.
bir takvimi tersten açardık,
eğer isteseydin. “metin altıok “

sana bir sevinçli, menevişli kuş yolladım.

aslında ressam olarak başladığı hayatına daha sonra şiir yazmaya başlayarak devam etmiş şair/yazar.
şiirleri lirik, melankolik ve acı ağırlıkldır. 2 temmuz 1993 sivas katliamından ağır yaralı da olsa kurtulmuş fakat komadan çıkamayarak 9 temmuz 1993'te yaşamını yitirmiştir.

bozlak kedi ve ölüm şiirinde "sahi o ölümü ben ilk nerede ölmüştüm?" diye soran türk şair;
bir acıya kiracı kitabı mutlaka okunulasıdır.

unutulmayacaksın metin altıok

"yani benim gözlerimin bunca yıl gördükleri,
bir gün benimle birlikte
yok olup gidecekler öyle mi?”

"bir bulup bir kaybettiğim
yani bir gezginin hep gittiği,
senin yüzün benim yüzüm değil mi?"

kiminin dikenleri vardır
katlanamaz üstüne.
hep dikine durur
delmemek için gövdesini.

kiminin yoktur bir tek kemiği,
doğrulamaz ayaklarının üstünde.
ona göre varsa yoksa kendisi,
dürülüdür ütülü bir mendil gibi

ben eğilmem gündüz ama
geceleri kanatırım kendimi

ben bir söz söylediğim zaman,
kendine küçük bir pıtrak edinir.
çok sürmez anlar başına geleceği,
çarşılarda pazarlarda ondan selam kesilir.
ben birini sevdiğim zaman
göğünü durmadan genişletir.
ama herkes rahattır kozasının içinde,
o sevgi artık kimsesizdir.

ölsem ayıptır, sussam tehlikeli
çok sevmeli öyleyse, çok söylemeli.

dolu bkz.

(bkz: kuşlu gazel)

"bende sönen şavkıması sürsün diye yaşamın
bu kuşları senin için gözlerimde sakladım"

''heybesinde yılan
işaretleri,
baldıran zehiri
yüzüğünün içinde
ve yanında
kav taşıyan ben;
tekinsizim size göre
ibret için yakılması gereken''
sivas katliamından ağır yaralı olarak kurtulsada 1 hafta dayanabildi.
52 yaşındaydı henüz.
allahu ekber diyerek yaktılar canlı canlı....

''bedenim üşür, yüreğim sızlar.
ah kavaklar, kavaklar...
beni hoyrat bir makasla
eski bir fotoğraftan oydular.
orda kaldı yanağımın yarısı,
kendini boşlukla tamamlar.
omzumda bir kesik el,
ki durmadan kanar.
ah kavaklar, kavaklar...
acı düştü peşime ardımdan ıslık çalar.''