nasılsın sorusu

kötüyüm çünkü bugün iş yokmuş can sıkıntısından kendimi tokatlayacağım sabaha kadar..

öylesine bir soru.

standart.*

sıkılmış. beklemekten nefret ediyorum. ne kadar bekleyeceğim belli olmadığı için zevk almaya bakıyorum.

çok güzelim maşallah. sen nasılsın? *

şaşkınım.

yalnızım be sözlük. sevenim yok bekleyenim yok ailem dışında. ortada bırakılmış kedi yavrusu gibi melul melul bakınıyorum etrafa. bunun için üzgün hissetmiyorum kendimi veya derbeder ne bileyim arabesk yapmak değil derdim.
birini beğeniyorum , tam da yaşlarım böyle şeyler yaşamak için, bakıyorum gülümsüyorum ama karşılık alamıyorum. yüzümdeki gülücük hep boşa gidiyor. arkadaşlarıma anlattığımla kalıyorum. biliyorum daha büyük dertler daha önemli meseleler var bu hayatta.
hepsini tasdik ediyorum. peki ya benim dünyamda önemli olan nedir? sevmek sevilmek herkesin hakkı günün sonunda. tebessümlerim karşılık bulmuyor sözlük ben de kulağımda kulaklıkla camdan dışarıyı izliyorum hep ama kimse beni izlemiyor. kimse için bir manzara teşkil etmiyorum sanırım. anlıyorum. ne yapalım zorla güzellik olmaz.
hem dışarıyı izlemek de güzel; ağaçlar, çimenler, bulutlu gökyüzü, karlı toprak, hızlı hızlı yürüyen ve üşüyen insanlar, annelerinin eteğinde çekiştirelerek yürüyen minik çocuklar, kıyıda köşede kıvrılmış kediler.. onları izlemek de güzel.

çok kafa açıyorsun ondan hep.

relax az.

kimse sizin sıkıcı edebiyat dünyanıza ağaç olmak için yaşamına devam etmiyor. kimse sizin okuduğunuz kitaplardaki karakterlerden birisi olmak zorunda değil. kimse sizin..

gençliğinizi şup şup emerim.

ne durumda olduğunu öğrenmek için sorulan,içten söylendiğinde ve gerçekten nasıl olduğun merak edildiğinde duyulması hoş gelen soru kelimesi.

iyi ama sarhoş. o da unutmak için

bu soruyu soracağınız insanları iyi seçin. herkes, kendisinin nasıl olduğunu hatırlamak istemeyebilir.

- aynı be ya. sen nabıyon?..

nasıl mıyım?
öpüp koklayarak yatırdıgım çocuklarımı, sabaha karşı yavaş yavaş yükselen sarsıntı sesleri arasında uyandırıp panik yapmayın derken içimden yükselen sessiz korkumdan dolayı yorgunum, öğlen ikinci depremden önce bir lokma yemek yedirmek için eve cıkarttığım için pişmanım. yanlarında yere kapaklanıp ağladığım için utanç duyuyorum. cok şükür ki; herkesi evden sağ çıkartııgım için sevınclıyım. sonrasında olayın büyüklüğü karşısında hala şaşkınım. yemek yerken kendimden utanıyorum. bır yatakta yattıgımda sırtıma batıyor. gunlerdır uyuyamadım. izlediklerim gördüklerim beynime kazınıyor ben de olabılırdım diye geçirdiğim her an evlatlarımın gözlerine bakıyorum üzüntüm katlanıyor. yaşamak istediğim için utanıyorum. bır yataga yatabıldıgım için utanıyorum. herkes can hıraç mücadele edecek kadar güçlüyken ben ağlayarak zaman kaybedıyorum düşüncesiyle kendimi yiyorum. yenıden hayatımıza donmekten korkuyorum. kafamda kurdugum her senaryo yüzünden cok tedırgınım. ne yapacagımı bılememekten acizim. nasıl oldugumu daha dogrusu ne hısettıgımı tam ısımlendıremıyorum. kızıyorum, öfkelenıyorum, korkuyorum,üzülüyorum, bazrn paronayaklaşıyorum, güçlü olmam gerektıgını bılıyorum, hayatımın gerçeklerinden yılgın hissediyorum. ağlıyorum, bu aralar pek konuşmuyorum. kaygıyla ızlıyorum. nasılım ben de bılmıyorum. karman çormanım bunu yazarken bile. hıcbır cumlemı begenınıze sunmuyorum. kendı kendıme soyledıgım her dusunce içime batıyor artık. bunları buraya boşaltırsam belkı ıyı gelır dıye yazıyorum cunku 2 cocugumun da gözleri abana bakıyor. birinin sırtıma vurup geçecek demesını, normal demesını, korkma demesını ıstıyorum. bırının ben aglarken yargılamayacagı, utanmayacagım bır zamanda olmak ıstıyorum. toparlanmam gerek. bırıne anlatmam gerek. çaresizim. çareliyim. güçsüzüm ve güçlüyüm. hepsi aynı anda benim.

uykusuz , aç , korkmuş , üzgün , kaybolmuş , kimsesiz. halimi daha güzel anlatan kelimeler muhakkak ki vardır lakin benim halim yok.

sormak istediğim bir soru. gerçekten merak ediyorum çünkü. ama duyacağım şeyler hoş olmayacağı için uyumaya gidiyorum.

sanki bir daha gerçekten iyiyim diyemeyecek kadar kötüyüm. aynı zamanda yorgun.

b.k gibi.

kötünün iyisi heralde.kafamda cevaplanramadigim onlarca soruyu cevaplandirabilsem daha iyi olurum da kesinlikle.

bu soruyu sormak istediğim insanlar şu an enkaz altında. ne ben bu soruyu sorabiliyorum ne de onlar cevap verebiliyor. sonra kendi kendime cevaplıyorum
"lütfen iyi olun"

kaygılı ve çok üzgünüm.