neden normal sözlük sorusu

normal ve sözlük olduğu için olabilir mi..

bir şekilde bulduk kendimizi burada. hayata da öyle açmadık mı gözlerimizi?* ben reklamlardan gördüm de geldim. az kalsın vazgeçecektim, sonra ne olduysa öylesine amaan derken üye oldum ardından da sevdim gitti. *
instagram reklamları işe yarıyor yoldaş.

her işin ucunu oraya değdirecem.
sevgi..*

burada büyüdüm gibi oldu çünkü. geriye dönüp baktığımda "20 yaşına girmek" diye bir başlık açmışım mesela, şimdi 24 olacağım yakında. büyüdüğüme ve fikirlerimin oturduğuna, yaşamımın belirli bir noktasına şahitlik eden eski bir arkadaş gibi geliyor sözlük. başka sözlük hesabım yok, bir burası var işte dönüp dolaşım geldiğim. biraz da güvenli alanım sayılır.

çünkü etliye sütlüye karışmadan takıldığım tek yer burası desem yeridir.
şöyleki; aslında geçimsiz herifin tekiyimdir. burada ise tam tersi bir durumdayim. belki de hayatın içinden bir yer değil ondandir.

çimki eylülling burda.

itlik köpeklik başka açıklaması yok. burası olmasa dert diye anlatılan şeylerin derdinizi silkeyim den başka bir şey olmadığını nasıl söyleyeceğim.

çünkü yazabileceğim başka yer yok ve tek seferde hesabımı komple silemiyorum.

çünkü ilk göz ağrımı (itüsözlük-instela) kapattılar.hiç bir yerde oradaki kadar iyi olamam bunu biliyorum.çoğunlukla kendimi mülteci gibi hissetsem bile sözlük kültüründen kopamamak sanırım.kitabın ortasından konuşmanın verdiği keyif. teşekkürler…

diğerlerindeki süpermarket kasveti<buradaki bakkal samimiyeti

maaşı güzel.
ortam iyi.
bazen saçma sapan yazarlar türüyor, bıkıyorum tam gideyim diyorum yoldaş ya kralım sana zam düşünüyoruz diyor tam bir ponçik oluyorum.

he bir de, bu ara yoğunluğum sebebiyle samimi olamasam da çok kaliteli yazarlar var.
onların yeri ayrı.
aralarında erkekler de var, o yüzden "ısırırım" diyemiyorum*

ya radyocularısı, işte normal yazarlarısı,
herkesi çok seviyorum ya burada.

meselam 3 gün giremiyorum. 4. gün yine herkese sallıyorum filan.

moderatörler hemen hep aynı. sevmiyorum diyorum. hiç sevmiyorum.

çok güzel.

çok şey yapmamak lazım işte burası denk geldi yazıp çiziyoz

arayüzü kullanışlı, sahibi kominik, meja'nın yayınları güzel, killer kafa dengi, panda ile arada yapay zeka ya da tasarım sohbeti yapıyorum, üstelik teknik olarak sınırsız video ve resim depolayabiliyorsun. daha ne olsun.

ilk olarak yazmak,sonrasında da bazı şeylerden uzaklaşıp rahatlamak.

çünkü neden olmasın?

(bkz: kafa sözlük) diye geldim, malum yayın organının bir yan kuruluşu olduğu sanmıştım ki çakmasıymış :d.

bir çok sebebi var.
1-çünkü buraya alıştım.
2-alanında dede olan sözlük beni tınmıyor burası tınıyor.
3-kullanımı çok kolay.
4- sevdiğim, akıl aldığım, akıl verdiğim, film önerisi aldığım yazar dostlarım oluştu.
5- canım istedi bana radyo yayıncısı olma şansı verildi canım istemedi, sen bilirsin dendi.
6- bana iki kere kitap hediye edildi.

yanisi bura eğlenceli, ama ne neymiş diye okuyabileceğim tanımları bulmak için malum dede sözlüğe bakıyorum.

arkadaşlar şöyle google bilgisi değil; oyun, sinema, meslek vb konularda insanın az biraz fikir sahibi olacağı tanımlar girsek diyorum. şu oyunda aslında şöyle, ya da bu mekan aslında böyle, şu işte şunlar yapılıyor vb.

ona buna sataşmalı sözlük olmanın birini kızdırmaktan başka kimseye bir faydası yok.

yeni meslekler mesela onlarla ilgili işin içinde olan insanların yorumları olsa şahane olmaz mı?

ben burda iyiyim, yazıp yazıp kaçıyorum ama yani burayı daha da besleyebiliriz bence.

apartman günü muhabbeti sözlük oluyor arada. goy goy dediğiniz birini öbürünü ya da yaşadığınız herkesin başına gelebilecek şeyleri çekip çekip uzatmak aslında.

ben sırf bu yüzden apartman günlerine bir kaç senede bir gidiyorum çünkü aynı şeyler konuşuluyor. tekrar beni en çok sıkan şeydir. sözlükte tekrar edebiyatı fazla yapılmıyor mu sizce de?

apartman günlerinde de öyledir, yok yönetici yok kapıcı, sürekli bunlar konuşulur ve hiç bir yere varılmaz. trabzon’da bir keresinde yöneticiyi gömene kadar yönetici olun dedim, uğraşamayız dediler, bana oy verin ben olayım dedim, oy verdiler oldum.

ben icraat insanıyım, geyiklerinizde bir şeye varma derdinizin olmadığı ona buna sataşıp keyif kaçırmaktan başka bir yere varmak istemediğiniz anlaşılıyor, bir tek ben mi görüyorum diye de düşünmüyor değilim.

kas hafızası. komputerde tarayıcıyı açıyorum parmaklarım hemen n harfine ve tab tuşuna gidiyor. sonrası welcome to the hell...

gidecek yerim mi var,
diyecek sözüm mü var,
bunu eller anlamaz,
sana ihtiyacım var.

(bkz: serbest çağrışım)

çünkü, itü sözlük kapandı. önerilen alternatifler arasında en kendime uygun burası gibi geldi. arada bir de olsa yazıyorum, genelde yazılanları okuyorum. bir yerde yazabiliyor olmak kafamı dağıtıyor biraz. az bir şey okunsun da istiyorum. yoksa, oturur evde deftere yazarım.*

kendi başıma bir blog vb. açıp, onun okunur seviyeye gelmesi için çabalayacak hevesim ve azmim yok. daha önce denedim, çok üşeniyorum. zaten, düzenli yazmak zorunda olmak da bir göreve dönüşüyor bir süre sonra. o da keyifsiz bir şey.

özetle, arada bir gelip bir şeyler yazmak, kafamı boşaltmak için elimdeki en iyi alternatif şimdilik. insanların yazdıkları şeyleri okumayı da seviyorum. güncel geyikleri yakalayabiliyorum. radyo olayı da keyifli benim için. daha ne olsun.